ฉากชีวิตที่ 2

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
เจ็บปวดทุกทาง

ฉากชีวิตที่ 2

โพสต์ โดย เจ็บปวดทุกทาง »

ทนครับทน!!! ในใจผมยังคิดเลยว่า ประวัติเก่าผมไม่ดี ผมเคยปรอทความอดทนแตกมาแล้วหลายต่อหลายครั้งในชีวิต และทุกอย่างก็พังพินาศมาให้เห็นเยอะแล้ว

และนั่นแหละคือสิ่งที่ผมกลัว กลัวว่าจะทนไม่ไหว กลัวว่าจะเสียเธอไป กลัวว่าจะต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง กลัวว่าสักวันนึงจะไม่เหลืออะไร ต่างๆนานา

ผมก็แค่อยากเริ่มใหม่ใช้ชีวิตอยู่กับเธอให้นานเท่านาน ก็ที่จะเสียเธอไป ผมอาจมองเธอในแง่ร้ายมาก แต่ถ้าผมไม่เหลืออะไรที่อำนวยความสะดวกให้เธอเลยในชีวิตนี้

ผมคิดว่าผมคงจะถึงเวลาเสียเธอไปจริงๆ ตัวผมเลยพยายามจะรักษาเวลานี้ไว้ให้นานเท่านาน ตราบจนกว่าจะถึงวันนั้นที่ผมไม่เหลืออะไร

เธอและครอบครัวเธอ น่าจะทนกับคำนินทาของชาวบ้านไม่ได้ ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่แม้กะทั่งแม่เธอก็คงบีบให้เธอเลิกกับผม ตัวเธอก็เช่นกัน แต่ถึงกะนั่นพ่อเธอและย่าเธอก็ดีกับผมมาก

ผมคิดว่าเค้าคงมองเห็นภาพซ้อนตัวเค้าในอดีต ที่ทั้งพ่อและย่าของเธอต่างก็ฟันผ่าอุปสรรคชีวิตมาด้วยกัน แต่พ่อและย่าของเธอก็ไม่ใช่คนที่จะมาบอกให้เธอคบผมไปเถอะเดียวก็ดีเองแน่

เพราะเธอเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเอง และหูเบามาก ถ้ามีคนชมผมเธอก็จะดีใจ ถ้ามีคนว่าผมในทางที่ไม่ดีเธอก็จะ แทนที่จะมาถามผมก่อนว่าจริงไม่จริง เธอก็ชอบพูดว่าเราเลิกกันเถอะ

ผมถึงขอให้เธอสัญญาว่าจะไม่ขอเลิกกันอีก แต่เวลานั้นคงอีกไม่ไกล ถึงเดียวนี้เธอจะไม่ทำบางอย่างที่เป็นการเอาแต่ใจ ลดลงไปบ้างแล้ว แต่ก็ไม่วายจะมีเหตุการณ์ที่ควบคุมอารมณ์

ไม่ได้มาลงกับผมทุกที มันหลายอบ่างจนมาอธิบายเป็นคำพูดได้ไม่หมด ซึ่งผมรู้อยู่แก่ใจว่าจะแย่เพียงใดเมื่อเธออารมณ์เสีย และวันนี้ก็ดูเหมือนเธอก็ใช้ความเอาแต่ใจของเธอบอกให้

ผมทำบางอย่าง ซึ่งผมทำไม่ได้ พร้อมอธิบายเหตุผล ของความสมควรไม่สมควรไป เธอก็งอนและออกจากห้องไปเลยโดยไม่ใยดีผม มันไม่ใช่ครั้งแรก ที่เธอทำแบบนี้

คือเรื่องบางเรื่องเธอซึ่งอายุ21แล้วควรเข้าใจว่า ทำได้หรือไม่ได้ และควรหรือไม่ควร พอผมยกตัวอย่างให้เธอฟังว่า ถ้าเป็นเธอ เธอจะทำได้อย่างที่ให้ผมทำมั้ย
.
เธอก็เงียบซึ่งปกติผมก็รู้อยู่ว่าเธอทำไม่ได้ ผมเลยสอนเธอว่าการใช้ชีวิตคู่นั่นควรเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง ดูแลกันบ้าง หวานบ้าง ขมบ้างปะปนไป ไม่ใช่ให้ผมตามใจอย่างเดียว

เธอบอกกับผม ลักษณะเหมือนพูดประชดว่า "ก็เราอายุห่างกันเกินไป คงไม่เหมาะสม" เนื่องด้วยเธอถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ เธอจึงใช้คำพูดทำร้ายผมแบบนี้มาโดยตลอด

แต่ผมก็จับสังเกตว่า เวลาเธออยู่กับ เพื่อนกับครู หรือกับญาติเธอ เธอไม่เป็น เธอจะหงอ มาก เธอจะยอมเพื่อนยอมญาติเธอทุกอย่าง แล้วไม่พอใจอะไรก็เอามาลงกับผม

พอผมไม่ยอมเธอบางครั้งก็ทะเลาะกัน เธอก็จะชอบขับมอไซด์ออกไปเลย ไปในที่ๆตัวเธอเองสบายใจ โดยไม่คำนึงถึงอันตรายจากการใช้อารมณ์ คือออกไปทั้งอารมณ์งัี้น

บางทีก็ทำประชด บางทีก็ทำร้ายจิตผมหลากหลาย *** ทีนี้ พอผมถึงเวลาหมดความอดทนจริงๆ ผมจะไปบ้าง พอกันที เธอก็ร้องไห้และกอดผมไว้ สักพักก็ทำเหมือนไม่มีอาไร

เกิดขึ้นเหมือนประมาณว่าชั้นร้องไห้ให้มัน ชั้นเสียศักดิ์ศรีมากอะไรประมาณนั้น *** เพราะกระนั่นผมเลยเข้าใจว่า จริงๆแล้วเธอรักผมมาก แต่ทุกสิ่งที่เธอทำไปเพราะ

ทำตามสันชาตญาณและอารมณ์ของเธอเอง โดยไม่คำนึงถึงผลได้หรือผลเสียที่จะออกมา เนื่องด้วยอายุเธอก็มีส่วน

เจ็บปวดจากทุกสิ่ง เจ็บทุกทางกับสิ่งที่เจอ แต่ตอนนี้ผมก็จะสู้ จะทนมันต่อไป ผมจะสู้ชีวิตให้ถึงที่สุด เพื่อพ่อ แม่ เธอ และ ลูกของผม และคนที่ผมรัก เกือบลืมและเพื่อตัวของผมเอง

ผมคงจะรักคนอื่นจนลืมตัวเอง และนี่คือความจริงที่เป็นสิ่งที่ธรรมะสอนว่ามันคือข้อผิดพลาด ผมเลยต้องเจ็บตราบจนทุกวันนี้

และในความเป็นจริงของสันดานดิบของผม คงจะรักตัวเองมากกว่าคนอื่น เลยกลัวจะเสียทุกอย่างไป และก็ยังเจ็บจนถึงทุกวันนี้เช่นกัน

ผมมันก็แค่คนเห็นแก่ตัว ผมกลัวจะเสียเธอไป เพราะผมรักเธอมาก . . . ป.


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 20 เม.ย. 2019 06:21.