ระบายความในใจ

เรื่องมันมีอยู่ว่าฉันมีแฟนเราสองคนรักกันตั้งแต่มต้นจนกระทั่งมอปลายความรักของเราเริ่มขึ้นก็พบอุปสรรคก้อนใหญ่่หลายก้อนแต่เขาก็สามารถเอาชนะมันได้เอาชนะใจพ่อแม่ครอบครัวฉันเราคบกันมาบัดนี้เป็นเวลา3ปีแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ดีรักดูแลเทคแคร์ฉันดีแต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงทำกับสุภาพบุรุษแสนดีอย่างนี้ได้ลงตลอดเวลาที่คบกันมาฉันแอบคุยและนัดเจอผู้ชายคนอื่นมากมายเพื่อแก้เหงาและคุยสนุกปากไปวันๆโดยที่เขากับ้ป็นตาทึ่มไม่เคยรับรู้อะไรแบบนี้เลยทุกครั้ฃที่ฉันนัดเจอกับใคนบางคนไม่มือไวก็ไม่เท่าไหร่แต่บางคนเจอปุ๊ปจับโน่นจับนี่ หอมแก้มและก็ลามปามซึางบอกไว้ก่อนเลยนะคว่าเรื่องแบบนี้ฉันไม่มีอารมณ์กะใครง่ายๆจะมีก็แต่แฟนตัวจริงของฉันเท่านั้นจนกระทั่งฉันได้มาคุยกะรุ่นพี่คนนึงเราคถยกันแบพี่น้องมาตลอดเพราะต่างคนต่างรู้ดีว่ามีคนจับจองเป็นเจ้าของกันอยู้แล้ววเวลาผ้ายมาเป็นเดือนๆเราคุยกันแทบจะทุกวันจนพี่เขานัดเจอ พี่เขาเป็นคนหล่อค่ะไม่แปลกที่ใครๆขะอยากเจอฉันเองที่จะไปเจอก็เพราะเบื่อไม่อยากอยู่บ้านเลยว่าจะไปหาเพื่อนคุยเพราะฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขาเลยแต่แล้วเมื่อไปถึงมันกลับไม่ใช่แบบนั้นสิคะเมื่อเราอยู่ด้วยกัน2คนในหัวฉันไม่ได้คิดอะไรพวกนี้เลยนั่งไปนัางมาพี่เขาก็มาแหย้มาเล่นด้วยพอดึงเข้าไปกอดเท่านั้นละทุกอย่างสตั๊นเลยฉันก็กลับไม่ขัดขืนปล่อยให้มันเลยตามเลยไปแต่ว่าตอนนี้ฉันกลับมาคิดทบทวนดูแล้วว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ทำแบบนี้ทำไมฉันรู้สึกผิดผิดมหันที่ทำกะคนที่เขารักและซื่อสัตย์กะฉันฉันไม่อยากปริปากระบายเรื่องนี้ให้ใครฟังแม้แต่เพื่อนสนิทก็เถอะเพราะขืนพูดไปมีหวังเรื่องนี้ได้ไปถึงหูแฟนแน่
ปล. อาจฟังดูเลวนะคะแต่ฉันเชื่อว่าทุกคนคงมีโมเม้นนี้นะคะอย่างน้อยก็คงเคยนอกใจกันบ้างละใครเคยโมเม้นนี้ช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะเคลียดอยากให้คนปรึกษา :|