ระบายความในใจ

รู้ว่าผิดแต่ยังคิดถึงแฟนเก่าตอนนี้เราแต่งงานแล้วกับคนปัจจุบันแต่ชีวิตหลังแต่งานมันไม่สวยหรูครอบครัวสองฝั่งเอาแต่คาดหวังผลักดันให้เป็นในแบบที่พวกเค้าต้องการกับสามีเราก็รักน่ะแต่ไม่รักเท่าคนเก่าเรารู้ว่าคนเก่าทิ้งเราแต่เราก็ยังรักและโหยหาและเกลียดมันเกลียดมันมากแต่ทำไมมันไม่ออกไปจากสมองเราสักทีเราพยายามมีความสุขกับปัจจุบันปัจจุบันคือชีวิตที่ต้องค่อยๆเดินไปแต่ทำไมยิ่งชีวิตคู่ตอนนี้เราเบื่อหน่ายกับสามีที่ไม่คิดถึงอนาคตคู่ใช้แต่อารมย์ส่วนตัวจนรักที่มีค่อยๆซึมหายแต่ก็ยังรักและห่วงอดีตเรากลับไปเปลี่ยนไม่ได้เราต้องอยู่กับอนาคตเท่านั้นเราบอกตัวเองแบบนี้ตลอดเวลา