ระบายความในใจ

aaaa เขียน:สวัสดีค่ะ วันนี้มาระบายความในใจ ที่ตัวเราเองรู้สึกผิดและไม่มีวันลืมตลอดไป นี่เป็นกระทู้เเรกที่อยากจะระบายออกมา อาจจะเป็นเเค่กระทู้ที่ไม่มีความโดดเด่นอะไรหรือผิดพลาดประการใดต้องขออภัยในส่วนของผู้อ่านเรื่องราวนี้ด้วย เพื่อไม้ให้กระทู้นี้ยืดยาวและเสียเวลา ไปอ่านกันเลยว่าเรื่องราวเป็นมายังไง
ขอใช้ชื่อแทนตัวเองในนามสมมุติ ว่า เอ ส่วนคนที่เอพลาดพิงถึงใช้นามสมมุติเเทนว่า บี
เรื่องเกิดจากที่ บี เป็นเพื่อนของเเฟนเพื่อนสนิท เอ หลังจากนั้นเพื่อนเอเลยโพสต์โพสต์นึงลงเฟสบุ๊ค เเล้วบีไปเม้นหลังจากนั้นเอก็ไปเม้นตาม ก็เหมือนเออ่อยๆ ซึ่งจริงๆเเล้วเอรุ้อยู่เเล้วว่า บี ชอบเอ เพราะเพื่อนสนิทเอบอกว่า บี ชอบเอ อยากรู้จัก อยากคุย แต่ไม่กล้าแอดเฟสมากลัวว่าเอจะไม่คุยด้วยอะไรประมาณนี้ เเต่เเล้วสุดท้ายบีก็แอดเฟสเอมา เอตกใจมากรู้สึกแอบเขินในใจ แล้วเอก็รีบรับแอดทันทีเลย 555 หลังจากนั้นก็ยังเป้นปกติดี บีก็มาไลค์รูป ไลค์โพสต์ของเอ เหมือนบีอ่อยเอเลยใช่มั้ย หลังจากนั้นเพื่อนสนิทเอก็เอาเฟสเอ ไปเม้น ไปปั่นเฟสแฟนของตัวเอง ซึ่งเเฟนของเพื่อนสนิทเอ ก็เป้นเพื่อนของบี และเเล้ววันที่เอกำลังเรียนอยู่ในห้อง บีมาตอบกลับเม้นเอ เอตกใจมาก เอเลยปั่นประสาทกลับไป จนสุดท้ายบีทักเอมา เอเขินหนักมากเลย เเต่ก็ทำเชิงทำแบบไม่ออกตัวเเรงมาก เราสองคนก็คุยๆกัน คุยกันเรื่อยเปื่อย กวนกันด้วย เอชอบงอนใส่บี บีก็เลยวาดรูปหมูขอคืนดีมาง้อ รูปหมูคือวาดจากรูปโปรเฟสเราอย่างน่ารัก มันเป้นอะไรที่มีความสุขมากเลยตอนนั้น เราสองคนก็เริ่มปรับตัวคุยกันมากขึ้น จนเราได้คบตกลงเป้นเเฟนกัน เร็วใช่มั้ยล้ะ คุยกันเเค่วันเดียวคบเลย ยิ่งกว่าเดอะฟาสอีก อิอิ แต่ก่อนอื่นเลยก่อนที่เราจะคบกันนั้น เราเปิดใจคุยกันในหลายๆเรื่อง เอบอกกับบีว่าโดนหลอก โดนทิ้งมาตลอด ไม่กล้ารักไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กับใครเลย แต่บีก็รับฟังเเล้วบีก็บอกกับเอเหมือนกันว่าบีก็ถูกทิ้งมาตลอด เป้นฝ่ายโดนบอกเลิกตลอดเลย แต่เอก็รับฟังบีเหมือนกัน เราเลยสัญญากันว่ามีอะไรต้องบอก ต้องพูดกันตรงๆ อะไรที่ไม่ชอบก็บอกไว้ตรงนั้น เราเลยสบายใจมากที่คบกัน บีบอกเราเสมอว่าจะไม่ทิ้งเอไปไหน จะรักเอ ดูเเลเอง จะคอยปกป้อง จะรักษาเอให้ดีกว่าคนที่ผ่านมาของเอ เอรู้สึกดีมาก อ่อ!! เอลืมบอกไปว่าเราทั้งสองเป้นคนบ้าๆบอๆเหมือนกัน ก็เลยทำให้คุยกันได้ง่าย เข้ากันได้ง่าย เอขอบอกเลยว่าบีเป็นคนน่ารักมากเลย เป็นตัวของตัวเอง เป็นคนตลก ไม่ห่วงหล่อเลยสักนิด บีทำให้เอยิ้มได้ทุกครั้งเวลาได้คุยกัน ทำให้ทุกวันมีความหมายมากเลย ระยะเวลาที่เราคบกัน ไปไหนมาไหน ทำอะไร เราจะถ่ายรูปส่งให้กัน บอกกันตลอด เเล้วหลังจากนั้นเราก็นัดเจอกันครั้งเเรก เป็นวันเวียนเทียน ใช่เราสองคนไปเวียนเทียนด้วยกัน ไปกับเพื่อนสนิทเอเเละเเฟนของเพื่อนสนิทเอ ไปเป้นคู่เลย เอจำได้ว่าวันที่เราสองคนเจอกันครั้งเเรกเอยอมรับว่าก็เขินอยุ่ บีไม่พูดกับเอเลยตอนเเรกสงสัยคงอึ้ง! เเต่สุดท้ายเราสองคนก็คุยกัน บีชอบกวนเอ ชอบว่าเอ เเล้วพอเอชัดสีหน้างอนๆนอยด์ๆ บีก็จะบอกว่ามาๆขอโทษคับ มาจับมือๆ (อยากจับมือก็บอกไอ้บ้า) เราสองคนก็คุยกันบ้าง หยอกล้อกันบ้าง ถึงจะไม่สนิทกันมากแต่เราสองคนก็ยังเปิดใจที่จะเรียนอรู้กัน เอบอกเลยบีน่ารักมาก แบบดีกับเอมาก ดีกว่าคนที่ผ่านมาจริงๆด้วยในความรู้สึกของเอคิดแบบนี้ แต่บอกก่อนเลยบีร้อนแรงมาก555 ควเป้นเพราะบีโตเป็นหนุ่มเเล้วด้วยแหละ คือ เวลาบีคุยกับเอบีจะโน้วหัวมาใกล้ๆหน้าเอ หลายรอบมาก เขินมากอ่ะ แต่เอก็เเบบอ่าจ้าไม่ว่าะไร ทำไรไม่ถูก หลังจากนั่นเราก็ไปหาไรกินกัน ถ่ายรูปด้วยกันอารมณ์เป้นรูปคู่รัก เอิ่ม... หลังจากกที่กินเสร็จบีก็มาส่งเอขึ้นรถ บีก็โน้มหัวลงมาอีก โอ้ยยย 5555 จนรถมาพอดีเอก็ขึ้นรถกับบ้านเลย บีก็กลับบ้านต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน พอถึงบ้านเอเป็นกังวลมากเรื่องที่บีมาเจอเอวันแรกแล้วอาจจะไม่โอเค เพราะเอไม่ค่อยสบายไม่ค่อยร่าเริง เเต่บีก็บอกเอนะว่าเจอเอครั้งเเรกชอบเลยรักเลย เอก็โล่งออกไป หลังจากคบกันได้ไม่กี่วันก็วันเกิดของบี เอดีใจมากเลยไม่รู้จะเตรียมตัวยังไงดี ทำเหมือนคบกันนานมากเลยใช่มั้ยละ555 เเต่เอก็ไม่มีอะไรให้บีหรอก เลยเอารูปที่ไปถ่ายในวันเวียนเทียนมาโพสต์เเล้วเเท๊กบี อวยพรทั่วไปแถมบอกรักด้วย งื้มมม เขินจัง>M< เเล้วเอก็บอกให้บีมาขอสถานะ ตั้งสถานะบกันเพื่อความชัดเจน สุดท้ายบีก็ขอสถานะเอมา คือแบบขอแบบเเต่งงานกันเลยนะ หื้มมมม เอก็รับเเบบไม่รอช้า555 คืออารมณ์แบบว่าห้ามพลาดงานนี้

aaaa เขียน:ต่อ................
ต้องโทษตัวเองที่เเย่เอง ผิดเอง เอลืมบอกไป บีดีมากดีจริงๆ แต่เอไม่สามารถรักษาหรือดูเเลบีไว้ได้เลยเพราะความวู่วาม พูดไม่คิด ไม่คิดให้ดีๆ ทำร้ายและทำลายบี สมควรเเล้วที่บีไม่คุยด้วย ไม่ยุ่งกับเออีก เอก็ต้องยอมรับมันกับสิ่งที่เกิดขึ้น เอก้ส่งข้อความไปหาบีว่าจะรอ รอ รอแค่บี จะไม่มีใคร ไม่คบใคร ไม่คุยกะใครนอกจากบี เอจะไม่ไปกินไอติม จะไม่ไปดูหนัง จะไม่ไปสวนสยาม ถ้าไม่ใช่บีที่พาเอไป เพราะเราสองคนเคยบอกว่าจะไปด้วย เเต่สุดท้ายมันก็ไม่มีวันนั้น วันที่เอกับบีจะได้เดินไปด้วยกัน ไม่มีเลยจริงๆ สมน้ำหน้าตัวเองจริงๆเลย เอรอบีตอบเเชท รอบีคุยกับเอ จนไม่ได้นอน นั่งร้องไห้คนเดียวจนตาบวม ตลกเน้อะ!บอกเลิกเขาเเต่เจ้บเอง มันตันไปหมดเลย เอคิดเสมอว่าจะมีหวัง เเต่สุดท้ายมันไม่มีเลยจริงๆ บีไม่ตอบ ไม่อ่าน ไม่อะไรกับเออีก เอพยายามขอโอกาสบีตลอด แต่บีก็ไม่ได้ให้ บีต้องรุ้สึกแย่เเละเสียความรู้สึกมาก ก่อนเอจะมาคิดได้มันก็สายไปแล้ว... ทุกวันนี้ ตอนนี้ เอยังคงคิดถึงบี รักบี เหมือนเดิม เก้บทุกอย่างเป้นความทรงจำ ทั้งรูปถ่าย ทุกอย่างเลย เอเก็บมันไว้หมด เออยากบอกว่าบีเป้นคนเดียวที่ทำให้เอกล้ารัก กล้าเริ่มต้นใหม่ กล้ามั่นในในความรัก ถึงเราสองคนอาจจะรู้จักกันได้ไม่นาน เเต่เอมั่นใจว่าเอรักบี รักมาก มากพอที่อยากจะดูเเล เคียงข้างบี เเต่เอไม่สามารถทำได้นอกจากทำใจ เออยากได้โอกาสจากบี ให้เอได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดไป แต่มันไม่มีวันนั้นเลยจริงๆ เจ็บมากเลย รู้ทั้งรู้ว่าบีไม่อยากเจอ ไม่อยกายุ่ง ไม่อยากอะไรกับเออีกแล้ว เเต่เอยังหน้าด้านรอ รอ รอเนี้ยแหละ หลอกตัวเองว่ายังมีบีอยู่ข้างๆเสมอ บีให้เกีรยติเอตลอด เวลาเอไม่กินข้าวบีก็จะดุ บีต่างจากคนอื่นที่เอคบมา คือบีดีหลายๆอย่าง ไม่เอาเปรียบเอเลย จริๆ เเต่เอผิดเอง สุดท้ายนี้เอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเอนะ ต่อจากนี้เอก็คงรอ แต่จะไม่ตื้อไม่โทรหา ไม่ทักเฟส ทักไลน์ รัวๆอีกแล้ว ถ้าวันนึงบีคบกับคนใหม่ที่ไม่ใช่เอ เอก็ต้องทำใจยอมรับมันไปอีก เเละควรยินดี