ระบายความในใจ

ขอระบายนะคะ ไม่กล้าพูดกะใครจริงๆๆ คือเราเปนคนที่เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิง อาจเพราะพูดไม่เก่ง และสไตของเรากะของเพื่อนร่วมห้องไม่เหมือนกันอ่ะคะ่ เลยทำให้ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แล้วก็เปนคนชอบอ่านหนังสืออ่าค่ะ พวกนิยาย ทุกทีในคาบว่างก็ชอบหยิบเอามาอ่าน เพื่อนใหม่ที่นั่งข้างๆก็ว่าว่าเราโลกส่วนตัวเนอะ แล้วมันเปนเพื่อนชายด้วยค่ะ แต่ในห้องเราก็เริ่มสนิทกะเพื่อนกลุ่มนึงแล้วนะคะ ไปกินข้าวก็ไปด้วยกัน ตอนี้เปิดเทอมมาได้เดือนนึง แต่วันนี้อ่าค่ะ ครูเขาเรียกเรามาคุยเรื่องเวรทำควาสะอาด คือเราก็รุ้สึกผิดนะ เพราะเราไม่เคยทำเวรเลย(บอกตรงๆนะคะ) คือยุหอ แล้วชอบกลับหอไวๆอ่ะคะ่ เลยรีบกลับทุกครั้ง แล้วก็ลืมทำเวรของตัวเองซะงั้น พอโดนครูว่าก็เศร้ามากเลยค่ะ เพระาปกติเปนคนที่ไม่เคยโดนว่าเรื่องนี้เลย มันเลยเศร้ามาก แต่ยังไหวค่ะ พอกลับหอ มาเข้าเฟส ครูคนเดิมก็มาบอกว่า อ่านหนังสือก็ดีนะคะ แต่สนใจคนรอบข้างบ้าง คุยกับเพื่อนๆบ้าง แต่เราก็คุยแล้วนะ ก็เราเปนคนเงียบๆ ไม่รุ้จาเริ่มต้นอะไรดีนี่นา พอถึงตรงนี้ เราอ่ะ โดยส่วนตัวเราก็อยากเปนคนที่มีใครสนใจบ้าง มันเหมือนกะเราถูกโลกลืม เราก็อยากเฟรนลี่นะ แต่มันไม่ใช่เรานี่นา เราไม่รุ้จาเริ่มต้นยังไง TT ภายนอกอาจมองว่าเราอ่ะ ไม่แครไร แต่เราก็เหงาเปนนะ เราถึงได้อ่านหนังสือ เล่นเฟสไปเรื่อยๆ เราก็ไม่ใช่จะไม่คุยไรกะเพื่อนเลยนี่นา
เรารุ้สึว่าเราอ่อนแอมาก เรื่องแค่นี้เราก็ร้องไห้ละ แต่มันไม่ไหวจริงๆ ที่หิ เราก็มีเพื่อนแค่คนเดียว เพระาเขามาทักเรา แต่เริ่มห่างกันเพราะยุคนละห้อง และเราเงียบ ส่วนเขาก็อีกอย่าง เพื่อนสนิทเราก็เหมือนเริ่มห่างกัน เราไม่รุ้จาทำไงดี เราไม่อยากโดนลือีกแล้ว แต่จะให้เราปรับบุคลิกที่เงียบๆของเรา เราก็ไม่รุ้จาทำไงดีTT