ระบายความในใจ

มันเริ่มจากความหวังดีของคนๆนึง ที่เค้าเห็นเราเศร้าและต้องการจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้น

เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมากเลย ไม่เคยมีใครทำดีกะเราขนาดนี้เลย เค้าทำให้เรายิ้มได้

เค้าทำให้เราลืมความเศร้าที่มีอยู่ เปลี่ยนเป็นความสุขที่ทุกครั้งที่ได้คุยกับเค้า

จนไม่ทันได้รู้ตัวว่าเราเริ่มจะมีความรู้สึกดีดี ที่มากกว่าคำว่า "เพื่อน" แล้วสิ

เค้าบอกกะเราเสมอว่า เค้ามาเพื่อช่วยทำให้เราหายเศร้า พอเราหายเศร้าแล้วเค้าก็จะไป

ทำไมเราถึงรู้สึกกลัว กลัววันนั้น วันที่ไม่อยากให้มาถึงเลย นั่นคือวัน "ที่เค้าต้องไป"

เค้ายังมีคนที่เค้ารออยู่ และเค้าบอกว่า เค้าไม่อาจจะเปิดใจรับใครใหม่ได้ นอกจากเธอคนนั้น คนที่เค้ารอ

สำหรับเราแล้วมันคือสิ่งที่เลวร้ายที่สุด กลัวว่าถ้าเราเผลอพูดคำนั้นออกไป แล้วเค้าจะจากเราไปแบบไม่มีวันเจออีก

ทุกครั้งที่เราคุยกัน เค้าจะรู้มั่งมั้ยว่ายิ่งสนิทสนมกันมากเท่าไหร่ มันก็เหมือนเข็มที่คอยทิ่มแทงหัวใจเรามากเท่านั้น

แต่ถึงแม่ว่าจะเจ็บแค่ไหน เราก็ยอมเพื่อไม่ให้เค้าไปจากเรา "รัก" คำนี้แหละที่อยากให้เค้ารู้