ขอระบายความอึดอัดใจ (1)

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
เจ้ค่ะ

ขอระบายความอึดอัดใจ (1)

โพสต์ โดย เจ้ค่ะ »

ถึง ประชาชนชาวโลกที่มีความยุติธรรม
ถึง เฮียxxxxxxxxxxxxxxxx , xxxxxxxxxxxxxx, xxxxxxx และคนขับรถที่เมืองเท่งไฮ้

เมื่อเดือน พฤษภาคม 2538 ได้ร่วมทริปกับxxxxxxx เที่ยวเมืองจีน ทาง xxxxxxx แจ้งว่าอาจะให้พักกับไกด์ เมื่อถึงสนามบิน ดอนเมือง มีผู้หญิงอ่อนกว่าดิฉัน 1 ปี มาทักว่าเขาคือคนที่ xxxxxxx ส่งมาให้พักด้วย ชื่อ xxxxxxxหรือ ชื่อจีนว่า xxxxxxxระหว่างการเดินทาง xxxxxxx บอกว่ารองเท้ากัด ดิฉันมีรองเท้าผ้าใบซึ่งพี่ชายซื้อให้ยังไม่ได้ใส่เลย ก่อนจะไปขึ้นกำแพงเมืองจีน ยื่นให้เขา เขาใส่พอดี เป็นบุญวาสนาที่ดิฉันส่งให้เขาได้ปีนกำแพงเมืองจีน ซึ่งสิ่งมหัศจรรย์ของโลกได้ ไม่มีคำว่า ขอบคุณ จากปากของ xxxxxxx ตัวดิฉันใส่รองเท้าหนัง กลับโอละพ่อ ปีนขึ้นก็ร่วงลงมา xxxxxxx ค์หันมามอง 2-3 ครั้ง และทิ้งดิฉันไว้ข้างล่าง โดยไม่คิดที่จะช่วยประคองขึ้นไป สุดท้ายหมดปัญญา ลงมาดูเขาขายของข้างล่าง สุxxxxxxxปีนขึ้นจนสุดและลงมา กลับมาถึงโรงแรมจึงถอดรองเท้าวางไว้ ไม่คิดจะคืน เช้าวันต่อมาย้ายโรงแรม สุxxxxxxxลืมเอารองเท้ามาด้วย พูดแต่ว่าลืมเอารองเท้ามา เอาไว้กลับไปบ้านจะหาคืนดิฉันสักคู่ (ไม่มีคำขอโทษจากปากของสุxxxxxxx) หมดเวลาท่องเที่ยวกลับถึงxxxxxxxเรียกแท็กซี่กลับบ้านด้วยกัน ให้แท็กซี่ผ่านสะพานเหลืองเป็นบ้านของสุxxxxxxxค์ขณะนั้น (ปัจจุบันอยู่xxxxxxx21 xxxxxxx101/1) สุxxxxxxxค์เดินทางจากดอนเมืองถึงบ้านไม่ต้องจ่ายค่าแท็กซี่ เพราะบ้านของฉันเป็นปลายทาง ผ่านไป 3-4 ปี สุxxxxxxxค์โทรมาชวนไปเมืองจีน พี่ชายดิฉันไม่สบาย จึงไม่ได้ไป

ต่อมา กันยายน 2546 สุxxxxxxxค์โทรมาชวนไปเท่าไฮ้ บอกเที่ยวแบบลุยกันเอง มีเฮียxxxxxxxง(ผู้นำหมายเลข 1) จะไปงานแต่งงานของเพื่อน มีเพื่อนชื่อxxxxxxxไปด้วย ได้ชวนอริxxxxxxxรา ชื่อเล่นว่า xxxxxxxบ้านอยู่xxxxxxxนทร์ มีสามีเป็นนักxxxxxxxxxxxxxxชาวxxxxxxx(ผู้นำหมายเลข 2) มี น้องสาว, xxxxxxx, xxxxxxx(xxxxxxx) และสุxxxxxxxค์ (ผู้นำหมายเลข 3) ชวนเฮียxxxxxxx, ซ้อxxxxxxx, และดิฉัน ดิฉันต้องรีบไปทำพาสปอร์ต ถ่ายรูป จ่ายค่าตั๋วเครื่องบินกันเองคนละ 9,700 + VISA ถึงดอนเมือง ดาวสั่งให้เอาเงินคนละ 1,000 หยวน เพื่อเอาไว้ใช้ในการท่องเที่ยว



ถึงเท่งไฮ้ออกไปกินข้าวต้มเครื่อง หัวละ 15 เหรียญก็จ่ายกันเอง กลับเข้าที่พักเป็นแฟลต อยู่ชั้น 4 ไม่มีลิฟท์ มีห้องนอน 5 ห้อง หลานสะใภ้เฮี้ยงxxxxxxxและลูก, เฮียxxxxxxxวและxxxxxxx, xxxxxxxดาวบอกเองว่าเดี๋ยวกลัวเจ้าของบ้านวางเสื้อผ้า จะไม่สะดวก ดิฉันจึงถามเฮียxxxxxxxยงว่านอนในห้องแอร์ได้ไหม เฮียxxxxxxxบอกว่าได้ จึงได้เข้าพัก สุxxxxxxxก็เหมือนกันกลัวแอร์ แค่เปิดพัดลมจากแอร์ เดี๋ยวเปิดเดี๋ยวปิดทั้งคืนไม่ยอมหยุด อากาศร้อนมาก ยุงก็เยอะ ดาวคิดว่าเรานอนอย่างสุขสบายทั้งคืน ใจxxxxxxxลุกเป็นไฟ....ดิฉันได้บริจาคเลือดให้ยุงตั้งแต่คืนแรก
ตื่นเช้าขึ้นกินข้าวต้มในบ้าน xxxxxxx,น้อง,xxxxxxxหน้าบึ้งหน้างอ แสดงออกว่าเป็นพวกดาวเต็มที่ พวกเราตกลงกันจะไป xxxxxxxซัวxxxxxxxพวกเขาไปซื้อของอย่างอื่นกันหมด ดิฉันซื้อท้อ 4 ลูก สุxxxxxxxซื้อ 2 ลูก เดินออกมาหน้าห้าง มีแม่ค้าขายท้อมากมาย ทิ้งเกลื่อนถนน ดิฉันหยิบขึ้นมา 1 ลูก และพูดกับสุxxxxxxxว่า ตรงนี้เสียนิดเดียว ถ้าฝานตรงนี้ออกก็กินได้ สุxxxxxxxพูดว่าถ้างั้นรีบ ๆ ใส่กระเป๋าไป ดิฉันไม่ได้ตั้งใจจะเอา เสียงสุxxxxxxxทำให้ดิฉันหยิบลงไปในกระเป๋า 4 ลูก กลับถึงที่พัก xxxxxxxวออกคำสั่งมาทางสุxxxxxxxค์ ว่าไม่ให้นอนห้องแอร์อีกเพราะเกรงใจเจ้าของบ้านจะเอาเสื้อผ้าลำบาก สุxxxxxxxทำตามคำสั่งทันที โดยเดินไปนอนห้องดาว ทิ้งดิฉันไว้ ดิฉันงงมากต้องเดินไปเข้าห้องxxxxxxxและxxxxxxxรัตน์ เป็นเตียงสำหรับ 2 คน ดิฉันจึงหยิบหมอนที่เอามาจากเมืองไทย นอนกับพื้นหน้าห้องส้วม xxxxxxxมีน้ำใจมากพยายามเรียกให้ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกัน มันเป็นไปไม่ได้ ที่จะนอน 3 คน xxxxxxxจึงเปิดตู้เสื้อผ้าเอาผ้าคล้ายทางภาคเหนือ ให้ดิฉันปูนอน ส่วนเจริญxxxxxxxจิตใจอำมหิตมาก บอกสมัยก่อน เขานำมอเตอร์ไซด์เข้าประเทศจีน นอนดมตูดดมก้นยังได้ แต่เขาลืมไปว่าสุxxxxxxxบอกดิฉันว่าต้องจ่ายค่าเครื่องบินมาเองไม่ได้นำมอเตอร์ไซด์มา