ระบายความในใจ

คือ มันเริ่มจากการที่เราชอบคนๆนึงมากๆ มากจนไม่รู้จะมากยังไงแล้ว เราทำทุกอย่าง เพื่อหวังจะให้เขาเข้าใจและยอมรับความรู้สึกของเรา เราเพียงแค่อยากให้เขารับรู้และเข้าใจ ว่าเราพยายามแล้ว พยายามที่จะรักเขาน้อยลง ไม่ทำให้เขาอึดอัดใจ เวลาเขาอยู่กับเพื่อนเราจะไม่เข้าไป เพราะเขาก็ต้องอยากมีเวลาบ้าง ตอนดึกๆจะไม่ทักไป กลัวเขารีบนอนหรืออ่านหนังสือสอบอยู่ ใส่ใจเขาทุกอย่างที่เขาต้องการ คือเราไม่ต้องการให้แบบ เราเป็นแฟนกันหรืออะไรอย่างงี้ แต่ว่าแค่อยากให้เขาเข้าใจ มันเป็นแค่ความสุขของคนแอบชอบเท่านั้น แต่ต่อจากนั้น เราไม่ค่อยเจอกันมาเกือบๆสามปี เจอกันปีละครั้ง แทบไม่ได้คุยกันเลยซึ่งเราก็ไม่ได้ขนาดที่จะขาดใจตายหรือทนไม่ได้ เพราะเราแค่มีความรู้สึกดีดีที่อยากจะมอบให้เขาเท่านั้น ทีนี้ระหว่างสามปีนั้น มีคนๆนึงไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย เราเคยรู้จักกันมาตอนเด็กๆ เหมือนเพื่อนเก่า เค้ามารอเราอยู่หน้าปากซอยบ้านช่วงแรกๆเกือบทุกวันเลย มาชมเรางี้ สวยจังน่ารักจังไปไหนมาทำอะไรมาซื้ออะไรมาเรียนที่ไหนไรงี้ เราก็ตอบเขาบ้างไม่ตอบบ้าง มึนๆอะ วันนึงเขาก็พูดขึ้นมาตอนที่เราเดินผ่านว่าแบบ เธอเราชอบเธออะ แบบนี้ แต่ว่าเราไม่เคยชอบเลยอะ แล้วเพื่อนเก่าคนนี้คือ เราไม่เคยเล่นหรืออะไรกับเขาเลย เคยแค่รู้จักกันผ่านเพื่อนคนนึงเท่านั้น เราก็เลยเฉยๆ เดินผ่านมาเลยอะ ไม่รู้จะทำยังไงอะนะ ทีนี้หลังๆมาเขาก็เลยห่างๆไปบ้าง มารอบ้างไม่รอบ้าง คือเราอึดอัดแล้วก็ไม่ชอบมากๆเลยอะ มันน่าเบื่ออะ
เรื่องของเรามันยังไม่จบแค่นี้ ที่โรงเรียนเราไปสนิทกับเพื่อนมาเพิ่มอีกคนนึง สนิทกันมากจนเราไม่รู้ว่ามันคืออะไรอะ เราก็ทำเหมือนเพื่อนเป็นปกติของเราอะ แต่วันนึงเพื่อนในห้องงี้จับเราเป็นคู่รักอีกคู่ของห้องให้เพื่อนมันเกิดอิมเมจิ้นเฉยเลย เราก็งงๆ อะไรไม่รู้ แต่เราก็ทำเหมือนปกติแต่อาจจะถูกเนื้อตัวกันน้อยลงมากๆ ไม่แตะตัวกันเลยเท่าที่จำเป็น คือไม่รู้ว่าเราเปลี่ยนหรือเพื่อนเค้าเปลี่ยน แต่แววตาที่เขามองมามันไม่เหมือนเดิมอะ เราไม่มั่นใจว่าเขาจะสื่อว่าอะไร เขาก็คอยมองเราตลอด แล้วก็มักจะไปส่งงานหรืออะไรต่างๆด้วยกันสองคนอะ ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร มันแปลดๆอะ ความรู้สึกแบบนี้มันค่อนข้างจะใหม่สำหรับเราอะ ใครเข้าใจหรือคาดเดาไว้ก็ช่วยบอกหน่อยละกันนะ