ไม่เข้าใจ

[ต้องการความใส่ใจ]

ผมเครียดมากเลยคับ คือผมรู้สึกว่าผมอยู่ตัวคนเดียวตลอดในบ้าน เป็นมานานแล้วด้วย วันนี้ผมก็เพิ่งจะไปแข่งขันมา กะจะเก็บวุฒิบัตรไปทำพอต เวลาจบม.6เผื่อจะได้ที่ดีๆเรียน ผมตอนเช้าก็ไปรร.เตรียมตัวไปแข่ง ซึ่งผมมีแข่งตอนบ่าย พอผมแข่งเสดก็ 6โมงกว่าจะกลับถึงบ้านก็1ทุ่มกว่า ผมลงรถเสร็จก็รีบวิ่งมากะจะช่วยแม่ แต่คำที่ได้ยินทำให้ผมทำอะไรไม่ถูกเลย แม่บอกว่าไม่ต้องมาช่วยเลย ใช้อะไรไม่เคยทำ" ผมก็ตอบกลับไป "ผมเพิ่งแข่งเสดเองนะแม่ นี่ก็รีบกลับมาจะช่วย"
แล้วแม่ก็นั่งเงียบ ผมจะช่วยเขาก็ไม่ให้ช่วย ผมก็เลยไปกินข้าว แล้วก็ไปนั่งซ่อมคอมให้ลุง ทีนี้ของมาส่งผมจะวิ่งไปเอาให้้้้แม่ แม่กลับบอกว่าไม่ต้องมายุ่ง ทั้งๆที่ปกติผมก็เป็นคนไปเอาให้อยู่แล้้
ว ผมก็เลยทำคอมให้ลุงต่อ พอผมทำเสร็จผมก็มาจะใช้คอมผมทำงานกะจะทำส่งให้ครูดู แม่ก็พูดว่า "มึงไม่ต้องมาเล่นเลย งานก็ไม่ทำ" ผมก็ตอบกลับว่า ผมจะช่วยแม่ก็เงียบ ผมก็เลยมาคุยกับพ่อ แต่ผมกลับโดนไม่เข้าใจ หาว่าทำไมไม่ช่วย กลับบ้านดึกดื่น ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าผมแข่ง แทนที่จะถามว่าลูกแข่งเป็นไงบ้าง แบบเอิ่มเราได้มีกำลังใจ กลับมาโดนว่าแบบนี้ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี

[oneone]

แม่เค้าอาจไม่เข้าใจความรู้สึกคุณ ลองระบายความในใจให้แม่รู้บ้างก็ได้นะ ว่าเรารู้สึกยังไง
ให้แม่เค้ารู้ว่า เราอยากได้ยินคำชมจากแม่ .... เค้าใจว่าผู้ชายคงแสดงความรู้สึกใหม่เก่งล่ะมั้ง ....
แต่เราคิดว่า การพูดคุยคือทางออกที่ดีที่สุดนะคะ ลองดูนะ