แม่ไม่เข้าใจ

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
yui

แม่ไม่เข้าใจ

โพสต์ โดย yui »

อายุจะ 18 อยุ่แล้วเดกทั่วไปในวัยนี้จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ไม่ว่าจะเปนกลางวันหรือกลางคือ จะเปนส่วนมาก อยากจะรุ้ว่ามีแม่ใครบ้างที่ปิดกันไม่ให้ออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเรย ในหนึ่งปีที่ผ่านมานับครั่งได้เรยว่า ออกไปเที่ยวกับเพื่อรกี่ครั่ง กลางวันกี่ครั้ง กลางคืนกี่ครั้ง แต่จะไปแต่ละครั่งโกหกทุกครั่ง แต่ทุกครั่งที่ขอไปดีๆ บอกตรงๆทำไมไม่ให้ไปมันเปนอ่ะไร ไม่เข้าใจอ่ะ ไม่อยากโกหกอ่ะอยากให้เข้าใจกันบ้าง อยากให้เชื่อใจ อยากรุ้ทำไมถึงใม่ให้ไป ไม่ใช่คนกินเหล้าจนเมาไม่รุ้เรื่อง เพื่อนก้อไม่ใช่คนเลวอ่ะไร ผญ ก้อมี ผช ก้อมี ทุกคนได้ออกไปเจอกันหมด ทุกคนร่วมตัวกัน ได้หมด แต่ในแก้งในกลุ่มมีเราคนเดียวที่ไม่เคยได้ไปรวมตัว จนเหมือนไม่ใช้คนในแก้งอยุ่แล้ว มันก้อน้อยใจบ้างอ่ะไรบ้าง แต่รุ้รุ้ว่าเข้าเปนห่วง แต่ก้อไม่อยากเปนเดกในกะลา อยากออกไปเรียนรุ้ นอกบ้าน เพราะทุกวันนี้อยุ่แต่ในบ้านไม่เคยออกไปไหนไกล ไม่เคยไปต่างจังหวัดไม่เคยหนีไปไหน ถนนหนทางไปทางไหนก้อไม่ค่อยรุ้ เรยอยากจะเรียนรุ้บ้างอ่ะไรบาง อยากออกไปสนุกกับเพื่อนบ้างไม่ใช้แค่เจอกับเพื่อนในเกมออนไลน์ :( มันเปนอ่ะไรที่เกบกด เหมือนอยากปลดปล่อย อยากระบาย อยากสนุกกับเพื่อน อยากไปเที่ยว อยากเจอคนรุ่นเดียวกันเยอะๆ อยากมีเพื่อนเยอะๆ ไม่อยากเกบกดแบบนี้ :( //เหตุการณ์วันนี้ที่ทำให้เกบคววามรุ้สึกนี้ไม่อยุ่จนทำให้ร้องไห้ออกมา : แม่วันนี้ขอไปกินวันเกิดเพื่อนนะ ' กินอ่ะไรมากมายวันเกิด ไร้สาระ ' โห่แม่ นู๋ก้ออยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง วันๆนู๋เคยไปไหนมั้ย อยุ่แต่บ้าน ขอออกบ้างไม่ได้หรอ ทำไมอ่ะ บอกดีๆไม่ให้ไป ทำไมต้งไห้โกหกหลอถึงได้ไปอ่ะ หรือต้องหนีไปถึงจะได้ไป ' มิงจะไปไหนก้อไปไม่ต้องมาบอกกุ อยากหนีก้อหนีไปเรย กลับมาก้อไม่ต้องมาคุยกับกุ ' (น้ำตาไหล) // ทำไมอ่ะ ต้องพูดแบบนี้ไม่เข้าใจ คาใจข้องใจ น้ำตาไหลจนถึงตอนนี้ เกบตัวอยุ่ในห้องไม่ออกไปไหน ไม่เจอใครไม่พูดไม่คุย ทั่งๆที่ต้อนนี้เพื่อนๆ อยุ่กันที่บ้านเจ้าของงานวันเกิดแต่เรากลับต้องมานั่งน้อยใจแม่ว่าทำไมไม่ให้ไป T^T แต่ก้อยอมที่จะอยุ่บ้านไม่หนีไปอย่างที่ปากพูด แต่มันจะต้องมีสักครั้งที่จะหนีไปและจะไปต่างจังหวัดโดยที่ไม่บอกเขา !!
oneone

Re: แม่ไม่เข้าใจ

โพสต์ โดย oneone »

เข้าใจทั้งแม่แล้วก็เธอเลยนะ

คือในมุมของแม่ ถ้าแม่เค้าทำขนาดนี้แสดงว่าแม่คุณต้องรักและหวงคุณมากแน่ๆเลย

แม่คุณอาจจะปากร้ายไปบ้าง ประมาณว่าเวลาโมโหไม่ค่อยพูดดีๆกับลูก(มีกูมึง)

แต่เราบอกเลยว่า เราอิจฉาคุณนะ เราเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย แม่เราเสียเมื่อปีที่แล้ว

ตอนแม่ยังอยู่แม่ก็ห่วงแล้วก็หวงเรามาก ไม่ค่อยอยากให้ไปไหน แต่มาวันนี้แล้ว ไม่มีแม่

ไม่มีคนคอยห้ามคอยเตือน คุณโชคดีมากจริงๆนะ ....รักแม่คุณให้มากๆนะคะ

ส่วนมุมมองของคุณ เราก็เข้าใจนะ เรายังวัยรุ่น ใครๆก็อยากเที่ยวกันเพื่อนบ้างสิเนอะ

คุณคงอึดอัดมาก เราก็เคยเป็น ต้องใช้ความพยายามพูดคุยกับแม่คุณมากๆ

อาจจะพาเพื่อนๆไปเจอแม่บ่อยๆ ให้แม่รู้จักกับเพิ่อนๆเรา จนเค้าแน่ใจว่า ลูกแม่จะปลอดภัย

อย่างเพื่อนๆของเรานะ พ่อแม่เราจะรู้จักหมดเลย เคยพามาเที่ยวบ้าน พ่อแม่เราเคยพาไปเลี้ยงข้าว

พ่อแม่เพื่อน เราก็เคยไปเยี่ยม แบบนี้มันจะทำให้สนิทใจและไว้ใจไง
.........................................
ฉะนั้น เราแนะนำว่า แทนที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อน ลองพาเพื่อนมาเที่ยวบ้าน(อาจจะแค่มาเจอมาคุยสักแป๊บก็ได้ ถ้าแม่คุณไม่ชอบให้ใครมาบ้าน)
สักครั้งสองคร้้งก็ได้ ให้แม่เห็นหน้าเห็นตาซะหน่อย เล่าเรื่องเพื่อนๆให้แม่ฟังบ้าง ไปเที่ยวกับเพื่อนมาเป็นไงบ้าง ซื้อของติดไม้ติดมือเล็กๆน้อยๆมาฝากบ้าง
แค่นี้แม่คุณก็น่าจะสบายใจ หายห่วงแล้วนะ
.........................................
เราคงแนะนำได้แค่นี้ โชคดีนะคะ


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 20 เม.ย. 2019 02:28.
ตอบกลับโพส