ระบายความในใจ

ฉันไม่รู้ว่าที่เป็นอยู่ที่ใช่ความรักหรือป่าว? เพราะว่าฉันคบกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งตอนแรกก็คิดว่าเขาดีนะ. ดีทุกอย่างตั้งแต่วันแรกจนถึงปัจจุบันเขาไม่เคยคิดนอกใจเรานี่คือข้อดีของเขา ฉันยอมรับว่าชอบเขาตรงนี่แหล่ะเลยคบมาเรื่อยๆๆถึงแม้จะเทาะกันจนถึงขนาดเลิกกันก็มีแต่เขาก็มาง้อคืนดีกันตลอดเพราะความใจอ่อนของเราที่ยอมง่ายๆๆ. เรามีความสุขมากนะถ้าเขาไม่มีเรื่องมารบกวนเราตลอดอ่ะเราไม่รู้ว่าเขาทำงานทุกวันแต่ทำไมไม่มีเงินสักบาท. เขาต้องรบกวนเราทุกเดือนเราเคยบอกเขาแล้วว่าเราต้องส่งให้ทางบ้านเราเยอะนะเพราะทางบ้านเราใช้เงินเยอะแต่ละเดือนก็จะไม่พอใช้อยู่แล้วยังต่อมาส่งให้เขาอีก เราไม่สบายใจตรงนี้ เราให้ได้ทุกอย่างที่อยากได้แต่เขาไม่เคยเลย. เวลาเจอกันแต่ละทีเราอยากรู้ว่าทำไมชอบจังไอ้เรื่องมีเซ็กซ์ เราเคยคิดนะว่ารักแค่ตัวกับเงินเราหรือป่าว. เราโง่ใช่ป่ะถึงทำกับเราแบบนี้. ยอมรับว่าแคร์นะอยากได้ไรเลยให้หมดจนมันทำให้ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าอะไร. แค่เขาอยาก...ก็ได้สมใจทุกอย่าง. แต่เขาจะรู้บ้างใหมว่าเรารู้สึกไงบ้าง. เราเหนื่อยมากกับผู้ชายคนนี้. เราอยากรู้เหลือเกินว่าเขารักเราจริงหรือป่าว. เขาเคยขอแต่งงานนะ. แต่เราปฏิเสธเพราะเราคิดว่า เขาดูแลตัวเองยังไม่ได้แล้วจะมาดูแลเราได้หรอ. ตัวเองยังต้องพึ่งคนอื่นอยู่เลย. เราไม่อยากไปเสี่ยงกับเขาหรอก. เรารู้ว่าเราอาจจะเห็นแก่ตัวมาก. แต่เราอยากที่จะมีอะไรมั่นคงก่อนค่อยคิดเรื่องนี้. พ่อแม่เราก็ต้องเลี้ยงแล้วยังจะมาเลี้ยงผู้ชายคนนี้อีก เราเหนื่อยเหลือเกินแต่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงในเมื่อพยายามห่างแล้วเขาก็ไม่ยอมปล่อยสักที. อยากจะหนีไปให้พ้นๆๆจริงๆๆ