ระบายความในใจ

เมื่อ 20 กว่าปีก่อน ฉันมีเพื่อนผู้ชายสมัยเด็กชื่อ วิท เรามีบ้านอยู่ใกล้กัน เรียนอยู่ห้องเดียวกัน หลังเลิกเรียน เราจะกลับบ้านพร้อมกัน และเราจะเล่นด้วยกันเป็นประจำ จนเราเรียนด้วยกัน ถึงชั้น ป.3 วิทก็ย้ายบ้าน และย้ายโรงเรียนไป ไม่ได้ข่าวอีกเลย ฉันอยากเจอเพื่อนอีก แต่ไม่รู้จะมีโอกาสไหม มีข้อมูลแค่ชื่อ นามสกุลจริง เท่านั้น จนวันหนึ่ง ลองค้นหาชื่อ นามสกุลจากเฟซบุ๊ค จนเจออีกครั้ง ดีใจมาก ที่เขายังใช้ชื่อเดิม หน้าตาเขายังเหมือนเดิมทุกอย่าง เหมือนวันสุดท้ายที่เราได้เห็นหน้า เราได้คุยกับเขาอีกครั้งผ่านทาง เฟซบุ๊ค แม้ว่าเราต่างคนต่างมีครอบครัวแล้ว แต่ความรู้สึกมันเหมือนเดิม รู้สึกดีใจที่คุยกันอีกครั้ง วิท ถามว่า ทำไมยังจำเราได้ เราอยากตอบให้เขารู้ว่า ตลอดเวลากว่า 20 ปี ที่ผ่านมา เราจำเธอได้เสมอ แต่เราตอบอย่างนั้นไม่ได้ เราตอบแค่ว่า เพราะเธอเป็นเพื่อนเรา ทั้งที่เธอเป็นรักแรก ของเรา แต่มันคงจะดี ที่เราจะเก็บความรู้สึกนั้นไว้คนเดียว เมื่อเราสองคน ต่างคนต่างมีครอบครัวแล้ว เก็บไว้ในใจก็พอ ดีใจนะ ที่โลกสมัยใหม่ ทำให้เรากลับมาพบกันอีกในความคิดของเธอ ฉันอาจเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็ก แต่สำหรับฉันแล้วเธอคือ คนที่พิเศษ ที่ฉันไม่เคยลบออกจากความทรงจำ แม้เราไม่อาจจะเป็นได้มากกว่าเพื่อน แต่ครั้งหนึ่ง ฉันดีใจที่เราได้เคยได้ผูกพัน