ระบายความในใจ

เหนื่อยกับการเดินทางหลายต่อแล้ว ยังมาเหนื่อยใจกับเพื่อนร่วมงาน และงานที่ถ่าโถมเข้ามา ทั้งที่เป็นการเริ่มงานใหม่ และเราไม่เป็นงาน ไม่มีพี่เลี้ยง ไม่มีคนสอนงาน เหนื่อยที่เราต้องวิ่งถามใครต่อใคร ถามมากเขาก็รำคาญ พอเราไม่รู้งานก็ว่าเราโง่ พอเราทำผิดไปก็หาว่าเราไม่ถาม ไม่มีความสุขสักวัน ครอบครัวก็ไม่เข้าใจเราอีก อยากหนีไปไกลๆ เครียดมากในทุกวัน เบื่อหน่ายชีวิต

เหมือนกันเลยอ่ะ

เราอยากลาออกให้มันรู้แล้วรู้รอด เบื่อแวดล้อมที่ทุกคนมีความเห็นแก่ตัว ถ้าไม่ใช่ผลประโยชน์ของตนเอง ก็ไม่มีใครสนใจใคร อึดอัด ไม่ชอบเลย