ระบายความในใจ

อาจเป็นเพราะ เราให้ในสิ่งที่เค้าต้องการไม่ได้ นั่นก็คือ "เวลา"
จริงๆแล้ว ครอบครัวเราไม่ได้อยากให้มีแฟนหรอก
ตอนแรกก็คิดแค่ว่า ลองคบดู คงไม่เสียหาย ไม่ได้ใส่ใจ หรือจริงจังเท่าที่ควร
ก็หาเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง ซึ่งมันน้อยมาก เพราะครอบครัวไม่ได้ปล่อยให้ไปไหนตามลำพังบ่อยเท่าไหร่ เนื่องจากเป็นลูกสาวคนเดียว คบกันนานๆไป เราไม่รู้หรอกนะ ว่าเริ่มรักเค้ามากขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่
เค้าเป็นคนเซ็กส์จัดนะ แต่เราเองก็ไม่เคย เราก็เคยคุยกันเรื่องนี้อยู่ ว่าเราไม่พร้อม จนสุดท้าย..
เราก็ให้เค้า เค้าเป็นคนแรก คนแรกจริงๆ ถ้าไม่รัก คงไม่ให้หรอก ก็มีทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง ปะปนกันไป
6 เดือนแล้วนะ คือมันหลายเรื่องอ่ะ เล่ายังไงก็ไม่หมด จนกระทั่ง.. วันนี้ 13 ต.ค. สุดท้าย.. เค้าก็เลือกที่จะ
"เลิกอย่างจริงจัง" เรายื้อเค้ามาหลายรอบแล้ว เราเองก็รู้ ว่าเค้าไม่อยากอยู่ เคยถามหลายครั้ง ว่ายังรักเรามั้ย
เค้าก็บอกว่ายังรักอยู่ และไม่เคยคิดเลย ว่าจะเจอคำนี้ "ฉันไม่รักแล้ว เลิกเหอะ เบื่อว่ะ" เจ็บมาก เจ็บมากเลยนะ ยังไม่ทันปรับความเข้าใจ เค้าก็บล็อก "แทบทุกอย่าง" เหลือไว้ก็แต่เบอร์โทรศัพท์ ซึ่งเค้าบอกว่า ถ้าเราโทรไปอีก จะเปลี่ยนเบอร์ เคยคิดนะ ว่ากลัวเราท้องรึป่าว ถึงยังอยู่ เพราะช่วงนั้น ปจด.มันขาดพอดี แต่พอมันมา เค้าก็บอกเลิก อยากให้เค้ากลับมานะ ยังไงก็ยังรักอยู่ รักมาก และขอบคุณทุกๆอย่าง ตลอดเวลาที่คบกัน ฉันมีความสุขมาก สำหรับสิ่งที่ทำผิดพลาดไปทุกอย่าง ทั้งตั้งใจ และไม่ได้ตั้งใจ ก็ขอให้จงได้โปรดอภัย และขอให้เจอคนที่ดีกว่านี้ ใส่ใจมากกว่านี้ มีเวลาให้มากกว่านี้ ดูแลมากกว่านี้ รักมากกว่านี้ ทำให้มีความสุขมากกว่านี้ ขอบคุณ.. ที่ได้มีโอกาส รักกับเธอ #N