ระบายความในใจ

คิดยังไงกันบ้างคะกับการที่มีแฟนแต่ก็รู้สึกเหมือนไม่มีหรือมีแฟนแต่ก็ยังรู้สึกเหงาอยู่เหมือนตอนที่ยังไม่มีแถมยังไม่ค่อยจะมีเวลาให้เราเลยด้วยทุกๆวันเค้ทุ่มเวลาให้กับงานกับเพื่อนกับรอบครับกับทุกๆคนแต่สำหรับเราเค้าไม่เคยมีเวลาให้เราเลยอยากเจอก็ไม่ได้เจอวันๆนึงก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลยตกเย็นมาพอเลืกงานก็เอาแต้ไปกินเหล้ากับเพื่อนจนเมาพอเค้าเมาเราก็จะไม่ได้คุยกันเลยหรือต่อให้เราจะได้คุยกันมันจะเป็นอันว่าต้องมีเรื่องให้ทะเลาะกันตลอดโดยที่เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำอะไรผิดหรือเราไปพูดอะไรให้เค้าไม่พอใจเราทำดีกับเราทุกอย่างพูดดีกับเค้าทุกอย่างยอมเค้าทุกอย่างแต่เค้าเคยมองเห็นมันเลยเค้าคิดถึงอดีตที่เคยเกิดขึ้นเค้าคิดถึงแต่คนอื่นไม่เคยคิดถึงเราเลยเหมือนเราไม่เคยมีตัวตนในสายตาของเค้าเหมือนเราเป็นแค่คนบ้าคนนึงที่ทุ่มให้เค้ามุกอย่างแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือน้ำตาและความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่เราก็ทนมาตลอดถึงเค้าจะไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยก็ตามเราก็ยังทนเค้ามาตั้งสองปีมันคงดูบ้ามากดลยสินะ....