ระบายความในใจ

สวัสดีครับ ผม จ. คุณเคยเกลียดตัวเองบ้างหรือเปล่า? หรือเบื่อชีวิตตัวเองเบื่อสิ่งรอบตัวจนอยากจะหนีไปไกลๆ ผมไม่รู้ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ผมรู้สึกไร้ค่าสวะ ไม่มีประโยชน์อันใด ทำไรก็ครึ่งๆกลางๆ พอตั้งใจมันก็หมดไฟดื้อๆ ขยะสิ้นดี ผมไม่อยากอยู่เลยจริงๆมันทรามมากกับการที่จะต้องมาทนกับความรู้สึกเเบบนี้ที่เกิดขึ้นเองหรืออาจจะเกิด สิ่งใดผมก็ไม่รู้ ในหัวมีเเค่อย่างเดียว ผมอยากให้เเม่ผมสบาย ... ใช่ครับที่ผมเกลียดตัวเองเพราะผม ไม่สามารถที่จะหาเงินหรือช่วยให้ท่ายสบายใจได้เลย ผมได้เเต่ช่วยงานบ้านนวดปวดบรรเทาอาการปวดให้ท่าน ทุกๆครั้งที่ผมนวดผมก็อยากจะร้องไห้ที่ทำไเเเค่นี้ เเละกราบท่านตอนท่านหลับเเละคิด ว่าสักวันจะพาท่านไปเที่ยวกินสิที่อยากกิน เวลาท่านเหลือน้อยทุกวัน.. ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยทำงานนะครับ ผมเคยเเต่ต้องออกมาทุ่มให้เรียนเเละด้วยที่มันไกลต้องทั้งค่ารถค่ากินมันเสียเกินจำเป็น เลยต้องออกมาหาใกล้ๆ เเต่พอไปสมัครเขาก็เเทบไม่มีการตอบรับ ผมสมัคร ไป 9 งานครับ ทั้ง 7-11 MK BigC เเละอื่นๆ เเต่ไม่มีสาขาที่ใกล้บ้านหรือภายในเขต ที่จะรับพาทร์ทามเเบบผมเลย เนื่องด้วยเขากลัวว่าผมเรียนจะมีเวลามาทำใหม่ ซึ่งผมก็ยื่นยันว่าสามารถทำได้ เเต่ผ่านนับเดือนก็ไม่มีสักรายที่ตอบรับคำขอ.. ผมเริ่มท้อ เเต่ก็ยังรอ ท่านผู้อ่านมาถึงตรงคง งง ว่ามีนขยะตรงไหน ตรงนี้ละครับ ทั้งความอ่อนเเอ่ในใจของผม มีเเรงใจไม่พอ คิดโง่ๆว่าทุกอย่างจะง่าย ผมคงทำใฟ้เเม่ผิดหวังมากเเน่ๆ เพราะนี้คงเป็นสิ่งเดียวที่จะระบุว่าผมเคยอยู่บนโลกนี้ ใช่ครับนี้คงเป็นการบอกเล่าชีวิตครั้งสุดท้าย คงไม่มีอีกเเล้ว ผมไม่ได้ตายเพราะหางานไม่ได้.. ไม่ได้ตายเพราะไร เเต่ผมเลือกที่จะจบ เพราะผมเบื่อการที่จะทรมารในใจ การที่ต้องมาเห็นเเม่เหนื่อย สู้ดีผมตายไปเเม่คงไม่ต้องทำงานอีก อยากน้อยพี่ก็คงดูเเลเเม่ ยกโทษให้กับขยะคนนี้ด้วย จะด่าผมยังไงก็ได้ เพราะผมคงไม่ได้กลับมาฟัง ขอบตุณครับทุกท่ายที่ค่อยอ่านเเละทุกคนที่ช่วยเหลือในชีวิตนี้