by หมาตัวหนึ่ง » 24 Jul 2017 21:57
คนทุกคนเกิดมาต้องมีครอบครัว ต้องการความรัก ต้องทำงานเพื่อหาเงิน หลายๆมีทุกอย่าง มีพ่อแม่ อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ผิดกับเรา เกิดมาแค่3เดือนพ่อกับแม่ก้อเลิกกัน เราต้องมาอยู่กับยายยายมีลูกชายหนึ่งคน ตอนนั้นเขาลำบากแต่ไหนก้อพร้อมที่จะพอดูแลเรารักเราเหมือนลูกเลี้ยงมาได้5ขวบเขาก็มีลูกสาวอีกคน ช่วงแรกๆเราก้อก้อรักน้องคนนี้มากเราช่วยเหลือทุกอย่างเราอยู่ป.3 เราต้องไปช่วยงานเขาทุกอย่าง เราพอจะทำงานอะไรได้เราทำหมด แต่พอเราโตน้องก้อโตขึ้นเราเริ่มรู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนเกินทำอะไรเราก้อผิดทุกอย่าง เขาส่งเราเรียนจนจบปริญญาตรีเอาจริงๆก้อช่วยนิดๆหน่อยๆเชื่อไหมละเราช่วยที่บ้านทุกอย่างถึงขั้นยอมไปขายตัวต่างประเทศเพื่อที่พวกเขาจะได้มีเงินใช้ เราส่งเงินกลับมาให้เค้าเค้าก้อมองว่าเราดี แต่พอเรากลับมาเงินหมด เราเองทำงานแทบตายมีเงินเหลือแค่20,000กว่าบาท เราก้อเอามาช่วยใช้จ่ายในบ้าน ผ่านมาหนึ่งเราไม่มีงานทำเรากลายเป็นคนขี้เกียจ ไม่ช่วยอะไรเขาเลย เราอยากจะตายๆไปให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย เขาจะได้มีความสุข ตอนนี้เรามีงานทำเงินเดือนประมาณ20,000แต่เราเพิ่งทำเลยยังไม่มีเงินเราต้องไปขอเสื้อผ้าที่คนอื่นไม่ใส่แล้วเอามาใส่ทำงาน เค้าก้อด่าเราอีกว่าใส่ชุดอะไรไม่ดูตัวเองงานอะไรทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้เรื่องเยอะแล้วยังบอกว่าเราไปรบกวนเขาอีกเวลาไปทำงานก้อต้องไปขอเงินเค้าเค้าไม่มีให้เราหรอกเค้าพูดแบบนั้นเราก้อไม่ได้คิดจะขออะไรหรอกแค่ค่ารถไปทำงานในกรุงเทพ40บาทก้อพอ เค้าก้อด่าเราอีก เราไปทำเป็นอาสาสาปอเต็กตึ๊งก้อด่าเราอีกว่าเราเห็นป่อเต็กตึ๊งสำคัญมากไม่ไปเข้าเวรไม่ได้หรอก พูดแดกดันเราอีก เราก้อแค่อยากได้กำลังใจบ้าง เราทำดีทำไมไม่สนับสนุนแต่กลับมาด่าว่าเรามันคืออะไร มาพูดกับเราว่าตั้งแต่ไปทำอาสาที่บ้านมีแต่ผีว่าเราพาสิ่งไม่ดีกลับมาที่บ้านเค้าอีก พูดเลยนะตอนนี้เราไม่รู้เราควรทำยังไง เราอยากตายนะเผื่อที่บ้านนี้เค้าจะมีความสุข ลูกสาวเค้าคงไม่ชอบเราหรอกเพราะตั้งแต่ลูกสาวเค้ามีครอบครัวเรายิ่งดูเหมือนสิ่งปฏิกูลที่ไม่ต้องการเข้าใกล้บ้างครั้งเราเครียดๆเราอยากจะหาคนรับฟังก้อไม่มี มีอต่คำบ่นว่าเค้าเหนื่อย นังจะเอาเรื่องแย่ๆมาเล่าให้เค้าฟังอีก เราท้อเหลือเกินนนนน
คนทุกคนเกิดมาต้องมีครอบครัว ต้องการความรัก ต้องทำงานเพื่อหาเงิน หลายๆมีทุกอย่าง มีพ่อแม่ อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ผิดกับเรา เกิดมาแค่3เดือนพ่อกับแม่ก้อเลิกกัน เราต้องมาอยู่กับยายยายมีลูกชายหนึ่งคน ตอนนั้นเขาลำบากแต่ไหนก้อพร้อมที่จะพอดูแลเรารักเราเหมือนลูกเลี้ยงมาได้5ขวบเขาก็มีลูกสาวอีกคน ช่วงแรกๆเราก้อก้อรักน้องคนนี้มากเราช่วยเหลือทุกอย่างเราอยู่ป.3 เราต้องไปช่วยงานเขาทุกอย่าง เราพอจะทำงานอะไรได้เราทำหมด แต่พอเราโตน้องก้อโตขึ้นเราเริ่มรู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนเกินทำอะไรเราก้อผิดทุกอย่าง เขาส่งเราเรียนจนจบปริญญาตรีเอาจริงๆก้อช่วยนิดๆหน่อยๆเชื่อไหมละเราช่วยที่บ้านทุกอย่างถึงขั้นยอมไปขายตัวต่างประเทศเพื่อที่พวกเขาจะได้มีเงินใช้ เราส่งเงินกลับมาให้เค้าเค้าก้อมองว่าเราดี แต่พอเรากลับมาเงินหมด เราเองทำงานแทบตายมีเงินเหลือแค่20,000กว่าบาท เราก้อเอามาช่วยใช้จ่ายในบ้าน ผ่านมาหนึ่งเราไม่มีงานทำเรากลายเป็นคนขี้เกียจ ไม่ช่วยอะไรเขาเลย เราอยากจะตายๆไปให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย เขาจะได้มีความสุข ตอนนี้เรามีงานทำเงินเดือนประมาณ20,000แต่เราเพิ่งทำเลยยังไม่มีเงินเราต้องไปขอเสื้อผ้าที่คนอื่นไม่ใส่แล้วเอามาใส่ทำงาน เค้าก้อด่าเราอีกว่าใส่ชุดอะไรไม่ดูตัวเองงานอะไรทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้เรื่องเยอะแล้วยังบอกว่าเราไปรบกวนเขาอีกเวลาไปทำงานก้อต้องไปขอเงินเค้าเค้าไม่มีให้เราหรอกเค้าพูดแบบนั้นเราก้อไม่ได้คิดจะขออะไรหรอกแค่ค่ารถไปทำงานในกรุงเทพ40บาทก้อพอ เค้าก้อด่าเราอีก เราไปทำเป็นอาสาสาปอเต็กตึ๊งก้อด่าเราอีกว่าเราเห็นป่อเต็กตึ๊งสำคัญมากไม่ไปเข้าเวรไม่ได้หรอก พูดแดกดันเราอีก เราก้อแค่อยากได้กำลังใจบ้าง เราทำดีทำไมไม่สนับสนุนแต่กลับมาด่าว่าเรามันคืออะไร มาพูดกับเราว่าตั้งแต่ไปทำอาสาที่บ้านมีแต่ผีว่าเราพาสิ่งไม่ดีกลับมาที่บ้านเค้าอีก พูดเลยนะตอนนี้เราไม่รู้เราควรทำยังไง เราอยากตายนะเผื่อที่บ้านนี้เค้าจะมีความสุข ลูกสาวเค้าคงไม่ชอบเราหรอกเพราะตั้งแต่ลูกสาวเค้ามีครอบครัวเรายิ่งดูเหมือนสิ่งปฏิกูลที่ไม่ต้องการเข้าใกล้บ้างครั้งเราเครียดๆเราอยากจะหาคนรับฟังก้อไม่มี มีอต่คำบ่นว่าเค้าเหนื่อย นังจะเอาเรื่องแย่ๆมาเล่าให้เค้าฟังอีก เราท้อเหลือเกินนนนน