ระบายความในใจ

ผมอยากบอกว่า ผมรักครอบครัวของผมมาก ทั้งพ่อ แม่ ปู่ ย่า น้อง และญาติพี่น้อง บอกเลยว่า ผม เกิดมามีทั้งโชคดีและโชคร้าย โชคดีก็คือได้เกิดมาพบกับครอบครัวที่น่ารัก โชคร้ายก็คือ ผม มีโรค........เกิดขึ้นกับผม เพื่อนน้อย ผมเป็นคนพูดไม่เก่ง เป็น คนเงียบๆ ก็เลยไม่ค่อยเป็นที่สนิทของเพื่อนๆ
บางครั้งก็อดน้อยใจไม่ได้ ว่าทำไม ไม่มีเพือ่น อยู่เคียงข้าง บางครั้งเค้าก็ไม่พูดถนอมนำ้ใจ และไม่ให้การช่วยเหลืออะไรกับเราเมื่อเราลำบาก สั่งเราทำงานอย่างกับคนรับใช้ หรือ บอกได้เลยว่าผมไม่มีเพื่อนร่วมทุกร่วมสุข แต่ก็ยังดีที่ผมมีครอบครัวที่น่ารักครับ

มีครอบครัวที่น่ารักแสนดีอย่างนี้ถือว่าเป็นความสุขสุดยอดของชีวิตแล้วค่ะ ยินดีด้วยจ้า.ส่วนเรื่องเพื่อนก็อย่าน้อยใจเลยน่า เพื่อนคนไหนไม่ค่อยดีก็คบไปธรรมดา เพื่อนคนไหนดีกับเราเราก็ดีตอบมาก จำนวนเพื่อนไม่สำคัญ ขอเพียงมีเพื่อนดีถึงจะมีเพื่อนเพียงคนเดียวก็พอแล้ว อย่าคาดหวังอะไรกับเพื่อนมากมายบางทีหวังมากไม่เป็นไปตามนั้นนเรา เองจะผิดหวัง . คนที่รักเราที่สุดก็คือพ่อแม่และครอบครัรัวทำดีต่อท่านให้มากและ ซักวันนึงจขกท.ก็จะเจอสาวน่ารักที่จะมาเป็นคู่ชีวิตและเป็นเพื่อนแท้นะจ้ะ