ระบายความในใจ

ผมหางานเสริมหลังเลิกงาน(เลิกงานหกโมงเย็น) ลงหางานในบอร์ดของเว็บนึง มีคนเดียวที่ทักเข้ามา เราคุยกันทางไลน์จะสองเดือนแล้ว ยังไม่ค่อยมีเรื่องงานเลยครับ ผมสับสนพอสมควรว่าจะยังไงดี ผมตั้งใจจะเป็นแค่ลูกจ้างเท่านั้น รูปร่างหน้าตาเราไม่เหมาะกันซักนิด เตี้ยกว่าเธอ10cm จนกว่าเธอมาก ชีวิตเราต่างกันราวฟ้ากับเหว ผมต้องคุยกับเธอด้วยไลน์เท่านั้น กดติดตามหรือกดไลค์อะไรไม่ได้เลยไม่ว่าจะIG FB หรืออะไรทั้งหมด เธอไม่ได้ห้ามนะแต่ว่าผมรู้ตัวเอง ถ้าเธอทำมือถือหายแล้วแชตหลุดก็จะเป็นเบาะแสะขุดคุ้ยให้เธอเสียชื่อเสียงแน่นอน ผมพอใจในสถานะที่เป็นอยู่ตอนนี้ แต่ ถ้าผมถูกหลอกคุยว่าแท้จริงแล้วเธอเป็นใครหรือมันเป็นใคร ผมจะหาวิธีใหนได้บ้าง

เราเล่นเกมๆนึง เเล้วเราไปเจอผู้ชายคนนึงตอนเเรกๆเราเรียนเขาว่าลุง เเต่พอนานๆเขาเรารูสึกว่าเราเริ่มรูสึกดีกับพี่เขาเราก็เปลี่ยนจากลุงเป็นพี่ จะไม่ให้เรียกลุงได้ไง พี่เเกห่างจากเราตั้ง 10 ปี เราก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น พอนานๆเข้ามันทำให้เรารู้สึกชอบ รู้สึกดีด้วยพี่เขากะทำดีกับเราตลอด เวลาเราเศร้าพี่เเกก็อยู่กับเรา เวลาท้อก็ให้กำลังใจเรา เเต่พอวันนึงเราชวนเพือนมาเล่นเกมด้วย เราก็ไม่อะไรนะ อยู่ๆเขากะเเลกไลน์กัน เเล้วคุยกัน มีวันนึงเราตื่นสายพี่เขาไปขอเบอร์เรากับเพื่อน เเต่ทำไหมอยู่ๆกับกลายเป็นว่าขอเบอร์เพื่อนเรา เเล้วก็คุยกัน เราโครตเจ็บเลย เเละตอนนั้นก็พึ่งรู้ตัวเองว่าตัวเองชอบพี่เขามากขนาดไหน เราก็เข้าใจเเหละว่าความรู้สึกใครความรู้สึกมัน เเต่เราเจ็บมาก เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่าเเบบนั้นเเบบนี้ เราเจ็บมากกกก อ่านที่เพื่อนเเคปมา น้ำตามันกะไหลออกมาเอง พออยู่ตัวกัน เราก็ทำเหมือนว่าเชียร์เขา 2 คน เเต่ในใจเราเจ็บมาก เราโครตเกลียดโมเม้นเเบบนี้เลย เราเลยขอเดินออกมาดีกว่า ให้เขารักกัน อยากน้อยเราก็จะได้ไม่ต้องฝืนมัน ใครที่เข้ามาอ่านอาจจะคิดว่าเราเเต่ง เเต่มันคือเรื่องจิงของเรา เราไม่กล้าปรึกษาเเม้กะทั้งเพื่อน เพราะเรารู้ถ้าเราพูดเพื่อนเราก็จะไปบอกเพื่อนคนนั้น มันจะอึดอัดกันป่าวๆ ระบายในนี้น่าจะดีสุด้เเหละ