ระบายความในใจ

เราเป็นคนที่ติดเพื่อนมากๆ เป็นคนที่แบบชอบคิดไปเอง พอมีใครมาทำดีด้วยเราก็คิดไปต่างๆนาๆ เป็นคนคิดมากน่ะ หลายครั้งเลยแอบร้องไห้คนเดียว ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดีๆก็ร้องไห้ ท่าทางภายนอกแล้วเราดูหมือนจะเป็นคนที่ร้องไห้ยากมากๆ แต่ตรงกันข้ามเลยเราบ่อน้ำตาตื้นมากกกกก นิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้แล้ว เรื่องที่ทำให้ร้องไห้บ่อยที่สุดคือการต้องอยู่คนเดียวเหงาๆ โดยที่ไม่สามารถปรึกษาใครได้ เพราะไม่มีใครเข้าใจเราเลย แค่ต้องการคนที่ปรึกษาได้ แต่ก็ไม่มีเลยแม้แ้ต่เพื่อนสนิทก็ตาม มันเหงานะเวลาต้องทำอะไรคนเดียว เวลาที่เห็นเพื่อนคุยกันก็อยากคุยด้วยแต่ก็ไม่รู้เรื่องกับเขาว่าคุยเรื่องอะไรกัน ก็ได้แต่เงียบ รู้สึกแบบอยากให้ตัวเองหายไป ซัก 2-3 วัน ไม่ได้เรียกร้องความสนใจนะ แค่อยากอยู่กับตัวเองแล้วก็คิดว่า เอ้ย เราเป็นแบบนี้มันดีแล้วหรอ? มันเหนื่อยนะที่ต้องวิ่งตามคนอื่นตลอดเวลาแบบเราน่ะ มีใครจะเข้าใจเรามั้ย :(