ความในใจที่อยากตะโกนออกไป

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
ฟูจิ

ความในใจที่อยากตะโกนออกไป

โพสต์ โดย ฟูจิ »

มีเรื่องอยากระบายออกมา....
มีใครเคยรู้สึกพูดออกไปไม่ได้บ้าง... :( :( :( :( :( :(
เรื่องมีอยู่ว่าตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆตอนปี1 เรามีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว พอผ่านไปได้สักอาทิตย์ เราก็ได้สนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึง ซึ่งตอนนั้นมันเป็นอะไรที่เรารู้สึกดีมากที่มีเพื่อนค่อยอยู่ข้างๆ คุยกันทุกวัน เล่นด้วยกัน กินข้าวด้้วยกันมีปัญหาอะไรจะเล่าให้ฟังตลอดต่างคนต่างเป็นที่ปรึกษากัน... ซึ่งตอนนั้นเราเพียงแค่ตั้งใจไว้แล้วว่าเราจะรู้สึกกับเพื่อนคนนี้ในฐานะเพื่อนเท่านั้น เพราะ เขาเป็นเพื่อนผู้ชายที่อธัยาศรัยดีกับทุกคน เขาทำแบบนี้กับทุกคน เราเลยตัดสินใจคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่พอเวลาผ่านมา เขาก็มาบอกว่าชอบเรา... อ้าวเห้ยยย แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบ เขาอาจพูดแบบนี้กับทุกคนรึป่าว เลยไม่ได้คิดอะไร แต่ก็พอดูออกว่าเขารู้สึกดีกับเรา เขาบอกเราว่าจะทำเพื่อเราเพื่อพิสูจน์ว่าเขาจะชอบเราแค่คนเดียว ตอนนั่นแบบ เห้ย จะรอดู ซึ่งเราก็เกือบเผลอใจแหละแต่.... เขาก็มีแฟนใหม่ ตอนนั้นเีราแบบ เจ็บจี้ดๆ แต่ก็ไม่มีสิทธิ์คิดอะไรไง เป้นแค่เพื่อนกัน หลังจากนั้นเราเลยสร้างกำแพงมาเรื่อยๆ จนเขาเลิกกับแฟนแล้วกลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม ตอนนั้นเราก็ดีใจนะที่ได้เพื่อนคืนมา เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ในฐานะเพื่อน.... จนวันนึง เรารู้สึกว่าเรากับเขารักกันไม่ได้เพราะเราอยากให้เขาอยู่ในฐานะเพื่อนแบบนี้มากกว่า เพราะ เราสามารถคุยได้กันทุกเรื่อง หัวเราะมากกว่า แต่ความรู้สึกของเราก็ไม่เท่ากัน เขาไม่โอเคที่จะเป็นเพื่อนกับเรา ไม่คุยกับเราไปสักพักนึง เราเลยแบบอึดอัดมาก เพราะไม่รู้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้เลยตัดสินไปคุยกับเขา เขาก็ไม่คุยด้วย เราเลยตัดสินใจคบผู้ชายคนนึง พอขึ้นมาปี 2 เราก็ได้พูดคุยกันบ้างจนมาถึงช่วงกิจกรรมของสาขา เรากับเพื่อนสนิทได้พูดคุยกัยเหมือนเดิม ความรู้สึกตอนนั้นแบบมันดีมาก ดีจนไม่อยากให้เวลาผ่านไป เขาก็สัญญากับเราอีกว่าจะรอเราจนกว่าเราจะเลิกกับแฟน เราก็เอ้อแบบครั้งนี้จะลองดูอีกที แต่ก็แอบคิดในใจนะ ว่าเราเองก็ทำไม่ถูกเพราะเรามีแฟนอยู่แล้ว เลยตัดสินใจ บอกเขาว่าถ้ามีใครที่สนใจใหม่ก็จีบเขาได้เลยนะ ...แต่เห้ยย ผ่านมา2 วัน หลังจากกิจกรรมวันนั้น เขาแบบเหมือนห่างเาไปเลยอ่ะ เราก็งง เจอกันอยู่ห้องเรียนก็ทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย เกิดอะไรขึ้นเราทำอะไรให้เพื่อนไม่พอใจรึป่าว พอเลิกเรียนเราเลยจะเินตามไปคุยที่รถ แต่สิ่งที่เราเห้นคือ เขากับรุ่นน้องเป้นแฟนกัน เราเลยเข้าใจว่าที่ห่างหายไปคงเพราะมีแฟน ที่ไม่คุยกับเราคงกลัวแฟนหึงเราก็เออเข้าใจ และหลังจากนั้น เรากับเขาก็กลายเป็นคนไม่รุ้จักกันอีกเลย ทั้งที่อยู่ห้องเรียนเดียวกัน สาขาเดียวกัน ปีเดียวกัน เขาทำเหมือนเราเป็นอากาศ จนขึ้นปี3 เราต่างกลายเป็นคนแปลกหน้ากันไปเลย ทุกวันนี้ เราเองก็ยัรู้สึกค้างคามาก แต่ทำได้เพียง คิดในใจ พูดอะไรไม่ได้สักอย่าง เวลาที่เรามีความสุข ยิ้มหัวเราะร้องไห้ เพื่อนสนิทคนนี้ลืมมันไปหมดแล้วจริงๆหรอ .......เพียงเพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกัน รู้สึกไม่เท่ากัน มันทำให้ความเป็นเพื่อนของเขา หายไปได้เร็วขนาดนั้นเลยหรอ หรือที่ผ่านมาเราคิดไปเองว่ามันคือมิตรภาพที่ดี
ตอบกลับโพส