พ่อเลี้ยงคิดมิดีมิร้ายกับเรา

ตอบกระทู้

รหัสยืนยัน
ให้พิมพ์รหัสตามที่เห็นในรูปภาพ กรุณาพิมพ์ตัวอักษรเล็ก-ใหญ่ให้ถูกต้อง และไม่มีเลขศูนย์
รูปแสดงอารมณ์
:D :) ;) :( :o :shock: :? 8-) :lol: :x :P :oops: :cry: :evil: :twisted: :roll: :!: :?: :idea: :arrow: :| :mrgreen: :geek: :ugeek:

BBCode เปิด
[img] เปิด
[flash] ปิด
[url] เปิด
[Smile icon] เปิด

กระทู้แนะนำ
   

มุมมองที่ขยายได้ กระทู้แนะนำ: พ่อเลี้ยงคิดมิดีมิร้ายกับเรา

พ่อเลี้ยงคิดมิดีมิร้ายกับเรา

โดย เก็บกด » 17 พ.ค. 2019 04:47

เราอึดอัดใจจัง....เหมือนโดนสาปไว้เลย TT ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เด็ก แม่เลี้ยงเราคนเดึยวไม่ไหวเลยต้องส่งไปอยู่กับญาติที่บ้านนอกตั้งแต่ยังเด็กๆ แล้วแม่ก็มีพ่อใหม่ ตอนประมาณ ป.3 ป.4 แม่เราก็เริ่มให้เค้ามารับเราไปหาแม่ที่ กทม. เค้าขับมอไซด์มารับ ตอนนั้นเราก็ไม่รู่หรอกว่าเค้าเป็นพ่อไม่แท้ของเราจนมป.ารู้ว่าชื่อของเขไม่ตรงกับชื่อพ่อจริงๆของเราในในใบเกิด แต่ตอนนั้นเราไม่คิดมากหรอกเราเด็กอยู่ . . . แล้วเราก็รักเขาเหมือนพ่อแท้ๆของเราเพราะเขาทำอะไรให้หลายอย่าง เขาดูเป็นคนใจดี ดูเป็นคนไม่มีอะไรร้ายแรงคือความรู้สึกตอนนั้นคือรู้สึกว่าเค้าเป็นพ่อแท้ๆของเราเลย เราไม่มีอคติต่อเค้า จนเรื่องราวมันมาเริ่มเราอยู่ ป.6 ตอนนั้นเราอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำแล้วห้องน้ำบ้านเรามันมีกกขุ่นๆมัวๆอยู่ซึ่งบางห้องน้ำก็อาจจะมีนะ ซึ่งมันอยู่ตรงด้านหลัง วันนั้นเราอาบน้ำอยู่เราก็บังเอิญไปเห็นเป็นเงาผู้ชายซึ่งตอนนั้นความรู้สึกมันบอกเลยว่าคือพ่อเลี้ยง ( เราค่อนข้างมีเซนต์แปลกๆนะอาจจะเป็นเพราะเราแปลกแหละมั้ง5555 ) ทั้งๆที่ตอนนั้นเราไม่ได้มีอคติกับเค้าเลยนะ แต่ความรู้สึกมันบอกว่าคือเค้าเราเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยมากจนบางครั้งต้องนั่งหลบข้างๆถังน้ำเพื่ออาบน้ำกันไม่ให้มันเห็น แต่หนักที่สุดคือตอนนอนเราไม่มีห้องเป็นของเราเอง แต่เป็นที่ที่ใช้ตู้หรืออะไรใหญ่ๆกั้นรฎเข้าออกได้อยู่แล้ว ตอนเรานอนเรากังวลตลอดเลยเพราะมันเคยมายืนมองเราตอนนอนมีเหตุการณ์หลายอย่างมากบางทีก็พยายามเข้ามาในมุ้งเรา บางครั้งเราก็ไม่หลับเราก็จะส่งเสียงให้มันได้ยินว่าเรายังไม่นอน แณ่ตอนเราหลับไปเราไม่รู้เลยว่าเราต้องเจออะไรบ้าง จนเราหาวิธีแก้เราจะพยายามกันมุ้งเอามุ้งสอดเข้าไปให้ลึกทีให้มันมาดึงไม่ได้ หนัก สุดคือเราต้องเอามีดมาไว้ในมุ้งด้วย มันเป็นอะไรที่ทรมาณมากนะตอนนอนมันเป็นเวลาที่น่าจะได้พักผ่อนสบายๆแต่เราต้องมากังวลเพราะมันตลอด เราเครียดมากเลยทุกวันนี้ตอนนี้เราอายุ 17 ปีแล้ว ตั้งแต่วันนั้นตอน ป.6 จนถึงปัจจุบันนี้ก็ ม.5 แล้ว มันก็ยังไม่หยุดคิดไม่ซื่อกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไง เราเกลียดขี้หน้ามันมากทุกวันนี้ แน่นอนเพื่อนๆอาจจะสงสัยว่าทำไมเราไม่ปรึกษาคนอื่น เราเป็นคนที่ตลกเฮฮา บ้าบอมาก แต่เรากับต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ชีวิตเราค่อนข้างอาภัพนะตั้งแต่เด็ก ญาติๆที่สนิทก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหนกันเราไม่รู้จะคุยกับใคร สงสัยใช่ไหมว่าทำไมเราไม่บอกแม่ แม่เราเข้าข้างมันตลอดเหมือนหลงมันเลยด้วยซ้ำเวลาเราพูดอะไรไม่ค่อยฟังเราเวลาเรามีเรื่องทะเลาะกับมันก็เข้าข้างมันตลอด คงเป็นเพราะว่าภายนอกมันดูไม่มีอะไร ดูเหมือนเป็นคนใจดี ดูเป็นคนไม่ได้ร้ายกาจอะไรเพื่อนร่วมงานมันก็มีแต่คนรัก เคารพนับถือ แม่เราเคยกำชับว่าห้ามบอกว่ามันเป็นพ่อเลี้ยงเรา เราไม่เข้าใจเพราะอะไรหรอทำไมคนอื่นถึงรู้ไม่ได้ ชีวิตเราค่อนข้างซับซ้อนนะตั้งแตเด็ก เราเลยกลายเป็นเด็กเก็บกด แต่เราเป็นที่รู้จักของคนหลายคนใน ร.ร นะ อาจเป็นเพราะเราระบายความเก็บกดด้วยการตลกเฮฮาบ้าบอ แต่ภายในเรามีเรื่องที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเราเรามคเร์องเครียดหลายอย่างที่หนักๆเลยก็คือเรื่องมัน เราไม่รู้จะพูดความรู้สึกนี้ให้ใครฟัง เราเครียดมากที่ต้องมานั่งหาทางแก้เรื่องนค้คนเดียวทุกวัน เหนื่อยใจจัง เราคิดนะว่าแม่ไม่สมควรมีมันตั้งแต่แรก แม่ไม่เคยฟังเรา ไม่เคยเชื่อเรา เหมือนแม่โดนมันครอบงำ ทุกวันนี้เราเหมือนส่วนเกินในครอบครัว ( ครอบคระวมี 3 คน ) จะปรึกษาอะไรใครก็ไม่ได้ เวลาอยู่ในครอบครัวเหมือนเราเป็นอากาศเลย ทรมาณนะ T T เราไม่รู้ว่าต้องเจอเรื่องแบบนี้ไปถึงเมื่อไร ทรมาณจัง คนเฮฮาอย่างเราไม่น่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้เลย เฮ้อออ -- ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้นะคะที่ให้เราได้ระบาย เราไม่หวังให้ใครมาอ่าน เราแค่อยากระบายมันออกไปแม้จะเป็นแค่ตัวหนังสือก็ตาม มันก็ทำให้เราสบายใจได้ระดับนึง :) เราจะพยายามป้องกันตัวเองจากมันให้มาก เราขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองเราทุกวัน ขอให้เรื่องแบบนี้มันหมดๆไปจากเราซักทีเถิด *** แต่ยังไม่ใช่วันนี้ที่มาระบายนี้เพราะเมื่อเช้ามืดมันมายืนจ้องเราตรงขา แต่เราสะดุ้งก่อนเท้าเกือบเตะปากมัน ขอให้เราสะดุ้งทุกครั้งเวลาที่มันจะมาทำอะไรเรา ขอแค่นี้ รันทดชีวิตจัง ยิ้มสู้ :) TT บ๊ายบายยย เราไปละนะ

ข้างบน