ระบายความในใจ

ความเชื่อใจมันไม่ได้มีให้ง่ายๆนะ
เราเคยผิดหวังมาก่อน จะให้เชื่อใจเธอ100%คงจะยาก
เธอบอกให้เชื่อกันในทุกสิ่งที่ทำและทุกคำที่พูด
เราก็อยากจะเชื่อนะ แต่เราก็ต้องปกป้องใจเราเองด้วย
เพราะสุดท้ายถ้าเป็นเราที่เสียใจ มันจะมานั่งปลอบเรามั้ย ก็คงไม่..

กว่าจะถึงวันที่เราจะได้เจอกัน มันต้องอีกนานเท่าไหร่เหรอ
เราก็ไม่รู้ว่าเราจะทนรอแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน
ส่วนหนึ่งมันบอกให้เชื่อเธอไง เราถึงยังอยู่ ไม่ไปไหน
ยิ่งในแต่ละวันที่เรามีช่วงเวลาดีๆมีความสุขด้วยกัน
นานวันเข้าความสัมพันธ์และความผูกพันยิ่งเพิ่มมากขึ้น
แต่ในใจก็กลัว กังวลว่ามันเป็น่เรื่องโกหกทั้งนั้น
ทำตัวไม่ถูกจริงๆ บางครั้งมันโคตรจะอึดอัดแต่ก็พูดกับเธอไม่ได้
เด่วเธอจะหาว่าเราคิดมากเกินไป และมันทำให้เธอไม่สบายใจและทะเลาะกันเปล่าๆ
ไอทุกคำพูดที่เธอพูดซะยาวยืด มันพิสูจน์อะไรไม่ได้เลยจริงๆ
สิ่งที่เราตัดสินอ่ะเราดูจากการกระทำต่างหาก มันชัดเจนกว่าเยอะ

ใจจริงอยากจะบอกว่าถ้าเธอรักใครคนอื่นก็ไปเถอะ จะไปทำอะไรก็ตามใจ
แต่ขออย่างเดียวอย่าหลอกกันให้มันเสียเวลา เสียความรู้สึก...
บอกกันตามตรง ทั้งสองจะได้ไม่ต้องเหนื่อยปิดบังอะไรกัน
เราก็เข้าใจ ถ้าคนมันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ทำดีหรือรักให้ตายแค่ไหนก็ไม่สู้คนที่ใช่
เอาง่ายๆถ้าชั้นรู้ว่าแกเลวจริงก็จะได้ตัดออกไปจากชีวิตให้เร็วที่สุด
แค่นั้นล่ะ!