ระบายความในใจ

คิดถึงตัวเองและอนาคตให้มากๆนะ อดทนเรียนให้หมดเทอมแล้วค่อยย้ายที่เรียนเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมใหม่แล้วอาจดีขึ้น ที่สำคัญคนในครอบครัวคือที่พึ่งพิงทางใจของเราค่ะ ขอให้ผ่านไปให้ได้ ชีวิตเรามีค่าต่อเราและต่อครอบครัวที่สุดนะ ขอให้ผ่านมันไปให้ได้

ลองย้ายรร ดูไหมค่ะ บ้างที่อาจจะดีขึ้นก็ได้น่ะ คนพวกนี้ถ้าเราอธิบายก็ไม่เข้าใจหรอก มีเเต่จะหาว่าเราเเก้ตัวป่าวๆ ที่ตรงไหนไม่สบายใจก็ถอยออกมาค่ะ ชีวิตเราเกิดมาครั้งเดียว ต้องเลือกสิที่เราสบายใจให้เรา สู้ๆน่ะค่ะ

ป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามาเกือบปีแล้วทำให้ต้องหยุดเรียนไปเทอม1พอกลับมาเรียนใหม่เพื่อนที่เคยสนิทกลับไม่สนิทแบบเดิมกลับ้กลียดเราเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมเพื่อนต้องเกลียดเราจากคนกลุ่มนึงที่เกลียดเราจนตอนนี้ไปพูดให้คนอื่นเกลียด้ราด้วยเราไม่รู้จะทำไงอึดอัดตลอดเวลาไปเรียนทำตัวไม่ถูกเวลาเจอหน้าอยากจะคุยแบบเดิมแต่ก็ไม่ได้เพราะเขาเกลียดเราบางคนยิ้มให้กลับสะบัดหน้าหนีเราไม่รู้จะทำไงเครียดมากเพียงแค่เราเป็นโรคซึมเศร้าหรอถึงเกลียดเราเราไม่ได้บ้านะน้อยใจมากเสียใจมากเวลาโดนด่าว่าอีบ้าบอเลยมันกดดันใครไม่เคยเป็นไม่รู้หรอกมันทรมานแค่ใหนอายแค่ใหนเงลาใครถามว่าดรอปไปทำไมหนุดเนียนไปทำไม ทำไมต้องมาด่าเพื่อนที่เกลียดเราก็ไปบอกคนอื่นว่าเราบ้าไปพูดให้คนอท่นเกลียดเราเราอยากจะย้ายมหาลัยแต่ทำไม่ได้ต้องทนเรียนให้จบต่องอึดอัดต่อไปในการเรียนทุกวันนี้ไม่มั่นใจเลยว่าจะสนิทกับใครจะเล่าทุกความรู้สึกให้ไคฟังเพราะกลีวมันเอาไปต่อๆดันจนไว้ใจไคไม่ได้เลย