ระบายความในใจ

ถึงอายุเรา 2 คน*

เราเคยคบกับผชคนนึงมา เกือบ3ปี เค้าดีทุกอย่าง ดีมาก เราอยากได้อะไปจะไปไหนเค้าตามใจหมดทุกอย่าง ถึงอายุของเรา3คนจะต่างกันมากก็ตาม แต่ฉันไม่เคยรู้สึกว่า เค้าแก่เกินไปเลยในสายตาฉัน ถึงใครจะมองว่าเรากับเค้าอายุห่างกันมากเกินไป แต่สุดท้ายแล้ว เราก็ไปเจอคนๆนึง ที่อายุเท่าเรา แล้วเราก็รู้สึกว่า เรารู้สึกดีกับเค้า เราเข้ากันได้แล้วเราก็ตัดสินใจบอกเลิกกับแฟนของเรา แล้วมาคบกับ ผชคนที่อายุเท่าเรา เราคิดว่า เรามันโง่แสนโง่ ที่ทิ้งคนดีๆมาหาคนที่เราไม่รุ้เลยว่าจะทำผิดกับเรายังไง ไม่รุ้ว่าเค้าดีไหม อต่ที่รุ้ๆคือเราก็รู้สึกรักเค้า ทุกอย่าง มันดูเหมือนจะจบ แต่มันไมาเปนแบบนั้น เพราะว่าแฟนเก่าเรา ขู่จะฆ่าตัวตาย ถ้าเราไม่กลับไป เราก็บอกว่าเรากลับไปไม่ได้ คือ สุดท้ายการขู่ฆ่าตัวตายก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เค้าเลยขู่ว่าจะฆ่าแฟนใหม่เรา แล้วเค้าก็มีคลิปตอนเรามีอะไรกับเค้าด้วย เค้าจะเอามาเผยแพร่ ถ้าเราไม่ยอมกลับไปหาเค้า เค้าขอเวลาแค่3เดือน หลังจากนั้นเค้าจะไปจากชีวิตเรา เค้าขอให้เรากลับไปเปนเหมือนเดิม 3 เดือน เพื่อขอให้เค้าเตรียมใจในการจากไปของเรา เพราะเราบอกเลิกเค้ากระทันหันมาก เค้ายังไม่ได้เตรียมใจ อย่าถามว่าทำไมไม่แจ้งตำรวจ เพราะเรารักและห่วงแฟนใหม่เรา อีกอย่าง ถ้ามีคลิปจริงๆชีวิตเราก็พังไปด้วย เราแค่คิดว่าชั่งเถอะก็แค่3เดือน ตอนนั้นเราทั้งเกลียดแสนเกลียดเค้า ที่มาพังชีวิตเรา แต่เราก็พังชีวิตเค้าเหมือนกัน อาทิตย์แรก แฟนเก่าเรากินอะไรออกมาก็อ้วกออกมาหมดเหมือนร่างกายไม่อยากอยู่ต่อยังไงยังงั้น ตอนที่เราต้องจำใจกลับไป แฟนใหม่เราก็รู้และก็บอกว่าจะรอ (แต่ไม่รุ้ว่าเราเคยมีไรกับแฟนเก่าแล้ว และเรื่องคลิปก็ไม่รุ้ๆแค่เราต้องกลับไป)แฟนใหม่เร่อยากจะเอาเรื่องเค้า แต่ด้วยความที่อายุห่างกันมาก และเราขอไว้ แฟนใหม่เราเลยทำอะไรไม่ได้ ระยะเวลา1เดือนแรก เราพูดเลยว่าเราทรมาน ที่ต้องยอมมีไรกับคนที่เกลียด ไปเที่ยว ไปกินข้าว เราทรมานมาก เรารู้สึกผิดต่อแฟนใหม่ เราเหมือนตกนรกทั้งเป็น บอกใครก็ไม่ได้ เราต้องเจอหน้าแฟนเก่าเราทุกวัน จนย่างเข้าเดือนที่2 เราก็เริ่มเฉยๆกับเค้า ด้วยความชิน และ ทุกครั้งที่เราไปเที่ยวด้วย เค้าก็จะทำดีกับเราตลอด เหมือนทุกครั้งที่เปนแฟนกัน เค้าทำเหมือนเรื่องที่เราเลิกกันไม่เคยเกิดขึ้น เหมือนยังหลอกตัวเองว่าเรายังรักกัน ใจลึกๆเราก็สงสารเค้านะ เพราะเราผิด เรารุ้ว่าเราผิด ตอนเปนแฟนกัน พอทะเลาะกันก็ไม่เคยขึ้นคำหยาบ แต่พอเลิกกันเท่านั้นแหละ ทุกคำที่ชีวิตนี้เคยได้ยินก็สรรหามาด่ากันหมด และก็น่าแปลกที่เราไม่เคยคิดเสียใจหรือลังเลกะบคำด่านั้นเลย เพราะลึกๆเราก็รุ้ ว่าเค้าก็ผิด ตอนคบกัน เค้าก็เคยไปมีกิ้ก แต่เราให้อภัย แต่ในใจลึกๆเราก็ยังคงเสียใจอยุ่ มันทำให้เราเปลี่ยนไป เดือนที่3 เรารุ้สึกว่า ความรุ้สึกดีๆของเราระหว่างเค้าเริ่มกลับมา เรารุ้สึกว่าเรากลับมารักเค้า เราคงทนไม่ได้ถ้าต้องมีผญหน้าไหนมาแทนที่เรา แต่ ความกลัวที่เรามีต่อเค้า ความเข็ดขยาดที่ว่า เค้าทำอะไรกับเราเอาไว้ เดือนแรก เราทะเลาะกันหนักมาก เราโดนจิกหัว โดนทุบ โดนตี มีวันนึงเค้าบังคับจะเอาลายนิ้วมือทุกนิ้วของเรา ตัวอย่างเลือดของเรา เอาไปทำไมก็ไม่รุ้ เราบอกเรากลัวเข็ม และลายนิ้วมือยังไงเราก็ไม่มีทางให้ เราสู้กับเค้าอยุ่นาน เราฉีกกระดาษและหักเข็มฉีดยาทิ้ง เราคิดว่า เรากำลังจะบ้า ถ้ยังต้องเจอมันต่อไป พอเรานึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาในหัว ความกลัวของเราก็มาบดบังความรุ้สึกดีๆที่เรามีกับเค้า ทำให้เราไม่กล้าจะกลับไปคบเค้าอีกเลย เค้าน่ากลัวมาก แต่...เราก็ยังคงรู้สึกดีกับแฟนใหม่อยุ่ เราแอบคุยกันทุกวัน แฟนเก่าเราส่งคนมาตามเรา ให้มาสืบว่าเราไปไหนมาไหนยังไง เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะไม่คิดตุกติก แต่ ณ ตอนนี้ เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเรากำลังกลับมารักแฟนเก่าเรา และเรา ก็รักแฟนใหม่เราด้วย ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่ 2 สัปดาห์ ก่อนที่เค้าจะจากเราไปชั่วชีวิต จากไปในที่ไกลมาก ที่ๆเราตามไปไม่ถึง แต่เราก็รุ้สึกเหมือนกันว่าแฟนเก่าเราก็รักเรามาก หลังจากเดือนแรกนั่น เราไม่ทะเลาะกันอีกเลย เราต่างปรับความเข้าใจกัน เราขอโทษที่เราทำร้ายเค้า ส่วนเค้าก็ขอโทษที่ทำกับเราแบบนี้ เราต่างร้องไห้และกอดกัน เรารุ้ว่าสิ่งที่เราทำมันโหดร้าย แจ่สิ่งที่เรากำลังได้รับก็โหดร้ายเหมือนกัน ตอนนี้ เราไม่รุ้ใจตัวเอง ว่าเราควรจะเลือกใครดี ระหว่างแฟนเก่ากับแฟนใหม่ของเรา อยากให้ผู้อ่านแสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ