ระบายความในใจ

เราไม่เข้าใจและไม่คิดเลยว่าโชคชะตาของเราต้องเป็นแบบนี้ก่อนเรามีครอบครัวเราเป็นคนเที่ยวเก่งสนุกเฮฮาตามประสาวัยรุ่น แต่หลังจากเราตัดสินใจมีครอบครัวเราหยุดทุกอย่างเพื่อทำหน้าที่เมีย และ แม่ของลูก เรารักเค้ามากผู้ชายที่เราตัดสินใจร่วมชีวิตด้วย ชีวิตครอบครัวต้องโอนอ่อนตามกัน คนนึงร้อนคนนึงต้องเย็น มีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ไม่เคยรุนแรง จนกลายเป็นว่าเราปล่อยให้เค้าใช้ชีวิตแบบอิสระ จะกลับบ้านเวลาไหนก็ไม่ว่าไม่ถาม สนุกกับเพื่อนไปแต่ละวัน ไม่มีอาการน้อยใจอะไรออกมา แต่การที่เราเงียบเราไม่เคร่งกับกฎของเมียทำให้ชีวิตเราพลิกผัน เมื่อวันที่เลวร้ายสำหรับผู้หญิงคนนึงต้องเจอ ความผิดหวัง เสียใจ เสียความรู้สึก น้อยใจ สารพัดถาโถมเข้ามาให้หัวใจเรา เมืรอเค้าโดนตำรวจใส่กุญแจมือมาที่บ้าน ข้อหามียาเสพติดในครอบครอง รู้มั้ยว่าตอนนั้นชีวิตผู้หญิงคนคนนึงมืดแปดด้าน ไม่เห็นทางเดิน หมดแรงหมดทุกอย่าง ภาระที่ต้องแบกรับ ลูกอายุ 1เดือนนอนอยู่ในเปล อีกคน 7 ขวบ เราต้องทำหน้าที่อยู่คนเดียว เราแค่อยากถามว่าเราผิดอะไร ทำไมโชคชะตาของเราต้องเป็นแบบนี้ จากนี้ไปเราขอ ส่วนที่เหลือทั้งหมดของชีวิตเค้าขอให้เรากับลูกด้วยเถอะน่ะ ทุกวันนี้เรารอ รอโอกาส เราหวังว่าบางที่หลังจากนี้จะมีอะไรดีๆเข้ามาสู่ครอบครัวเราบ้าง เราขอขอบคุณพื้นที่ที่ให้เราเข้ามาระบาย