ขอระบายความในใจหน่อยละกัน อัดอั้นใจมานานกับรักครั้งแรกของผม

[คิดแล้วเสียดาย]

คือผมแอบชอบเพื่อนตั้งแต่ตอนประถมแล้วครับ แล้วพอถึงมัธยมเพื่อนคนนี้ก็ย้ายโรงเรียนไปแล้วก็ไม่ได้เจออีกเลยครับ สิ่งที่ติดค้างคือไม่ได้บอกว่าชอบเค้าครับ ไม่กล้าบอก แทบจะไม่กล้าคุยด้วยเลยครับ ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านมาได้7ปีแล้วครับ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตไปตามปกติ เกือบจะลืมไปแล้วครับ แต่ว่าเมื่อวานก็แปลกใจว่าทำไมถึงฝันเห็นเค้าครับ พอนึกหน้าได้แล้วทำให้เกิดอาการคิดถึงขี้นมามากๆเลยครับ ตอนนี้สิ่งที่ทำให้ผมอยากระบายออกไปก็คงเป็นความรู้สึกนี้ที่ไม่ได้บอกไปเมื่อตอนนั้น ตอนนี้มันก็ยังรู้สึกค้างคาใจที่ไม่ได้บอกเพราะผมไม่กล้าพอที่จะคุยกับเค้าเลยครับ มีเฟสก็ไม่กล้าจะแอดไปบอก เสียใจที่เกิดมานิสัยปอดๆจริงๆ

ผมควรทำยังไงดีครับ ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ ควรพูดหรือไม่ควรดีครับ

[123]

ฝันละรู้สึกดี แต่พอตื่นรู้สึกไม่สบายใจ

[เทพเจ้าสายฟ้า]

ถ้ารู้จักเฟสเขาก็แอดไปเลยครับ แนะนำตัวไปก่อน ทางข้อความอะไรแบบนี้ ถ้าคุณหวังที่จะจีบเขาอ่านะ แต่ก็ขอให้ทำใจหน่อยก็ดีนะครับ ถ้าคนที่ชอบเขาน่ารัก หรือ สวย นี่ก็ผ่านมา 7 ปีแล้วเขาอาจจะมีแฟนไปแล้วก็ได้แต่ถ้าคุณรักเขาจริงๆ มีความพยายาม แอดเฟสแล้วคุยกะเขาก่อน เธอไม่รังเกรียจคุณหรอกยิ่งเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนประถม ยิ่งง่ายครับ เริ่มจากเข้าหาเธอทีละนิด(ถ้าเธอโสด) ยกเว้นถ้าเธอมีแฟนแล้วก็เลิกคิดแบบจะจีบได้เลย ไม่งั้นคุณเจ็บเปล่าๆ
ปล. ยังดีกว่าฝันลมๆแล้งๆ โดยไม่เริ่มทำอะไรเลยในเรื่องของความรัก