ระบายความในใจ

คือ ต้องบอกก่อนว่าเรารู้จักพี่เขาในวีแชทคือว่าพี่เขาเป็นคนทักมาหาเราก่อนเราก็คุยกับพี่เขาตามปกติเหมือนกับที่คุยกับคนอื่นแต่ว่าพี่เขาจะทักมาคุยกับเราทุกวัน(ตอนประมาณ8โมงเช้าที่พี่เขาจะทักมา)ยกเว้นวันอาทิตย์วันเดียวที่เราจะม่ด้คุยกันเพราะว่าพี่เขาบอกเราว่าเขาทำงานพิเศษ(จะเชือได้แค่ไหนอันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน)แต่เราก็เลือกที่จะเชื่อเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเรารู้สึกแปลกๆกับพี่เขา ตอนเช้าตอน8โมงเราจะต้องนั่งเฝ้าโทรศัพท์ว่าเมื่อไรพี่เขาจะทักมาถ้าเลยเวลาเราก็จะรู้สึกงุดงิดว่าทำไมถึงไม่ทักมาซะทีหรือว่าคิดไปต่างๆนาๆว่าพี่เขาจะเป็นอะไรหรือเปล่าหรือว่าไม่สบายหรือเปล่าและตอนประมาณ2ทุ่มของทุกวันเราก็จะบอกราตรีสวัสและขอให้พี่เขานอนฝันดีทุกคืน(ทั้งๆทีเราไม่เคยเป็นยังงี้มาก่อน)แต่เราก็ไม่ได้บอกพี่เขาว่าเรารู้สึกยังไงกับพี่เขา จนวันหนึ่งพี่เขาถามเราว่าตั้งแต่ที่เราคุยกันมาเราเคยรู้สึกแปลกๆกันบ้างไหมเราก็อยากจะบอกพี่เขานะว่าเรารักพี่เขาแล้วก็รักมากกกกกกกกกกด้วยแต่เรามี่เหตุผลบางอย่างที่เราบอกไม่ได้เราก็เลยบอกไปว่า"หนูไม่รู้จะบอกยังไงแค่หนูขอให้หนูได้คุยกับพี่ทุกวันแค่นี้ก็พอแล้ว" แต่ใครจะไปรู้ว่าที่เราไม่บอกว่ารักพี่เขาก็เพราะว่าเราไม่อยากทำให้พ่อผิดหวังเสียใจเพราะพ่อหวังกับเราไว้มากว่าเราจะไม่มีแฟนและไม่มีเรื่องผู้ชายเข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิตของเราเพราะอย่างนี้ไงเราถึงเลิกเล่นวีแชทเลยเด็ดขาดเพราะว่าถ้ายิ่งคุยกันมันก็จะยิ่งเจ็บมากกว่านี้สู้เราหายไปเฉยๆเลยจะดีกว่า