กรรมมีจริง

[ใครสักคน.]

ก่อนอื่นก็ทักทายคนอ่านก่อนนะคับ ฟังไว้อุทาหรณ์เรื่องความรักนะ...

[ใครสักคน]

ขอเล่าตรงนี้ละกันนะคับ พอดีพิมพ์ๆอยู่มือไปโดนกดโพสต์ซะงั้น ยังไม่ทันได้พิมพ์อะไร...

ผมสอบได้ที่ 1 ของการคัดเลือกเข้า ม.ปลายของ รร นึง ใจจริงแล้วผมไม่ได้อยากเรียนที่นี่สักเท่าไหร่แต่ที่บ้านบังคับผมก็เลยต้องจำใจไปเรียน เข้าไปก็ดีครับ สาวๆมาติดพันผมมาก เรียกว่าเดินไปไหนก็รุ่นพี่รุ่นน้องกรี๊ด แต่ถามว่าชอบไหม มันก็รู้สึกดี แต่ชีวิตไม่มีความเป็นส่วนตัว เพราะมีแต่คนจ้องตลอดเวลา จะทานข้าว เข้าห้องน้ำ หรืออยู่กับเพื่อน จนเพื่อนบ่น "กูไม่ค่อยอยากเดินข้างมืงละเนี่ย กลัวจะถูกรุมตาย" ในตัวผมจริงๆแล้วยอมรับว่าเป็นคนเจ้าชู้คับแต่ก็รักแฟนมาก ผมก็คบกับรุ่นพี่คนนึง สวยคับ คนจีบเยอะ เธอดีกับผมมาก ทนผมทุกอย่าง รับแรงกดดันจากรอบข้างได้ ผมทำเลวกับเธอบ่อยมาก ผมมีคนอื่น แต่ผมก็รักเธอนะ ชีวิตวัยรุ่นก็งี้ยังคิดอะไรไม่ได้ จนเธอจบ ม.6 ไป ผมก็ยังคบเหมือนเดิมแต่ผมก็มีคนอื่น
ชีวิตในปีต่อมา ผมกิ๊กกับนางรำที่ รร ผมไม่ได้จริงจังอะไรอย่างที่บอกผมรักแฟนผม ใครๆก็รู้แต่เค้าก็ยอม แล้วเวลาเดียวกันผมก็กิ๊กกับดรัมเมเยอร์ รร ด้วย แต่มาซวยตรงพอผมหยุดความสัมพันธ์กับนางรำ เทอโทรไปหาแฟนผม บอกผมมีกิ๊กเป็นดรัมเมเยอร์ ทีนี้ละครับ ทั้งสามมาเจอกันแล้วก็กระทบกระทั่งแต่แฟนผมเป็นคนไม่โทษคนอื่น เทอทำผมครับเล่นเอาน่วมเลย TT แต่ดรัมเมเยอคนนั้นก็ยังคุยกับผมอยู่ดี แล้วก็มีไรกันบ่อย แต่ลึกๆแล้วผมก็สงสารแฟนนะ
ส่วนนางรำคนนั้น หลังจากเทอร้องไห้ฟูมฟาย ก็แทบไม่มองหน้าผมเลย จนนานไปผมเบื่อดรัมเมเยอร์ ผมก็ไปกิ๊กกับคนถือป้าย รร สวยมากครับ แต่ประเด็นอยู่ที่แฟนผมไม่ทนผมแล้ว เทอบอกผมว่า "ไม่ไหวแล้ว" ส่วนดรัมเมเยอคนนั้นแช่งผมไว้ว่า "สักวันมืงจะไม่เหลือใคร" แต่ผมก็ไม่เเส้าใจเท่าแฟนผมจะทิ้งผมไปแล้วจริงๆเพราะความไม่รู้จักพอ ผมก็ไม่มีทางเลือกคับก็เลยคบกับคนถือป้าย รร เทอดี มากคับแต่ข้อเสียก็เยอะ เทอหลงผมมาก ตามผมตลอด แล้วก็มีเรื่องน่าตกใจคือ เพื่อนของแฟนผม(คนปัจจุบันที่ถือป้าย รร อะคับ) ดันท้องแล้วมาขอเงินแฟนผมไปทำแท้ง เทอมาเล่าผมตอนให้เงินไปแล้ว ผมตกใจมาก ผมก็ต่อว่าให้ไปทำไม มันบาปมากเท่ากับฆ่าคนๆนึงเลยนะ เทอก็ขอโทดผมใหญ่แต่ทำไงได้แก้ไขไรไม่ได้เทอก็ต้องยอมรับ ส่วนผมก็กลัวคำแช่งที่โดนว่ามาก่อนหน้านี้เรียกว่ากรรมใครกรรมมันเลยทีเดียว ตลอดเวลาที่คบผมก็คิดถึงแฟนเก่าผมมาก อย่างที่บอกผมจะมีใครแต่ผมก็รักเธอแต่ทุกอย่างผมผิดเอง นานวันเข้า ผมคบกับแฟนคนปัจุบันได้ครึ่งปี หลังๆผมไม่ต่อยได้ใว่ใจเทอมากเพราะผมกิจกรรมมาก จนผมไม่รู้ว่าวันนึงเทอไปมีคนอื่น ผมช๊อคมาก คือผมไม่เคยเจอกับตัวเองมาก่อน ทั้งๆที่ คนที่เข้ามาพัวพันกับแฟนผมนั้นไม่หล่อแม้แต่นิด แต่ผมก็ไม่รู้บางทีอาจจะคารมดี นิสัยผมคือไม่เซ้าซี้ ผมยอมรับว่าเจ็บปวดเพราะรู้ซึ้งถึงอารมของ ผญ ที่ผม เคยทำมาทุกคน เหมือนกับมันโดนเข้าอย่างจังและรู้สึกอายเพื่อน ที่ อยู่ๆวันนึงคนที่เจ้าชู้มากโดนเล่นงานกลับซะแล้ว คือผมก็แสร้งทำไม่เป็นไรแต่จริงๆในใจผมรู้สึกแย่ ถึงแท้ผมจะไม่ได้รักเทอมาก แต่ด้วยความที่ผมไม่อยากทำร้ายใครอีก ผมเลยทำดีกับเธอ ไม่อยากให้เธอต้องเปนแบบแฟนเก่าผม เพราะผมรุสึกผิดมาก แต่กรรมมีจริงมันกลับมาเล่นงานผม จนผมซึ้ง แต่ด้วยนิสัยผม ผมไม่เซ้าซี้ ไม่ถามมาก ผมบอกเลิกเทอและตัดขาดได้ ถึงแม้เจ็บลึกๆเพราะความเจ็บใจที่ทำไม ทั้งๆที่กูจะดีแล้วแท้ๆมืงกลับมาเลวใส่กุ ผมก็ไม่โทดเทอหรอก ผมรู้สึกว่ามันเป็นกรรมผมจริงๆ ส่วนกรรมของเทอเรื่องให้เพื่อนยืมเงินไปทำแท้งนั้น เทอก็ขัดสนเรื่องเงินจากที่่อนหน้านี้มีตังใช้จ่ายเหลือเฟือแตืปัจจุบันรถก็โดนยึด และมีใช้จ่ายไม่คล่องตัวเหมือนแต่ก่อน มันเป็นเพราะกรรมในความคิดขแงผม ผมเคยเตือนเทอแล้ว และทุกวันนี้หลังจากที่ผมใช้กรรมไปบ้างแล้ว แฟนคนเก่าเทอให้อภัยผม และปัจจุบันผมก็ไม่มีคนอื่น และพยายามจะไม่ทำให้เทอสียใจ จนเทอตกใจว่าผมดีมาก แต่สาเหตุมันมาจากการเรียนรู้กับความไม่พอขแงตัวเองตั้งแต่แรก ขอบคุณครับ

[ใครสักคน]

เพิ่มอีกนิดนะครับ ตอนผมกลับมาคบแฟนเก่าอีกครั้ง แล้วทำตัวเป็นคนดี แฟนผมคนที่เคยนอกใจผมคนนั้นก็กลับมาขอคืนดีผมอย่างเอาเป็นเอาตายแล้วบอกว่า"ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรอยู่เหมือนกัน" แต่ผมปฏิเสธเธอกลับไป เพราะทุกวันนี้ผมจะดูแลคนที่ดีกับผมมาตลอดไม่ให้เค้าเสียใจแล้วจากผมไปอีก ในความเชื่อของผมคงเป็นผลวิบากกรรมของผมที่ทำกับผู้หญิงไว้ แล้วก็วิบากกรรมของแฟนผมคนนั้นที่ให้เพื่อนยืมเงินทำแท้งเป็นผลให้รักไม่เป็นดังหวังมีปัญหาให้เลิกกันผนวกกับกรรมผมพอดี เหมาะเจาะกันเลย รวมไปถึงเรื่องเงินๆทองๆ เพราะไปช่วยเงินเขาทำผิด เป็นกรรมให้ขัดสนเช่นกัน