ความรักที่ไม่มีวันได้ครอบครอง เเม้เป็นตัวสำรองก็ยอม

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
ผู้หญิงเห็นแก่ตัว

ความรักที่ไม่มีวันได้ครอบครอง เเม้เป็นตัวสำรองก็ยอม

โพสต์ โดย ผู้หญิงเห็นแก่ตัว »

เรื่องราวของผู้หญิงเห็นเเก่ตัว...ฉันได้รู้จักรุ่นพี่คนนึง..ชื่อพี่เอ (นามสมมติ) ที่เรียนอยุ่มหาวิทยาลัยเดียวกัน..ครั้งเเรกที่ได้เจอพี่เอฉันไม่ได่้รู้สึกว่าชอบรุ่นพี่คนนี้เลย..เวลาที่เจอพี่เอฉันกับเพื่อนๆก็ยกมือไหว้ทักทายกันธรรมดา..เเล้ววันนึงเพื่อนของฉันมาบอกกับฉันว่าพี่เอคนนี้ชอบฉัน..(ฉันดีใจมากเพราะฉันก็ชอบเขามานานเเล้ว) พี่เอชวนไปเที่ยวด้วย..ฉันก้อเลยตกลงไปกับพี่เอตอนหลังเลิกเรียน..ฉันไปเที่ยวกับพี่เอเเละเพื่อนๆของพี่เอจนถึงประมาณตี2..พอเราขับรถมาถึงหน้ามหาลัย ก็มีเหตุรถมาเฉี่ยวชนฉันกับพี่เอ..ทำให้ฉันได้รับบาดเจ็บ พี่เอจึงพาไปแจ้งความ เเล้วพากันกลับไปที่บ้านของเพื่อนฉัน..เเล้วพี่เอก้มาทำแผลให้ฉัน..ฉันรู้สึกปลื้มเขามากๆ จากนั้นฉันก้อเข้าไปนอนในห้องนอนของเพื่อนฉันคนเด่ว เเละพี่เอก้อนอนเฝ้าที่หน้าห้อง..พอฉันออกมาเข้าห้องน้ำ พี่เอก้อเลยตามฉันเข้าไปในห้องนอนด้วย(ฉันคิดอยู่ในใจว่า..วันนี้กูคงไม่รอดเเน่ๆ) และเเล้วฉันกับพี่เอก็มองหน้ากัน.เราทั้งสองรู้อยู่เเกใจว่าเราต้องการอะไร...เราก็เลยมีอะไรกัน...
หลังจากวันนั้นฉันกับพี่เอนัดกันไปมีSexด้วยกันอยู่เรื่อยๆจากนั้นไม่นานฉันก็เลยรู้ความจริงว่าพี่เอมีเเฟนอยู่เเล้ว..ฉันเสียใจมากเเต่ก้อต้องยอมรับความจริงเพราะฉันรักเขามาก..ยอมเป็นผู้หญิงของเขาอีกคน. (แอบคบกันไม่ให้ใครรู้).เมื่อฉันมีเเฟน..ฉันก้ยังไปมีSEXกับพี่เอเหมือนเดิม ฉันรู้สึกว่าฉันขาดพี่เอไม่ได้่ทุกครั้งที่เรามีอะไรกันฉันมีความสุขมาก (เราเป็นคนSEXจัดเหมือนกัน) ฉันกับพี่เอเราแอบไปมีอะไรกันไปเรื่อยๆประมาณ4ปี..พอเข้าปีที่5ฉันก้อเลยคิดว่าฉันน่าจะเจอผู้ชายดีๆซักคนที่เขารักเพียงเเค่ฉันคนเด๋ว..เเละเเล้วฉันก้อได้เจอจริงๆ ฉันจึงพยายามลืมพี่เอตอนเเรกก็เหมือนจะลืมได้..เเต่ก็ยังรักเเละคิดถึงพี่เอเหมือนเดิม.. เเต่ไม่กล้าโทรไปหาพี่เอ เเฟนใหม่ของฉันเรามีนิสัยหลายอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้..เเฟนใหม่ของฉันเขาเป็นคนพูดตรงมากๆ พูดอะไรออกมาเเต่ละครั้งไม่เคยนึกถึงจิตใจฉันเลยเขาทำให้ฉันร้องไห้ตลอด เวลาที่ฉันร้องไห้เสียใจ เขาไม่เคยปลอบฉัน ขนาดนอนอยู่ด้วยกันฉันร้องไห้เเทบตายเขายังไม่สนใจ เวลาเขาทำผิดเขาไม่เคยข้อโทษ เราทะเลาะกันตลอด ตั้งเเต่คบกับเขามาฉันร้องไห้เเทบทุกวัน ฉันพยายามปลอบใจตัวเองตลอดว่าฉันมีความสุขมากที่ได้เจอผู้ชายคนนี้มีความสุขที่ได้ดูเเลเขา..แต่มันก็ไม่ใช่เป็นเป็นการหลอกตัวเอง..เพราะยังไงฉันก้อไม่มีความสุข..เเละเเล้วพี่เอของฉันก็โทรมาหาฉันหลังจากที่เราไม่ได้เจอกันประมาณ2ปี (ฉันดีใจมากที่พี่เอยังไม่ลืมฉัน)แต่ก้อทำเป้นไม่สนใจพี่เอ ด่าพี่เขาสาระพัด ทั้งๆที่ต้องฝื้นใจตัวเอง (เพราะฉันรู้อยู่เเก่ใจว่าพี่เอเขามีเเฟน) เเละตอนนี้ฉันก้อมีเเฟนเหมือนกัน ฉันกับพี่เอเราจึงนัดคุยกันเพื่อเคลีร์ปัญหาให้มันจบๆๆ พี่เอก็เลยมารับฉัน เราจึงไปเปิดห้องคุยกัน..เเล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จบลงที่บนเตียง มันทำให้ฉันรู้สึกถึงรสชาติเก่าๆที่เคยเร้าร้อน..ฉันกับพี่เอมีความสุขมาก..เเละฉันก้อไม่ฝื้นใจตัวเองอีกเเล้วเลยบอกพี่เอว่าฉันรักเเละคิดถึงพี่เอเสมอไม่เคยลืมพี่เอได้เลย หลังจากวันนั้นฉันก็ติดต่อพี่เอไม่ได้ประมารเดือนนึง..เเละเเล้วเราก้อติดต่่อกันได้ ฉันกับพี่เอเราก็เลยนัดกัน ไปมีSEX เราอยู่ด้วยกันทั้งคืนทั้งวัน...
ฉันไม่รู้ว่าอนาคตจะเป้นยังไง..เเต่ทุกวันนี้รู้สึกว่าชีวิตฉันขาดพี่เอไม่ได้ (ยอมเป็นผู้หญิงของพี่เอเหมือนเดิมทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่มีวันที่ได้เป็นตัวจริงของเขา) ฉันเลยคิดว่าฉันจะเลิกกับเเฟนคนที่อยู่ด้วยกัน เพราะฉันสงสารเขา ฉันอยากให้เขาเจอผู้หญิงดีๆ เพราะฉันรู้ว่าฉันมันเป้นผู้หญิงไม่ดีไม่คู่ควรกับเขา ฉันละอายใจเหลือเกิน

เพื่อนค่ะกรุณาวิจารณ์ให้หน่อยนะคะ มันคือความรักหรือความใคร่ ฉันไม่เข้าใจตัวเอง
ตอบกลับโพส