ระบายความในใจ

เคยมั้ยที่คุยกะคนๆนึงมา 4 ปีแล้วจนเกือบจะ 5 ปีด้วยซ้ำ เรารู้จักกันผ่านค่ายๆนึง ความรู้สึกแรกที่เราเจอเขาบอกได้เลยว่าเรารู้สึกเราผูกผันกะเขามากเหมือนเราเคยเจอกันหรือรู้จักกันมาก่อน พอจบค่ายนั้นเขาก็ทักเรามาหลังจากนั้นเราก็ได้คุยกันเรื่อยๆมาตลอด จากที่เคยคุยกันอาทิตย์ละครั้งแต่คุยกันทีไรเกือบเช้าทุกทีและมันก็เริ่มคุยกันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆผ่านตัวอักษรและเสียง วีดิโอคอลบ้าง ช่วงแรกๆยอมรับเลยเราหวั่นไหวมากจนเรามั่นใจแล้วว่าเราชอบเขา เคยบอกเขานะว่าชอบ เขาก็ตอบกลับมาว่าชอบเหมือนกัน รู้สึกมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ถึงแฟน เราก็แฮปปี้คุยกันไปเรื่อยๆ เขาเป็นคนชอบดูบอลเราก็ดูบอลกะเขาด้วย เราเล่นเกมเขาก็เล่นเกมกะเรา บอกฝันดีก่อนนอนทุกคืนและทุกช่องทางการติดต่อของเราจะมีเขาอยู่ทุกช่องทาง มีวันนึงเขากำลังจะเดินทางไปอุบลเราบ่นว่าอยากกินหมูยอเขาก็เอามาฝากเรา การกระทำของเขาทำให้เราคิดไปไกลเหมือนกัน จนกระทั่งวันนึงเขาบอกว่าเขาชอบคนนึง อยากจะจีบ ในใจเราตอนนั้นก็คิดไปไกลนึกว่าเขาจะบอกชอบเราซะอีก แต่ปรากฏว่าเขาบอกชอบผู้หญิงอีกคนนึง เราก็ช่วยเขาจีบผู้หญิงคนนั้นจนเขาทั่งคู่ได้เป็นแฟนกัน เราร้องไห้กินข้าวไม่ได้หลายวันและก็ถอยออกมา เขาก็ทักมาบ้าง แรกๆเราก็คุยนะแต่หลังๆก็เริ่มไม่ตอบเขาแล้ว โทรมาเราก็ไม่ได้รับ จนหลายเดือนผ่านไปเขาเลิกกะแฟนแล้วก็มาปรับทุกข์กะเรา และสุดท้ายเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมและบางทีมันก็มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่ช่วงปีนี้เขาก็เริ่มมาๆหายๆ จากคุยทุกวันก็เป็นเดือนละครั้งสองครั้ง นี่ก็ผ่านมาเกือบจะ 5 ปีแล้วที่เราต้องอยู่ในสภาพของตายของเขา เพื่อนเราทุกคนบอกให้ถอยออกมา ถ้าหากเขารักเราจริงเขาจะชัดเจนเอง จนวันนี้เราบล็อคเขาไปแล้ว แต่ในใจเราก็เสียใจไม่น้อยเราคิดถึงเขา คิดถึงมากกกก :)