มีเพื่อนยุคนนึงมันมีแฟนยุแล้วผมก็มีโอกาศได้คุยกับแฟนเพื่อนผมแล้วผมก็รุสึกชอบเค้าเพราะคุยสนุกดีและน่ารักมาก ผมก็แอบรักเค้าตลอดมาแต่ก้รุว่าไม่มีสิทเพราะมันคนละชั้นกัน เวลามันทำเลาะกับเธอทีไรผมจะเปนคนช่วยพูดทุกทีทั้งที่ในใจมันเจ็บมากๆพอเธอเลิกกะเพื่อนผมไปผมรุสึกมีโอกาศแต่แล้วเธอก็ไปคบกับคนอื่น แล้วเธอก็เลิกอีกครั้ง พอซักพักผมเหนว่าเธอไม่คบไครแล้วเลยจะเข้าไปคุยอีกครั้งแต่แล้วเธอก็กลับมาคบเพื่อนผมอีกครั้งและได้มีอะไรกันไปแล้วซึ้งเวลามีอะไรกันเพื่อนผมจะเล่าไห้ผมฟังทุกทีแล้วผมก็รับรู้มาตลอดแต่ผมรับได้และไม่ได้แคร์ตรงนั้นเวลามีอะไรผมก็จะเปนคนไห้คำปรึกสาเธอตลอดมันรู้สุกอึดอัดเหมือนกันนะ แต่ผมก็จำทำท่าจะทำไห้เธอมีความสุข จากนั้นเธอก็ได้เลิกกับเพื่อนผมแล้วก็ได้ไปคบกับคนอื่นอีก ซึ่งผมมั่นใจว่าผมคุยกับเธอมากกว่าคนนั้นแน่นอน ทำไมครับ ทั้งๆที่เราทำดีกับเค้ามาตลอดรักเค้าห่วงเค้า เค้าไม่เคยรับรู้ได้ไม่เคยรู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ ที่คุยกันทุกวันเหมือนคุยผ่านๆไปแล้วก็จบ ทำไมเค้าไม่หันมาเหลียวแลผมบ้างเลยทั้งๆที่คนที่เค้าคบมาก็ทำเค้าเจ็บแต่ผม ผมนี่จริงไจกับเค้ามาโดยตลอดทำไมไม่เหนหัวกันบ้างเลิกกันกี่ครั้งเจ็บมากี่ครั้งทำไมไม่หันหน้ามามองผมบ้าง ทุกวันนี่ได้เป็นแค่อดีตเพื่อนแฟนเก่า ผมก็รุสึกเขบใจนะว่าเราทำไมทำไมทั้งหมดนั้นเค้าไม่เคยเหนค่าเลยเหรอ หรือ เอาไว้แค่คุยตอนเหงาตอนเจ็บ พอหายแล้วก็ไปหาคนอื่นต่อ ผมรักๆๆๆๆๆเค้ามากแต่ไม่เคยได้มีโอกาศบอกเลย
เธอไม่ไห้โอกาศผมบ้างเลยเหรอคนๆๆนี้ที่อยู่ข้างเธอมาโดยตลอดทเปนห่วงเธอตอลดถึงเธอจะไม่รู้ก็ตาม แม่ว่าเธอจะผ่านอะไรมาชั้นไม่เคยสนชั้นพร้อมจะรับมันทุกอย่างแบกความเสียใจ
มาให้ฉันนี่ ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน เคยแลกันบ้างไหม คนข้างๆเธอ
สุดท้ายนี้ขอให้เธอไปดีกับคนที่รักเธอได้มากกว่าฉัน และ ฉันจะไม่คิดถึงเธอไห้เจ็บอีก ลาก่อน
ใครเปนเหมือนผม เม้นมา
มีเพื่อนยุคนนึงมันมีแฟนยุแล้วผมก็มีโอกาศได้คุยกับแฟนเพื่อนผมแล้วผมก็รุสึกชอบเค้าเพราะคุยสนุกดีและน่ารักมาก ผมก็แอบรักเค้าตลอดมาแต่ก้รุว่าไม่มีสิทเพราะมันคนละชั้นกัน เวลามันทำเลาะกับเธอทีไรผมจะเปนคนช่วยพูดทุกทีทั้งที่ในใจมันเจ็บมากๆพอเธอเลิกกะเพื่อนผมไปผมรุสึกมีโอกาศแต่แล้วเธอก็ไปคบกับคนอื่น แล้วเธอก็เลิกอีกครั้ง พอซักพักผมเหนว่าเธอไม่คบไครแล้วเลยจะเข้าไปคุยอีกครั้งแต่แล้วเธอก็กลับมาคบเพื่อนผมอีกครั้งและได้มีอะไรกันไปแล้วซึ้งเวลามีอะไรกันเพื่อนผมจะเล่าไห้ผมฟังทุกทีแล้วผมก็รับรู้มาตลอดแต่ผมรับได้และไม่ได้แคร์ตรงนั้นเวลามีอะไรผมก็จะเปนคนไห้คำปรึกสาเธอตลอดมันรู้สุกอึดอัดเหมือนกันนะ แต่ผมก็จำทำท่าจะทำไห้เธอมีความสุข จากนั้นเธอก็ได้เลิกกับเพื่อนผมแล้วก็ได้ไปคบกับคนอื่นอีก ซึ่งผมมั่นใจว่าผมคุยกับเธอมากกว่าคนนั้นแน่นอน ทำไมครับ ทั้งๆที่เราทำดีกับเค้ามาตลอดรักเค้าห่วงเค้า เค้าไม่เคยรับรู้ได้ไม่เคยรู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ ที่คุยกันทุกวันเหมือนคุยผ่านๆไปแล้วก็จบ ทำไมเค้าไม่หันมาเหลียวแลผมบ้างเลยทั้งๆที่คนที่เค้าคบมาก็ทำเค้าเจ็บแต่ผม ผมนี่จริงไจกับเค้ามาโดยตลอดทำไมไม่เหนหัวกันบ้างเลิกกันกี่ครั้งเจ็บมากี่ครั้งทำไมไม่หันหน้ามามองผมบ้าง ทุกวันนี่ได้เป็นแค่อดีตเพื่อนแฟนเก่า ผมก็รุสึกเขบใจนะว่าเราทำไมทำไมทั้งหมดนั้นเค้าไม่เคยเหนค่าเลยเหรอ หรือ เอาไว้แค่คุยตอนเหงาตอนเจ็บ พอหายแล้วก็ไปหาคนอื่นต่อ ผมรักๆๆๆๆๆเค้ามากแต่ไม่เคยได้มีโอกาศบอกเลย :cry: เธอไม่ไห้โอกาศผมบ้างเลยเหรอคนๆๆนี้ที่อยู่ข้างเธอมาโดยตลอดทเปนห่วงเธอตอลดถึงเธอจะไม่รู้ก็ตาม แม่ว่าเธอจะผ่านอะไรมาชั้นไม่เคยสนชั้นพร้อมจะรับมันทุกอย่างแบกความเสียใจ :cry: มาให้ฉันนี่ ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน เคยแลกันบ้างไหม คนข้างๆเธอ
สุดท้ายนี้ขอให้เธอไปดีกับคนที่รักเธอได้มากกว่าฉัน และ ฉันจะไม่คิดถึงเธอไห้เจ็บอีก ลาก่อน :cry:
ใครเปนเหมือนผม เม้นมา