ถูกข่มขืนแต่ไม่กล้าทำอะไร

[เด็กดีที่เสียคน]

เรื่องคือ เราเรียนอยู๋ตอนนั้นม.4 แต่เมื่อต้นปี2546 เนื่องจากไม่มีใครอยู่บ้านเราเลยชอบหนีไปเที่ยวข้างนอกทุกวันศุก เสา อาทิตย์
แต่เพราะไม่เคยรู้อันตรายมาวันหนึ่ง บ้านปุ๊กอยู่ในสวนเลยค่อนข้างเปลี่ยว แต่ก็นะอยู่มาแต่เด็กแล้วเลยไม่กล้ว แล้ววันนั้นก็มีคนรู้จักมาชวนคุยนั่งคุย ด้วยเพราะเราไม่เคยมีแฟนหรือคุยกะผู้ชายมาก่อนเลยทำอะไรไม่ถูก และเกรงใจด้วยก็เลยนั่งกับเขา แต่ก็ด้วยความโง่อีกไม่เคยมีเซกไม่เคยอะไรเลย ถูกเขาลวนลาม...แต่เพราะไม่รู้นะคิดว่านิ่งเขาจะหยุด สุดท้ายโดนข่มขืนซึ่งเป็นครั้งแรกของเรา.แต่ก็เพราะกลัวและไม่กล้าบอกใครจึงเก็บไว้ตลอด หลังจากนั้นมาก็ถูกข่มขืนโดยคนนี้อีก 3ครั้งใน1ปีที่ผ่านมา แล้วครั้งสุดท้าย เราไม่สบายก็ไปตรวจสุดท้ายเป็ฯโรคหนองในแท้...วึ่งเราไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน หมอบอกว่ามั่วทำให้เราเครียดมาก กลัวจะติดเอดส์จากเขา ใครพอรู้อะไรช่วยบอกทีนะคะ เมลมาบอกที ว่าควรทำไง ไม่กล้าตรวจเลือดเลย pukky-2541@hotmail.com ...ตอนนี้ไอ้เลวนั่นมันหายหัวไปแล้วเลยไม่รู้จะทำยังไง

[เครียด]

ไปคลินิกนิรนาม...เขาไม่เปิดเผยชื่อผู้ป่วย
ไม่กลัวตายยังไม่เท่าไหร่ แต่ไม่กลัวตัวเองจะไปแพร่เชื้อให้คนใกล้ชิดเหรอ ถ้าเกิดเป็นขึ้นมาจริงๆอะ

มีพี่คนนึงเค้าไปตรวจแล้วทำรีวิวไว้ ลองอ่านดูนะ
>> http://www.t-pageant.com/2011/index.php ... 2%E0%B8%A1

[joonqz]

ลองไปตรวจเถอะครับ เผื่อมีอะไรขึ้นมา ส่วนคนรอบข้างไม่ติดหรอกครับ ถ้าไม่มีอะไรกันหรือไม่มีบาดแผล ผมก็อยู่กับผู้ป่วยติดเชื้อ ยังไม่เห็นผมจะเป็นอะไรเลย สู้ๆครับ ชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไป