ระบายความในใจ

เรื่องของเราไม่ได้เป็นปัญหารุนแรงอะไร แต่มันคือความรู้สึกในใจเรา ที่เราไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลย แม้แต่เพื่อนสนิท ตอนนี้เราอยู่ม6 สอบที่ไหนก็ไม่ติด ยื่นคะแนนก็ไม่ได้ ตอนนี้ก็รอแอดใหญ่อย่างเดียว ปัญหาคือ แม่ชอบมาพูดว่าทำไมไม่ติด แค่นี้ยังไม่ติดแล้วจะเรียนอะไร แม่พูดด้วยเสียงที่ฟังเหมือนไม่จริงจัง แต่คนที่ฟังคือเรา เราเครียด แม่ไม่ให้กำลังใจเรา เราไม่ว่า แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องพูดแบบนี้ แม่อาจคิดว่าถ้าพูดแบบนี้แล้วเราจะฮึด จะขยันหรอ แต่สำหรับเรา ยิ่งเราฟังเรายิ่งท้อ เรายิ่งรู้สึกอยากหนีไปให้ไกลที่สุด ไปในที่ที่จะไม่มีใครหาเราเจอ ทุกครั้งที่เกรดออกแล้วเกรดเราตก แม่ก็จะด่า เอาเราไปเทียบกับคนอื่น เทียบกับน้องที่เกรด3.9 เราไม่ใช่คนเรียนเก่ง เราไม่ใช่คนที่แม่คาดฝันจะให้เรียนหมอ เราไม่ใช่คนที่แม่จะภาคภูมิใจได้ สุดท้าย เพราะเราไม่ใช่ลูกรักใช่มั้ย? ทุกครั้งที่แม่ด่าเราเรื่องนี้ เราร้องไห้ตลอดเลย เราเป็นคนที่ป่วยง่าย แพ้ง่าย แม่ชอบมาพูดว่าเราอ่อนแอ ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากเป็นงี้หรอก เราเหนื่อย อยากหายไปโดยไม่ต้องกลับมาอีกเลย ..