ฮายยยยย นี่คือกระทู้แรกของเรามันอาจเป็นเรื่อที่ไม่น่าสนใจ แต่มันน่าจดจำนะ
ในชีวิตคนเราตอนขึ้นมอปลายส่วนมากนี่มีความสุขกันทั้งนั้นแหละ เจอเพื่อนดีงี้ ครูที่ดี ตั้งใจเรียน เกเรบางครั้ง ซุกซนตลอด มีแต่เรื่องฮาๆ
แต่มันไม่ใช่กับเราเจอเพื่อนดีก็จริงแต่เหมือนเลี้ยงเด็กเลยฮ่าๆ เพื่อนคนนี้นิสัยบ้าบอมาก แต่เราก็ยังทนเพราะเป็นเพื่อนที่ดูแล้วจริงใจ
แต่....
งีเง่า เอาแต่ใจ ทำผิดไม่ยอมรัก เหนื่อยอะเป็นแบบนี้ ขี้งอนด้วยงอนเรื่องที่ไร้สาระมาก แรกๆเราง้ออยู่นะแต่หลังๆเราเริ่มเบื่อนิสัยเขาแล้วอะทำไมฉันผิดตลอดนังเพื่อนบ้าบางทีเราก้เสียใจนะเวลาเรางอนนางง้อเรานี่นับครั้งได้อะ เพืื่อนในห้องนี่ชอบนินนทาจนชั้ลงงใจไปทำไรให้นานๆไป.. อ้อ แค่สนิทกับเพื่อนคนนี้มากไปเพื่อนเลยหมั่นไส้เอะ แกร๊.... อิจฉาก็พูดดิ้ งงใจอะเอาจริง แต่เราไอด๊อนแคร์จ้าาา