โดย ไม่ออกนาม » 16 ก.ค. 2018 19:34
เราเล่นเกมๆนึง เเล้วเราไปเจอผู้ชายคนนึงตอนเเรกๆเราเรียนเขาว่าลุง เเต่พอนานๆเขาเรารูสึกว่าเราเริ่มรูสึกดีกับพี่เขาเราก็เปลี่ยนจากลุงเป็นพี่ จะไม่ให้เรียกลุงได้ไง พี่เเกห่างจากเราตั้ง 10 ปี เราก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น พอนานๆเข้ามันทำให้เรารู้สึกชอบ รู้สึกดีด้วยพี่เขากะทำดีกับเราตลอด เวลาเราเศร้าพี่เเกก็อยู่กับเรา เวลาท้อก็ให้กำลังใจเรา เเต่พอวันนึงเราชวนเพือนมาเล่นเกมด้วย เราก็ไม่อะไรนะ อยู่ๆเขากะเเลกไลน์กัน เเล้วคุยกัน มีวันนึงเราตื่นสายพี่เขาไปขอเบอร์เรากับเพื่อน เเต่ทำไหมอยู่ๆกับกลายเป็นว่าขอเบอร์เพื่อนเรา เเล้วก็คุยกัน เราโครตเจ็บเลย เเละตอนนั้นก็พึ่งรู้ตัวเองว่าตัวเองชอบพี่เขามากขนาดไหน เราก็เข้าใจเเหละว่าความรู้สึกใครความรู้สึกมัน เเต่เราเจ็บมาก เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่าเเบบนั้นเเบบนี้ เราเจ็บมากกกก อ่านที่เพื่อนเเคปมา น้ำตามันกะไหลออกมาเอง พออยู่ตัวกัน เราก็ทำเหมือนว่าเชียร์เขา 2 คน เเต่ในใจเราเจ็บมาก เราโครตเกลียดโมเม้นเเบบนี้เลย เราเลยขอเดินออกมาดีกว่า ให้เขารักกัน อยากน้อยเราก็จะได้ไม่ต้องฝืนมัน ใครที่เข้ามาอ่านอาจจะคิดว่าเราเเต่ง เเต่มันคือเรื่องจิงของเรา เราไม่กล้าปรึกษาเเม้กะทั้งเพื่อน เพราะเรารู้ถ้าเราพูดเพื่อนเราก็จะไปบอกเพื่อนคนนั้น มันจะอึดอัดกันป่าวๆ ระบายในนี้น่าจะดีสุด้เเหละ
เราเล่นเกมๆนึง เเล้วเราไปเจอผู้ชายคนนึงตอนเเรกๆเราเรียนเขาว่าลุง เเต่พอนานๆเขาเรารูสึกว่าเราเริ่มรูสึกดีกับพี่เขาเราก็เปลี่ยนจากลุงเป็นพี่ จะไม่ให้เรียกลุงได้ไง พี่เเกห่างจากเราตั้ง 10 ปี เราก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น พอนานๆเข้ามันทำให้เรารู้สึกชอบ รู้สึกดีด้วยพี่เขากะทำดีกับเราตลอด เวลาเราเศร้าพี่เเกก็อยู่กับเรา เวลาท้อก็ให้กำลังใจเรา เเต่พอวันนึงเราชวนเพือนมาเล่นเกมด้วย เราก็ไม่อะไรนะ อยู่ๆเขากะเเลกไลน์กัน เเล้วคุยกัน มีวันนึงเราตื่นสายพี่เขาไปขอเบอร์เรากับเพื่อน เเต่ทำไหมอยู่ๆกับกลายเป็นว่าขอเบอร์เพื่อนเรา เเล้วก็คุยกัน เราโครตเจ็บเลย เเละตอนนั้นก็พึ่งรู้ตัวเองว่าตัวเองชอบพี่เขามากขนาดไหน เราก็เข้าใจเเหละว่าความรู้สึกใครความรู้สึกมัน เเต่เราเจ็บมาก เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่าเเบบนั้นเเบบนี้ เราเจ็บมากกกก อ่านที่เพื่อนเเคปมา น้ำตามันกะไหลออกมาเอง พออยู่ตัวกัน เราก็ทำเหมือนว่าเชียร์เขา 2 คน เเต่ในใจเราเจ็บมาก เราโครตเกลียดโมเม้นเเบบนี้เลย เราเลยขอเดินออกมาดีกว่า ให้เขารักกัน อยากน้อยเราก็จะได้ไม่ต้องฝืนมัน ใครที่เข้ามาอ่านอาจจะคิดว่าเราเเต่ง เเต่มันคือเรื่องจิงของเรา เราไม่กล้าปรึกษาเเม้กะทั้งเพื่อน เพราะเรารู้ถ้าเราพูดเพื่อนเราก็จะไปบอกเพื่อนคนนั้น มันจะอึดอัดกันป่าวๆ ระบายในนี้น่าจะดีสุด้เเหละ