ระบายความในใจ

อย่าเพิ่งตายคุณ
มันยังมีของเราอยู่
ไปต่อเถอะ
วันไหนมันไปได้คุณก็ไปเลย

.....เคยป่ะทำอะไรไปก้ไปได้เรื่อง???
[size=85]รู้สึกเหมือน"กูอยุ่คนเดียว" เวลาดุเจ็บกุก้ต้องเก็บไว้ร้องไห้คนเดียว
กุตอนนี้แมร่งไม่เหลือใครเลยหว่ะแมร่งไม่มีกะทั่งครอบครัว,ญาติพี่น้อง,จะเพื่อนรึแม้แต่แฟนที่อยุ่กะูทุกๆวัน กูรู้สึกแย่กูอยากระบาย
ระบายไหน?? กูเคลียดกูอยากปรึกษา!! ปรึกษาใครล่ะ ไม่ว่าจะใคร ก็เหมือนกูคุยกับกะจก...
และยิ่งเดือดร้อน จะหยิบยืมใครก็ล้วนไร้ญาติ ขาดมิตร กะกูทันที อยากจะทวงหนี้ทวงสินก็ด้านไม่พอ กูไปทวงเหมือนกูไปขอ(ปากบอกไม่มี แต่ต่อมาอัพเฟสเสื้อผ้ามีแบร์น เที่ยวพับ*พับนี้แพงนะคร้าา....* :o
ละที่แย่ซ้ำยิ่งกว่าเรื่องไหนๆ คือคนที่อยู่กะกูทุกวันกลับทำกูเจ็บที่สุด ไล่ทุกวัน ทุกเวลาที่ขัดใจ ไล่ทั้งๆทีกุไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว(พอกุมีก้อย่าฝันนะว่าจะได้ไปง่าย) ...ของพัง,ของหายคือกูผิด ทั้งๆที่รุ้อยุ่เห็นก้เห้นว่าน้องมึงทั้งนั้น พอกุพุดหน่อยก้ว่ากุใส่ร้าย ,พอกุทวงนั่นนี่หน่อยก้ว่ากุเลวใจแคบเห็นแก่ตัว
...(กุถามหน่อย?? เสื้อใน,เกงใน,เสื้อผ้า,เครื่องสำอางของกุอะ มันสมควรที่ยิบใช้ตามพัมเพอใจป่ะ).... พูดไปพูดมาบอกจะซื้อคืน... ละก้เงียบ เอาatmกุไปก้ทำหาย พุดมาได้ง่ายๆว่าไม่รุ้สิหายไปไหน :oops: เด๋ยวคืนให้ก้เงียบ เอาโทสับกุไป3วันแระ.. เรื่องเงียบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น พอกุขอมัน บ้างบอกไม่มีบ้าง.. พอได้20ก้ทวงกุทั้งวัน.......
รุ้ไหม!!!... เราทนอยุ่กะบอะไรแบบนี้ ณ.จุด จุดนี้ มันเป็นเวลา11ปี
แต่ตอนนี้เราไม่ไหวอีกแล้ว เพราะคำพุดที่ได้ยิน คือ "มึงแค่คนอาศัยที่น่าด้านอยุ่ได้ ไล่ก้ไม่ไป จะน่าด้านอยุ่ทำไมว่ะ"
(สรุปกุเป็นขี้ข้า? คนน่าด้านที่ขออาศัย???)

..............เ ห้ อ อ อ อ...........[/size]
หลายๆอย่างว่ะ จนบางทีกุคิดอยากตาย
เพราะกุคิดว่า ให้กุตาย ยังง่ายกว่าอิก