ทำไมมีแต่เรื่องให้คิดเยอะไปหมด

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
413

ทำไมมีแต่เรื่องให้คิดเยอะไปหมด

โพสต์ โดย 413 »

เมื่อวันที่29กลับไปทำธุระที่ต่างจังหวัด กลับได้แปปเดียวก็ต้องรีบกลับมาเพราะมีงานที่ กทม.ต่อ คิดถึงแม่ คิดถึงป๊า คิดถึงน้องที่บ้านมาก

ไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็น กลัวคิดว่าเราลำบาก กลัวเขาคิดว่าเราเหนื่อย หรืออะไรหลายๆอย่าง แต่พอกลับมา มันคิดถึงมากจริงๆ

นั่งรถกลับมาตลอดทาง นึกถึงทีไรก็ร้องไห้ตลอด

แม่คุยวางแผนให้กลับไปช่วยงานที่บ้าน อยากให้เรากลับไปช่วยเขา อีกซัก2-3เดือน จะให้แฟนเราไปอยู่ด้วย ไปช่วยงาน เพราะที่บ้านทำหลายอย่าง

แต่พอกลับมาลองเปรยๆให้แฟนฟัง เขาไม่อยากกลับ เขาทำงานในห้าง คงสบายในระดับนึง

จะให้เขากลับบ้านไปทำงานแบบคนต่างจังหวัดทำ คงไม่ใช่ทางเขา เขาบอกไม่อยากทำงานเหนื่อยๆ

จะให้เราคุยกะแม่ยังไง เขาวางแผนทุกอย่างแล้ว แล้วอีกอย่างแม่กับป๊าก็อายุมากแล้ว

เราเป็นผู้หญิง คงช่วยงานที่บ้านได้ไม่เยอะพอ เขาคาดหวังให้แฟนเรากลับไปช่วยค่อนข้างมาก

จากป๊าที่ไม่ยอมรับเขา ตอนนี้ก็น้อยลงมาก ถึงกับยอมให้เขากลับไปอยู่ด้วย แต่แฟนเราไม่อยากไป

เราก็เข้าใจแฟนเรานะว่าคนไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากตื่นแต่เช้าทำงาน หรือนั่นเพราะไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากทำ

แล้วเราจะคุย จะบอกกับแม่ยังไง ยังไม่รู้เลย



แล้วอีกเรื่อง สิ้นเดือนเงินเดือนออก แฟนเราเงินออกเยอะกว่าทุกๆเดือน ได้ยอดเป้ามา

เราเข้าใจเขานะว่ามีรายจ่าย มีหนี้ ค่าห้อง เดือนๆนึงก็เกิบๆหมื่น

เราเงินเดือนน้อยกว่าเขา แต่เราต้องจ่ายทุกๆอย่างหาร2 50%ของทุกๆอย่าง

แต่เงินเราออกเป็นอาทิตย์ เวลากลางเดือนเขาไม่มีใช้ เราก็เอาเงินเราให้ แล้วหักหนี้สินที่ต้องจ่ายสิ้นเดือนแทน

ในความคิดเรา แฟนกันต้องช่วยกันไม่ใช่หรอ ผู้ชายควรดูแลผู้หญิงไม่ใช่หรอ?

เราอยากได้ของอะไร เราต้องหาเองตลอด ใช่ว่าอยากได้ของๆเขา หรืออยากให้เขาเลี้ยงเราหรอกนะ แต่อยากให้เหมือนดูแล ใส่ใจกันบ้าง

มันน้อยใจนะ เวลาเป็นแบบนี้ เหนื่อย เวลามีเรื่องอะไร ไม่อยากคุยให้เขาฟัง เดี๋ยวมันจะทะเลาะมีปากมีเสียงกันป่าวๆ

เรานั่งร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก สนใจบ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรา