ไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
NooMJiKKo

ไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ

โพสต์ โดย NooMJiKKo »

ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวเองก่อนเลยนะคับ ผมชื่อ Noom นะ เข้า ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน ผมรู้จักผู้หญิงคนนึง ในวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2554 เธอชื่อ จุก เป็นชื่อแรก ที่ผมตั้งชื่อไว้ในโทรศัพท์ ก่อนหน้านี้ผมมีคนที่ผมครบอยู่แล้ว แต่เป็นการพูดคุยกันซะมากกว่าไม่มีอะไรเกินเลยมากมาย แต่รู้จักกันมานานพอสมควร เนื่องจากที่ผมอยู่ในกฎระเบียบที่มากมาย แต่กับผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ จุก ผมรู้จักเธอ ถ้านับจากวันนั้นถึง วันนี้ ก็ 2 ปีกว่าได้ ความรู้สึกและความผูกพันกะผู้หญิงคนนี้มันค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมา ทำให้ผม รู้สึกถึงคำว่า รัก แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้ผม อายุ 26 ปี ผมเพิ่งเข้าใจว่า ความรัก เวลาที่เราได้รักใครแบบ หนุ่มสาวมันเป็นแบบนี้นี่เอง ถ้าเป็นความรักที่แสนจะหวานมันคงจะมี่ควาสุขมากเหลือเกิน แต่ตอนนี้ผมมันเป็นความรักแบบ ไม่มีวันเป็นไปได้ เนื่องจาก ก่อนหน้านี้ ผมทำไม่ดีกะเธอไว้หลายอย่าง คือ ผม มีผู้หญิงอีกคนที่คุยอยู่ด้วยก่อนที่จะรู้จักกับเธอ แต่ก็เป็นการคุยกันเท่านั้น ไม่มีอะไรเกินเลย ซึ่งต่างจาก จุก ของผม ผมคุยกะผู้หญิงสองคน แต่ ผมก็พยายามที่จะใช้ความคิดอะไรต่างๆ เพื่อเปรียบเทียบผู้หญิงสองคน คนนึง ผมรู้จักมานานมาก อีกคนผมเพิ่งรู้จัก แต่ผมรู้สึกกะเขามากมาย ด้วยความที่ผมเป็นคนมีเหตุผล โดยไม่ได้ใช้หัวใจในการตัดสินเรื่องความรัก เมื่อถึงจุดที่ต้องเลือก ผมกลับบอกกะเธอว่า ผมเลือกผู้หญิงอีกคน ที่รู้จักมาก่อน แต่ในความเป็นจริง ผมไม่ได้เลือกคนนั้น ผมก็ตัดผู้หญิงคนนั้นทิ่้งไปด้วย แต่ผมเสียใจกับการที่ผมทำมาก จะบอกว่าผมเลว ก็คงไม่ผิดที่ทำแบบนัั้น ช่วงนั้นผมเซ็งเบื่อมาก ผมอยากมีคนคุย อยากมีเพื่อนสาว แต่ผมก็ทำไม่ได้ เพราะใจ ผมรู้ตัวเองว่า รัก จุก เข้าซะแล้ว แต่ด้วยความที่ผมทำกับเธอไว้มากมายเหลือเกิน จนยากที่จะกลับมาได้ ทั้งๆที่เธอดีกับผมมาก ดีทุกอย่าง เธอทำให้ผมรู้จักคำว่า ความรัก ซึ่งผมไม่เคยได้เจอมาก่อนจิงๆ ตลอดเวลา 26 ปี ที่ผ่านมา ผมเสียใจกับสิ่งที่ผมทำมาก และมีหลายเรื่อง ที่ผมไม่สามารถแก้ตัวได้กับสิ่งที่ผมทำ ผมทำให้เธอเสียความรู้สึกเสียใจ บางครั้งคนเรามันก็เห็นแก่ตัว อยากได้โอกาส ที่จะมาแก้ตัว แต่บางครั้งโอกาส มันก็ไม่ได้มีมาพร้อมกับสิ่งที่เราตั้งใจ โอกาส มีไว้สำหรับคนที่มีโอกาส แต่ผม ได้ทำโอกาสนั้นหายไปแล้ว เธอก็ไม่มีวันที่จะกลับ มา ทุกวันนี้ผมก็ยังเฝ้ารอ ที่จะได้คุยกะเธอ แหมจะเป็นแค่การได้พุดคุยแบบธรรมดา ผมก็ดีใจแล้ว สิ่งที่ผมเขียนมาทั้งหมดนี้ หลายๆ คนอาจจะงง ว่า มันพร่ามอะไรกัน ทำไม มัน งง แบบนี้ จะสรุป ง่ายๆ ภาษาชาวบ้านก็คือ ผมรู้ตัวช้าไปว่า ได้รักเธอเข้าแล้ว และรักมากมายเหลือเกิด แต่มันก็สายเกินไปที่จะกลับไป เพราะ เธอก็มีคนที่เธอรัก และเขาก็ดีกับเธอทุกอย่าง ไม่ทำให้เธอเสียใจ เหมือนอย่างที่ผมเคย่ทำกะเธอเลยแม้แต่น้อย ขอฝากไว้กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ที่เข้ามาอ่าน นะคับ อยากบอกว่า ถ้าคุณรู้ตัวว่า รักใครแล้ว ก็จงพยายามทำสิ่งที่ใจคุณต้องการทำเหอะคับ อย่าช้า และพลาดโอกาสที่ดีอย่างที่ผมเป็นเลย ทุกคนทำผิดได้เสมอ อยู่ที่ว่า ควรจได้รับโอกาสจากคนที่คุณรักหรือไม่ คุณลองถามตัวเองว่า ถ้าคุณรักใครซักคน ถ้าเขาทำผิด คุณพร้อมที่จะอยู่ข้างเขาและให้อภัยเขาได้หรือไม่ ถ้าคุณทำได้ นั่นก็แสดงว่าคุณมีความรักที่บริสุทธิ์จิงๆ ตอนนี้ผมก็เป็นแบบนั้น รักแบบไม่หวังอะไรตอบแทน ถึงแม้จะเจ็บแค่ไหน แต่ถ้าได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็สุขใจแล้วคับ แต่ถ้ามีโอกาสได้รัก คุณก็จงรักเขาอย่างเต็มที่

ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านเรื่องบ้าๆ บอๆ ของผม ปล. ใครอยากเสนอแนวคิดอะไร ก็ได้เลยนะคับ
ตอบกลับโพส