ระบายความในใจ

อย่าว่าแต่พี่เลยค่ะ นู๋อายุ13 ความฝันนู๋คืออยากทำห้องอัดเพลงเเละตั้งวงดนตรีแต่พ่อแม่บอกว่าทำงานแบบนี้
"อนาคตไม่รุ้ง" เเต่นู๋ว่ามันเป็นอาชีพที่ท้าทายถ้าเราไม่มีเพลงในแบบของเรา เราก็ทำมันเองสิ นู๋เคยคิดแบบนี้มาตลอดแต่พ่อแม่บอกให้ไปเป็นแอร์หรือหมอดีกว่าได้เงินเยอะดี แต่นู๋ไม่ชอบทำไมท่านต้องบังคับด้วย

ชื่อส้มนะ อายุจะ18ละ พึ่งจบ ม.ปลาย
เชื่อว่าทุกคนต้องมีสิ่งที่ชอบหรือความฝันเป็นของตัวเอง
เราก็มี เราอยากเรียนจิตวิทยา อยากเรียนมากกกกก คิดมาตั้งเเต่ม.3 ด้วยซ้ำ! บอกป๊า ม๊า หลายครั้งเเล้วด้วย ตอนเเรกไม่ยอมให้เรียน เราเรยอธิบายๆจนท่านยอม เราลยสมัครเข้าราชภัฏ (บ้านไม่รวยๆ) ตอนนี้เหลือจ่ายค่าธรรมเนียมกับค่าเทอม ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่น...
แต่ ! พอเรามาทำพาร์ทไทม์เซเว่นของป้า ไปๆมาๆ ที่บ้านจะให้เราเรียนปัญญาพิวัฒซะงั้น! เหตุผล เงินดีตั้งหลายหมื่นแถมมั่นคง....
ท่านก็พูดๆๆ ว่าเกรดอย่างเราเรียนเเล้วรุ่งเเน่ๆ ต้องไปได้สูงเเน่ๆ.... เเต่ถามเราสักหน่อยมั๊ย เราอยากเรียนรึเปล่า?
ความฝันเรามี เราอยากทำตามฝัน ถึงรู้ว่าโอกาสประสบความสำเร็จมีน้อย เเต่ยังงัยก็อยากจะทำ! อยากลองทำตามความฝัน! อยากลองทำอะไรที่รักเเละเป็นคนเลือกเอง ไม่ใช่คนอื่นเลือกให้เเบบที่ผ่านมา...
ตอนนี้เเม่งโคตรนอยด์ โคตรเครียด โคตรน้อยใจ โคตรของโคตรจนไม่รู้จะพูดยังงัยเเล้ว!
ขอระบายเท่านี้พอ ไม่งั้นเดี๋ยวคนอื่นจะเครียดตาม