ระบายความในใจ

เราอยากฆ่าตัวตายค่ะ โดนแม่ไล่ให้ไปตายแล้วก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม แต่อีกใจเราก็ไม่อยากตาย เรายังอยากโตอยากทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ จะปรึกษาเพื่อนก็กลัวเพื่อนรำคาญ น้อยใจตัวเองมากทำไมต้องเกิดมาในครอบครัวนี้ ความคิดนี้มีตั้งแต่เด็กๆจนตอนนี้โตพอสมควรก็ยังคิดแบบนี้อยู่ แม่ไล่เราไปผูกคอตาย บอกอยู่กับเราไม่มีความสุข เราทำตัวแบบนี้จนไม่มีใครอยากอยู่ด้วย (เหตุเกิดจากการงอนแม่ค่ะ) ด่าจนเราคิดว่าแล้วเราจะอยู่กับเค้าไปทำไม ในเมื่อต่างคนต่างไม่มีความสุขแต่เค้าก็ไม่ให้เราย้ายไปอยู่ข้างนอกค่ะ เราไม่รู้ว่าแม่ต้องการอะไรจากเรา ตอนนี้ความคิดเราคือตายๆไปจะได้จบๆหมดปัญหา แต่เราก็ยังไม่อยากตาย ไม่รู้ว่าชีวิตควรทำยังไงต่อ เราเคยคิดหนีออกจากบ้านค่ะ แต่เราก็อยากไปเรียน รู้สึกสับสนตัวเองมากค่ะ อยากทำตัวเกเรๆแต่เราก็ยังอยากไปเรียนอยู่ เพราะเราอยากทำในสิ่งที่เราฝัน แต่เราก็อยากตาย

เราเองก็เคยค่ะ มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบจริงๆ เดี๋ยวทุกอย่างมันจะดีขึ้นนะคะ หากวันนึงเราเรียนจบ มีงานการทำ เราไม่ต้องอดทนหรอกค่ะ เราแค่ต้องยอมรับกับชีวิตเราตอนนี้ คิดซะว่ามันก็แค่ 24 ชม. เดี๋ยวพอพ้นวันนี้ไปมันก็จะดีขึ้นเอง