รักเศร้าๆ เราไม่เคยแอบรักใครที่ทรมานขนาดนี้อีก

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
แน็ต

รักเศร้าๆ เราไม่เคยแอบรักใครที่ทรมานขนาดนี้อีก

โพสต์ โดย แน็ต »

ยาวหน่อยนะ กะระบายเต็มที่ คือ เรื่องมีอยู่ว่าตอนม.1เปิดเทอมใหม่ๆ เราชอบเพื่อนผู้ชายในห้องคนนึง
เขาเปนผู้
ชายผิวเข้ม เปนคนนิ่งๆ แบบเกรียนๆอะ-.- เราแอดเฟซกับเอ็มเขาไป เขาก็รับ
เราถามในเอ็มว่าหวััดดี ?ใช่....(แทนชื่อเขา)รึป่าวอ่า เขา:ก็ใช่นะสิ ไม่ใช่แล้วจะเป็นใครล่ะ....... พอเขาตอบเอ็มเรานะ กรี๊ดลั่นบ้านอ่ะวันรุ่งขึ้นเขามาบอกเราว่า เราทำไวรัสเข้าคอมเขา(เหตุจากแชทเมื่อคืน) แต่เขาพูดแบบฮาๆเลยไม่ได้อะไร เราก็ขอโทษเขาไปยกใหญ่อ่ะ
อีกไม่นานเขาก็รู้ว่าเราชอบ แต่ก็ไม่อะไร พอใกล้จบเทอม1 วันนั้นเลิกเรียนแล้ว บังเอิญว่าเรากับเพื่อนสนิททะเลาะกัน รุนแรงมาก
ทำให้เพื่อนในกลุ่มเขา ด่าเรา(ยกเว้นเขา) ตามๆกับเพื่อนสนิทเราอ่ะ เราเดินเข้าห้อง เห็นเขากับเพื่อนเขายืนด้วยกัน พูดอะไรด่าเราซักอย่าง
ดูถูกเพราะเราดำเนี่ยละ แต่ด่าแรงมาก
ซึ่งเราเจ็บใจมาก เขาดูถูกเราอ่ะ ถึงเขาจะไม่อะไรแต่เขาก็รู้ว่าเราแอบชอบ ! หลังจากนั้นเรากลับบ้านมาร้องไห้อย่างหนักเลย
และเลิกชอบเขาในที่สุด (ไปชอบคนอื่น)เผลอๆแรกๆจะเกลียดด้วยซ้ำ อยากแกล้ง หมันไส้-..-
พอถึงกีฬาสีม.1 พี่สตาฟเขาบังคับให้ตบแปะกัน เราบังเอิญนั่งข้างเขา เลยตบมือเขาไปแรงๆ เขา:เบาๆเจ็บ เราแบบ..สะใจเว่อ บังอาจดูถูกเรา
จากนนั้นเราก็แกล้งเขาทุกครั้งที่มีโอกาส อาจจะเป็นทำเป็นมองไรงี้
จนม.2 เราก็มีเรื่องฟินๆกับเขาบ้าง เช่นครูให้และสมุดบังเอิญได้ของกันละกัน(แค่ช่วงเปิดเทอมแรกๆจริงๆ...)
#พอเขาตัดทรงผมใหม่ มันเป็นกะลาเต่อมากอ่ะ เราเลยขำกับเพื่อน แต่ไม่คิดบ้างเลยว่าเขาจะรู้ตัวและหงุดหงิด
ในที่สุดคนที่นิ่งๆ ไม่เกลียดใครง่ายๆก็เปลี่ยนไป กลายเป็นแนวนักเลง และเริ่มล้อเรา เรื่องเริ่มบานปลายขึ้นเรื่อยๆ จนเขาเกลียดเราเข้าไส้เลยอ่ะ
เดินผ่านเราก็แขวะ เรามานึกว่าทำอะไรให้เขาโกรธ(จำไม่ได้ว่าเคยไปแกล้งเขามากมายขนาดนั้น)
ทั้งเขาและเพื่อนเขา ด่าเรา ล้อเรา ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันจบลง..
ทั้งปาขยะใส่ ฉีกรูปเราทิ้ง เอาน้ำราดใส่โต๊ะเรา ด่าต่อหน้า ลับหลัง ทำเสียงโห่ไล่เรา รังเกียจเรา มันหนักกว่าที่เราทำกับเขาไว้จริงๆ
กรรมของเวร #เพื่อนสนิทเราก็มาชอบเขา เพราะเขาเอ็นดูเพื่อนเรา
ม.3เราทะเลาะกับเพื่อนสนิท แตกกลุ่ม เพื่อนสนิทแยกไปอยู่กลุ่มอื่นเพื่อนสนิทมันคงไปเล่าให้พวกเขาฟัง สรุปมันโยนความผิดให้เราหมดเลย ตอนนั้นท้อมาก สิ้นหวังจริง เพื่อนเขา(ผู้ชายล้วนๆ)รังแกผู้หญิงคนเดียว.. ตอนนี้เรากลายเป็นตนทรยท (ต่อเพื่อนสนิท)และทำให้เขาเกลียดอีก สรุป2กระทง :(
แต่ไม่รู้สิ อยู่ดีๆเราก็นึกชอบเขาขึ้นมา และตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ เพื่อนสนิทก็ดีกับเราแล้ว(แต่ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน)
และยัง*ชอบ*เขาอีก มันเป็นอารมที่ทรมานมากอ่ะ
เขาเกลียดเรา เพื่อน(เคย)สนิทดันมาชอบเขาอีก ต้องรักแบบซ่อนๆ หน้าคนที่รักยังมองไม่ได้เลย
##ตอนนี้จบม.3 เทอม1 เรามาเปิดชีทเก่าๆ บีงเอิญไปเจอกระดาษตอนม.2 ที่เขียนล้อเขา เราจำได้แล้วว่าแกล้งไรเขาบ้าง รู้สึกผิดมาก ในใจก็สงสารเขาคงทรมานน่าดู ..
ในใจสมเพชตัวเอง ที่โดนเขาด่ารุนเเรงขนาดนี้
ทำไมเราต้องล้อเขา.....
ทำไมต้องรู้สึกอยากเอาชนะเขา แม้แต่ตอนสอบก็จะสอบให้ได้มากกว่าเขา
ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเราก่อน
เราเริ่มทำเขาก่อนใช่มั้ย...
ความรู้สึกผิดทำให้เรานอนไม่หลับ กังวลมาก
ยิ่งอาทิตย์หน้าจะเปิดเทอมแล้ว
ต้องเจอกัน คนที่เราทั้งรักและกลัว
เฮ้อ...เราทั้งรัก แต่เขาทั้งเกลียดทั้งกลั่นแกล้ง
#เราจะทำยังไงดี...# ม.4เราจะย้ายรร.ได้เจอกับเขาเทอมสุดท้าย เขาคงเหม็นขี้หน้าเราเต็มทน วันสุดท้ายของม.3เราจะขอโทษเขา และเขาจะไม่เจอเราอีกต่อไป
เดี๋ยวเขาคงจะลืมๆไปเองล่ะ ผู้หญิงอย่างเรา
ยังไงก็ขอโทษทุกสิ่งทุกอย่าง ชีวิตที่ไม่มีเราหลังจบม.3คงจะมีสุขขึ้นเยอะ ที่นายรังแกเรา เราให้อภัย... :') สุดท้ายย กูรักมึง เพื่อน..