ระบายความในใจ

ช่วงนี้รู้สึกแปลกๆเริ่มเก็บกด ไม่มีเพื่อนที่สามารถระบายความรู้สึกได้
สังคมเรากับเพื่อนเริ่มไม่เหมือนกัน การพูดคุยก็แปลกไปแปลกแต่จริง
เพื่อนพอมีแฟนก็ติดแฟนเราก็ไม่อะไรนะ เริ่มเล่นหุ้นอยู่แ่หน้าจอคอมเราก็ไม่อะไรนะ
ชวนไปไหนแล้วปฎิเสธเราก็ไม่อะไรนะแต่ไม่ชอบที่ตอบกลับมาว่าแกไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยเวลาเราชวนแกก็ไม่ว่า
พอเราชวนไปบ้างก็บอกว่าเราคิดถึงแกนะอยากเจอแต่เราไม่ว่างอ่ะไว้คราวหน้าล่ะกัน พอเราไม่ว่างก็มาตัดพ้อต่อว่า
อันนี้เราก็พยายามไม่คิดนะแต่เป็นทุกครั้งก็ไม่ไหวอย่างงี้อย่าพูดเลยดีกว่า
ช่วงนี้ตกงานก็เริ่มมีเวลาว่างพอว่างมากๆว่างแบบวันหนึ่งไม่มีไรเลยในชีวิต กิน ดูTV นอน คราวนี้ความเหงา
ก็เข้ามาเยื่อนเป็นเพื่อน และยิ่งสุนัขที่เลี้ยงเสียชีวิตไปด้วยเสียไปแบบที่ไม่น่าจะเสียเลย(เป็นเรื่องที่เกิดจากการตัดสินใจผิดพลาด
อันนี้ก็มีส่วนทำให้เสียศูนย์ไปเป็นเดือน) ไม่รู้ใครเป็นไหมบ้างที่อยากคุยเรื่องไร้สาระกับเพื่อนนะแบบชีวิตไม่ต้องมีกรอบ
อยากคุยกันแต่เรื่องเพ้อฝันหมือนตอนเรายังเรียนอยู่คุยในเรื่องอนาคตที่ยังไม่เกิด แต่ปัจจุบันมันไม่สามารถที่จะคุยกันได้
เพื่อนแต่ล่ะคนก็มีทางไปเป็นของตัวเอง ทั้งๆที่เราก็ยังอยู่ที่เดิม
ความรู้สึกภายในใจตอนนี้คือเราเหงาเราไม่สามารถพูดคุยกับใครได้เลยทั้งกับครอบครัวกับเพื่อน พอยิ่งเป็นคนพูดไม่เก่งอธิบายไม่เก่งยิ่งแย่ บางที่ก็รู้สึกอิจฉาคนที่มีเพื่อนคุยได้ตลอด สรรหาเรื่องคุยได้ และมีคนที่พร้อมจะคุยและรับฟังได้ทุกเวลา เราอยากมีเพื่อนแบบนี้บ้าง
กลายเป็นคนอยู่แต่ในจินตนาการของตัวเองเริ่มรู้สึกว่าเป็นคนเก็บกด และอยู่ในสภาวะซึมเศร้า เคยคิดอยากไปหาจิตแพทย์
เพื่อที่จะระบายมันออกมาแต่ไม่มีเงินนี้สิ ณ ตอนนี้ ชีวิตเรื่อยเปลี่ยมากจะมีชีวิตอยู่ไปได้ยังไงเพราะเริ่มอายุแล้วแต่ยังเกาะพ่อแม่กินอยู่เลยถ้าเป็นผูชายก็ยังโอเคแต่เป็นผู้หญิงนี้สิ