ระบายความในใจ

ขอบคุนมากๆที่เข้าใจอยากจะรุ้จริงๆค่ะว่าผู้ชายเปลี่ยนไปได้แบบม่ายมีอะไรเหมือนเดิมเลยแม้แต่นิดเดียว เราทำอะไรก้อผิดเหตุผลแบบนี้เพราะเขามีคนใหม่ใช่มั้ยค่ะขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ

เราคบกะแฟนมาเข้าปีที่ห้าคนที่เคยทำดีและอยุ่ข้างๆตลอดมาเปลี่ยนไปง่ายๆแบบนี้ก้อได้เหรอ!!!ไม่เหมือนเดิมตรงนอนก้อไม่กอดไม่ค่อยมีเวลากินข้าวพร้อมกันทะเลาะทุกวันโทรไม่ค่อยรับสายไม่สนใจฮื่ออๆคือเมิงบอกเลิกกะกุยังไม่เท่าความทรมานที่เมิงเฉยชากะกุเลยอ๊าา ห้าปีที่ผ่านมาเราให้เขาทุกอย่างเพราะเขาม่ายมีพ่อมีแม่ชีวิตเขาน่าสงสารมากเราดึงเขาขึ้นมาจากห่วงเหวเราจะเปนฝ่ายชี้แนะทำทุกๆอย่างเพื่อให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้นแล่ะแล้ววันนี้ก้อมาถึงวันที่เราเจ็บปวดเสียใจทรมานจุกที่หน้าอกเนี่ยอยากจะร้องร้องให้ดังๆแต่ทำไมน้ำตาแม่งม่ายไหลสักหยดเขามีงานมีเงินเดือนมีเพื่อนมีญาติที่เข้ามาช่วยน่าจะเดือนนึงนี่เองจากคนที่ม่ายมีหลักม่ายมีไรเลยตอนนี้เขาเก่งและสามารเดินไปอย่างสง่าเขาอยุ่ได้แล้วโดยที่วันๆนึงเขาม่ายต้องโทรหาเราสิ่งที่เราทำให้ทั่ผ่านๆมาเราคิดว่าเขาม่ายเคยได้รับจากใครและม่ายมีใครหวังดีกะเขาได้เท่าเราเรายอมเสียเงินหลายหลักเพิ่อประกันเขาเรายอมทิ้งบ้านที่มีฐานะเพื่ออยากอยุ่กะเขาเขาเคยสัญญาว่าจะรักและซื่อสัตย์ต่อเราเขาสัญญาว่าสิ้นปีมั่นใจว่าจะมีเงินก้อนด้วยน้ำพักน้ำแรงของเขาเองจะซื้อแหวนเพรชให้คงจะม่ายมีวันนั้นแล้วล่ะดูแล้วทางเดินกลางทางมันมีตะลุบเพื่อลองใจคนเขาเก่งแล้วเขาม่ายต้องการคำแนะนำจากเราอีกต่อไปอยากบอกว่า..เราอยุ่ได้....ต่อไปเราคงม่ายต้องคิดมากหรือแก้ปัญหาอะไรๆเรื่องเขาอีกแล้วเราออกจากบ้านมาครึ่งเดือนล่ะอยุ่กะเขาแบบมันม่ายมีอะไรเหมือนเดิมเลยเราต้องการจะเดินออกมาต้องการให้เขาเดินไปเองด้วยตัวเขาเองตอนนี้เราร่อนเร่ม่ายกล้ากลับบ้าน..จะอยุ่กะเขาแบบที่เขาไร้ความรุ้สึกมันก้อทรมาน..ม่ายรุ้จะไปทางไหน.ทรมานจริงๆม่ายรุ้จะไปเล่าให้ใครฟังม่ายมีใครสนับสนุนเขาเลย..สุดท้ายอยากบอกว่าดีใจทั้งน้ำตาที่เขาอยุ่ได้โดยที่ม่ายมีเราคำสัญญาสาบานอโหสิให้....เหนเตงถึงฝั่งแล้วก้อโล่งใจไปหน่อย.....(ฮื่ออๆแล้วกุล่ะจะไปทางไหนดี)