กี่ปี..ยังรู้สึกดีกับเธอเสมอ

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
คนที่ไม่ดี

กี่ปี..ยังรู้สึกดีกับเธอเสมอ

โพสต์ โดย คนที่ไม่ดี »

สวัสดีครับ..วันนี้ผมก็แค่อยากจะมา ระบายความในใจบางอย่าง ที่มันอัดในใจอยู่นาน

ผมชอบเพื่อนคนนึงของผม ตั้งแต่ ม.1เราอยู่ห้องเดียวกัน ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ ผมก็มีความรู้สึกแปลกขึ้นมา

มันเป็นความรู้สึกที่ดี ผมไม่เคยบอกเธอ แล้วเราก็เป็นเพื่อนที่สนิดกัน จนขึ้น ม.2 เทอมปลายได้มั้ง ผมจึงได้ตัดสินใจ

บอกเธอไปว่า ผมชอบเธอ... และเธอก็ไม่ค่อยคุยกับผมอีกเลย

ในวันเกิดเธอ ผมซื้อนาฬิกาข้อมือให้เธอ มันเป็นลายที่เธอชอบ... และหลังเลิกเรียนวันนั้น ของขวัญที่ผมพยายามหามา

ก็ถูกส่งกลับมาให้ผม เพื่อนเธอบอกว่า "มันขาดแล้วอ่ะ เลยเอามาคืน" ผมรู้สึกวูบไป ใจมันสั้นๆ แล้วผมก็ร้องไห้ตั้งแต่

หน้าโรงเรียน จนถึงบ้าน มันไม่ไหวจริงๆครับ อบร้องไม่ได้ รู้สึกเหมือนจะขาดใจ จากวันนั้นมา เรายิ่งไม่คุยกับมากขึ้นไปอีก

แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป เราขึ้น ม.3 อะไรหลายๆอย่างก็เริ่มดีขึ้น เราก็เริ่มกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เป็นช่วงเดียวกับที่

เพื่อนของเธอมาบอกว่า เธอกำลังดูๆกับรุ่นพี่อยู่ เราก็เสียใจอยู่นะ..แต่..ก็ต้องทำใจ คิดแต่ว่า "เป็นเพื่อนก็ดีอยู่แล้ว เป็นได้แค่นี้ก็ดีอยู่แล้ว"

"ดีแค่ไหนแล้ว ที่ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ยังคุยได้ เล่นด้วยได้" ผมก็ได้แต่คิดแบบ ทั้งที่ในใจมันคงร้องไห้อยู่

ม.3 เทอมปลาย มีรุ่นน้องมาชอบผม ผมก็เลยลองคบดู เพื่อว่าจะลืม และรู้ว่าคนๆนั้นไม่ใช้สำหรับเรา หลังจากนั้น ผมก็รู็สึกดีขึ้น

รุ่นน้องกับผมก็ไปได้ดี และเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม เธอบอกจะย้ายโรงเรียน เธอให้ผมฟังเพลงนึง.. ผมจำมันได้ดี

เพลงนั้นชื่อว่า "ใช้ทั้งชีวิต ไว้คิดถึงเธอ" ของ พี่ฟิล์ม แล้วเราก็จบ ม.4 :)

ขึ้นชั้นใหม่อะไรๆก็เปลี่ยนไป ผมมีแฟน เธอย้ายไปเรียนที่อื่น เราติดต่อกันบ้างเป็นบ้างครั้ง บางช่วงก็หลายครั้ง บางที่เธอก็ถาม

ว่าทำไมถึงชอบเธอ... ผมก็บอกไปว่า "ไม่รู้ดิ รู้แต่ว่ามันรู้สึกดีๆเวลาได้เจอ ได้คุย รู้สึกสะบายใจ" เธอก็บอกว่า "เป็นเพื่อนกันก็ดีแล้วละ"

ผมก็พูดอะไรไม่ได้นอกจากคำว่า "อืม" แล้วผมก็รู้สึกจี๊ดๆ ที่หัวใจ แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันอีกนาน เพราะแฟนผมโกรธ

ผมรักแฟนผมนะ แต่ไม่รู้ทำไม ผมยังรู้สึกดี และคึดถึงเธอคนนั้นเสมอ แม้วันเวลาจะผ่านไปเรื่อย ผมยังจดจำเธอได้ดี

ม.5 ก็ยังเหมือนเดิม ยังคิดถึง ยังอยากจะพบเธออีก... และมันก็เป็นจริง

ผมเจอเธออีกครั้ง ตอนเลิกเรียนพิเศษ ผมกับแฟน เลยไปเดินห้างกัน แล้วก็ป๊าบบบ เจอกันอย่างจัง...

เธอมากับเพื่อนอีกคน พบเธอเห็นผม ก็เหมือนกับจะดีใจมาก เดินเข้ามาทัก ผมตั้งตัวไม่ทันจริงๆ

ใจนี้ไปหมดแล้ว ดีใจมากเลยนะ.แต่ มันกระทันหันไปหน่อย ผมได้แต่ยิ้มๆ เธอถามนู้นถามนี้ ไม่ได้เจอตั้งนาน สบายดีไหม ไปไหน

เธอจะไปซื้อของ เมือเราลากัน ผมรู้เลยว่า ผมยังไม่ลืมเธอเลย ยังรู้สึกดีกับเธอตลอดมา แฟนผมก็เสียใจ ผมก็ได้แต่ขอโทษ

มันไม่มีอะไรหรอก

และตอนนี้ ผมก็อยู่ ม.6 แล้ว เราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย แต่ผมก็ยังคิดถึงเธอ ผมรู้ว่าผมมันเป็นคนไม่ดี ที่มีแฟนอยู่แล้ว

แต่ก็คิดถึงคนอื่น... แต่คุณจะทำอะไรได้ กับความรู้สึกของตัวเอง

จากวันนั้น จนวั้นนี้ ก็ เกือบๆ 6 ปีแล้วจริงๆ ผมยังไม่เคยลืมเธอ และเธอจะอยู่ในความทรงจำลึกๆของผม ตลอดไป... :| :)


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 19 เม.ย. 2019 22:01.