ระบายความในใจ

สวัสดีค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมาสองปี แฟนเรากับเราเป็นคนนครปฐม เราทำงานกรุงเทพ ส่วนแฟนเราทำงานที่นครปฐม เราพยายามหาทางที่จะมาทำงานนครปฐม เพื่อจะได้อยู่กับพ่อแม่และแฟน แต่งานก็หายากเหลือเกิน อาจด้วยเพราะอายุที่มากถึง 34 ปี จึงไม่มีใครรับเข้าทำงาน เราลองถามแฟนดูว่าถ้าเราไม่สามารถหาง่นในนครปฐมได้ เราจะแต่งงานกันก่อนได้มั้ย แต่แฟนตอบกลับมาเราอึ้งไปนิดนึงว่าถ้าแต่งแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกันก็จะไม่แต่ง ลืมบอกว่าปกติเราก็จะกลับบ้านทุกเสาร์อาทิตย์อยู่แล้ว แสดงว่าเราต้องหางานที่นนครปฐมให้ได้ เราก็พยายามแล้วแต่มันหาไม่ได้ จะให้ทำไง เค้าก็บอกว่าก็ไม่เร่งรีบนี่ ก็ไม่ได้ก็ไม่แต่ง ทางบ้านเค้าคิดว่าถ้าแต่งแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกันจะแต่งทำไม แต่ทางบ้านเรากลับคิดว่า แต่งให้ถูกต้องตาใประเพณี แล้วจะไปทำไรก็ไป แต่แฟนเค้าไม่เข้าใจเรา คิดว่าเราไม่อยากจะกลับมาอยู่บ้าน ความไม่เข้าใจของเราก็คือ เราอยุมากแ
ว พอเราถามว่าเค้าจะรอเราได้นานแค่ไหน เค้ากลับย้อนมาถามเราว่าแล้วเราจะกลับมาเมื่อไร พอเราบอกไม่รู้ เค้าก็บอกไม่รู้เหมือนกัน เราจะทำไงดี เราบอกว่าถ้าสี่สิบแล้วยีงไม่ได้กลับบ้าน เค้าก็บอกว่างั้นก็ไม่ต้องแต่งแล้ว ทำไม แค่แต่งงานให้ถูกต้อง แต่ไม่ได้เจอกันทุกวัน มันรับไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเราควรทำใจว่าเค้าคงไม่รอเรา หรือเค้าไม่ได้รักเราแล้ว เพื่อนพี่ๆน้องๆ ช่วยให้ความกระจ่างเราที