ระบายความในใจ

เหต่การณ์มันเริ่มหลังจากที่ข้าพเจ้งพึ่งเข้าเป็นเฟรชชี่มหาลัยใหม่ๆ แล้วเวลาก็ไม่ค่อยจะมี

อาจจะยาวไปบ้างก็ขออภัยนะครับ = =

ในช่วงแรกที่ผมขอเธอ ให้เปลี่ยนสถานะจาก แฟน มาเปนคนสำคัญ เพราะผมรู้สึกว่า ว่าผมไม่ค่อยได้ใส่ใจเธอเลย เหมือนผมไม่ค่อยมีเวลาให้กับเธอ ผมจึงรุ้สึกว่าผมเปนแฟนที่แย่มากและรุ้สึกว่าซักวันเธออาจจะทนไม่ได้แล้วขอเลิกกับผมไป

ผมจึงคิดว่าการเปลี่ยนจากแฟนเปนคนสำคัญ อย่างน้อยเธอก็ไม่สามารถบอกเลิกผมได้ แล้วผมก็ไปเปลี่ยนสถานะในเฟสจาก กำลังคบกันเปนแฟนไปเปนมันค่อนข้างซับซ้อน และหลังจากที่ผมขอเธอเปลี่ยนสถานะผมก็คุยกับเธอเหมือนปกติเหมือนกับตอนที่ยังเป็นแฟนกันอยู่

ในช่วงแรกผมก็คิดว่ามันคงโอเครแล้ว แต่แล้ววันหนึ่ง เธอก็ขอเอาสถานะออก และขอให้ผมเลิกพูดเหมือนกับเราเป็นแฟนกัน ตอนนั้นผมคิดอะไรแทบไม่ออกคิดได้อย่างเดียวคือไม่อยากเสียเธอไป และผมก็รู้สึกว่าผมกำลังจะเสียเธอไป ผมจึงพยายามที่จะง้อเธอขอคืนดี เพื่อไม่ให้เสียเธอ.

ผมพยายามง้อเธอให้กลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้ง เพื่อที่เราจะได้คุยกันได้เหมือนเดิม. แต่มันกลับสายไปเสียแล้ว เพราะในช่วงเวลาก่อนหน้านี้เธอพยายามทำใจและตัดใจจากผมมาตลอด ซึ่งผมไม่เคยคิดที่จะตัดใจจากเธอเลย

และการที่ผมไปง้อเธอมันทำให้ผมดูเปนคนเห็นแก่ตัวเข้าไปอีก เหมือนอยากเลิกก็เลิกอยากคืนดี ก็มาง้อ มันทำให้เธอรู้สึกเกลียดผมไปโดยปริยาย. ผมรู้สึกเศร้ามากผมไม่อาจทำอะไรได้เลย ตอนนี้ผมจึงทำได้เพียงดูเธออยู่ห่างๆ เปนตัวร้ายในสายตาเธอ แต่ผมก็ไม่เคยเลิกคิดถึงเธอเลย ผมได้แต่คิดว่าขอแค่ทำให้เธอมีความสุขแค่นั้นก็พอแล้ว.

#สุดท้ายนี้ผมก็หวังว่าเรื่องของผมจะเปนอุทาหรณ์ให้กับคนที่คิดจะทำเหมือนผมไม่มากก็น้อยนะครับ. ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ

ถ้าเธอยังไม่มีคนใหม่ แสงแห่งความหวังยังไม่ดับนะครับ คุณอาจต้องนับหนึ่งใหม่กับเธอ ลองพยายามดูครับ คุณต้องทำให้เธอรู้ว่าคุณจริงจังกะเธอและก้ไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ เพราะคนเคยรักกันมาก่อนเป็นไปไม่ได้หรอกที่เยื่อใยมันจะไม่เหลือ
ลองเข้าหาเธอดูและพยายามใกล้ชิดเธอ ข้อห้ามอย่างเดียวคือห้ามรื้อฟื้นเรื่องเก่าขึ้นมา ลองดูครับถ้าคุณยังรักเธออยู่