โดย golf » 07 พ.ย. 2013 20:23
เราก็เหมือนกันเวลาเราเวลาเราออกความคิดเห็นหรือพูดอะไรทำเหมือนเราไม่มีตัวตนพอเราถามก็ด่าเราต่อหน้าคนอื่นว่าอีโง่คำที่พบบ่อยที่สุดคืออีโง่แล้วอวดฉลาดเราไม่มีใครทั้งๆที่คนในครอบครัวเรามากมายทั้งพ่อแม่พี่ชาย2คนและแฟนเราเค้าไม่เคยเข้าข้างเราเลยเรื่องอะไรก็ช่างไม่มีหรอกมีแต่จะเหยียบเราจมตีนเค้าแล้วช่วงวัยรุ่นตั้งแต่ม.1ถึงม.6เราด้ไม่เคยได้คำปรึกษาจากพ่อกับแม่เห็นในโทรทัศบ้างเห็นพ่อกับแม่ของเพื่อนบ้างที่บอกว่าช่วงวัยรุ่นจะต้องมีพ่อแม่ให้คำปรึกษาแต่เราเคยแต่ผลตอบรับคือคำด่าสมน้ำหน้าประจานให้คนอื่นรู้แต่เราก็ไม่กล้าคิดหรอกว่าเรื่องทั้งหมดพ่อแม่เราไม่ดีเราไม่เคยคิดเลย มันเป็นที่เราเองแหละผิดตั้งแต่เกิดถึงพ่อแม่จะด่าหรือถึงขนาดจะฆ่าเราตายยังไงนรกกับสวรรค์ก็คงเป็นเราที่ผิดเราแค่อยากระบายเรารู้ตัวดีว่าเราเป็นตัวน่ารังเกียจและไม่มีศักดิ์ศรีคนอย่างเราใครจะเหยียบให้จมดินยังไงก็ได้เราขอแค่เวลาเราร้องไห้ได้มีที่ร้องไห้เล็กๆก็พอใจแล้วเป็นบุญของเราแล้ว บางทีเราก็คิดว่าเรากลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปแล้วหวาดระแวงเวลาใจเราเศร้าหรือร้องไห้และบางครั้งร้องไห้อยู่ก็เอาปากกามาวาดนิ้วแต่ละนิ้ววาดเป็นหน้าคนเพื่อที่มีเพื่อนคุยและหรอกตัวเองว่านิ้วนั้นปลอบใจเราแต่ความจริงแล้วก็เรานี่แหละแสดงเป็นนิ้วพวกนั้นแล้วก็พูดปลอบใจตัวเองบางครั้งเราก็คิดว่าตัวเองเป็นบ้าแต่ก็คิดไว้เลยคือถ้าเราเป็นบ้าจะท่องไว้ในใจว่ามึงอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนเป็นอันขาดคำนี้จะท่องไว้
เราก็เหมือนกันเวลาเราเวลาเราออกความคิดเห็นหรือพูดอะไรทำเหมือนเราไม่มีตัวตนพอเราถามก็ด่าเราต่อหน้าคนอื่นว่าอีโง่คำที่พบบ่อยที่สุดคืออีโง่แล้วอวดฉลาดเราไม่มีใครทั้งๆที่คนในครอบครัวเรามากมายทั้งพ่อแม่พี่ชาย2คนและแฟนเราเค้าไม่เคยเข้าข้างเราเลยเรื่องอะไรก็ช่างไม่มีหรอกมีแต่จะเหยียบเราจมตีนเค้าแล้วช่วงวัยรุ่นตั้งแต่ม.1ถึงม.6เราด้ไม่เคยได้คำปรึกษาจากพ่อกับแม่เห็นในโทรทัศบ้างเห็นพ่อกับแม่ของเพื่อนบ้างที่บอกว่าช่วงวัยรุ่นจะต้องมีพ่อแม่ให้คำปรึกษาแต่เราเคยแต่ผลตอบรับคือคำด่าสมน้ำหน้าประจานให้คนอื่นรู้แต่เราก็ไม่กล้าคิดหรอกว่าเรื่องทั้งหมดพ่อแม่เราไม่ดีเราไม่เคยคิดเลย มันเป็นที่เราเองแหละผิดตั้งแต่เกิดถึงพ่อแม่จะด่าหรือถึงขนาดจะฆ่าเราตายยังไงนรกกับสวรรค์ก็คงเป็นเราที่ผิดเราแค่อยากระบายเรารู้ตัวดีว่าเราเป็นตัวน่ารังเกียจและไม่มีศักดิ์ศรีคนอย่างเราใครจะเหยียบให้จมดินยังไงก็ได้เราขอแค่เวลาเราร้องไห้ได้มีที่ร้องไห้เล็กๆก็พอใจแล้วเป็นบุญของเราแล้ว บางทีเราก็คิดว่าเรากลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปแล้วหวาดระแวงเวลาใจเราเศร้าหรือร้องไห้และบางครั้งร้องไห้อยู่ก็เอาปากกามาวาดนิ้วแต่ละนิ้ววาดเป็นหน้าคนเพื่อที่มีเพื่อนคุยและหรอกตัวเองว่านิ้วนั้นปลอบใจเราแต่ความจริงแล้วก็เรานี่แหละแสดงเป็นนิ้วพวกนั้นแล้วก็พูดปลอบใจตัวเองบางครั้งเราก็คิดว่าตัวเองเป็นบ้าแต่ก็คิดไว้เลยคือถ้าเราเป็นบ้าจะท่องไว้ในใจว่ามึงอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนเป็นอันขาดคำนี้จะท่องไว้