หน้า 1 จากทั้งหมด 1

ระบายค่ะ

โพสต์แล้ว: 19 เม.ย. 2019 18:28
โดย เห้อ
เป็นเรื่องในครอบครัว ก่อนอื่นเลยเราไม่อยากด่าบุพการี หรืออะไรนะ รักพ่อมากด้วย แต่บางที เราก้อเลือกไม่ได้ ว่าต้องการพ่อที่นิสัยแบบไหน

เรื่องมีอยู่ว่า
ครอบครัวเราจะเรียกว่าจนก้อได้ค่ะ แต่ดีหน่อยที่มีบ้าน มีที่ดินอยู่ประมาณนึง แล้วอยู่ในต่างจังหวัด ทำให้ค่าครองชีพไม่เยอะมาก
พ่อเป็นพ่อม่าย ลูกติด 2 คนมา แต่งงานกับแม่
ลูกติด คนโตอยู่กับย่า ส่วนคนเล็กอยู่กับยาย ไม่ค่อยสุงสิงกับครอบครัวเรา
พอแต่งงานกะแม่ ก้อมีลูกอีกสองคน คือเราและน้อง
เราปากกัดตีนถีบ ขวนขวายเรียนเองตั้งแต่เล็ก เราเรียนพอใช้ได้ เรียนมัธยมในตัวอำเภอ ไม่มีความรู้ว่าต้องไปสอบต่อในเมือง โรงเรียนดีๆ ประจำจังหวัดไรงี้
เราไม่ค่อยรุ้เรื่องตอนนั้นยังเด้กค่ะ พอป.ตรี เราก้อไปสอบแค่ที่เดียว ราชภัฎ ก้อติด เพราะไม่รุ้จักเอ็นทรานส์ ไม่รุ้ว่าคะแนนเอ็นทรานส์เค้าเป็นยังไง

ก้อจบมาได้ ด้วย กยศ และเงินจากสวนยาง และหาปลา

จบมาสี่ห้าปี
สองปีแรกทำงานในกทม ก้อช่วยส่งให้น้องทุกเดือน
จากนั้นหางานที่บ้านทำ ได้เป็นครูจ้าง เดือนละ 5500

สามปีต่อมา เราสอบใบประกอบวิชาชีพครูได้ มาสอบครู ติดค่ะ แต่ไกลบ้านมาก การเดินทาง ต่อรถ 2 - 3 ต่อ
เราสอนได้สองปี เกิดไม่สบายค่ะ ติดเชื้อในเยื่อหุ้มสมอง รักษาอยุ่นาน และต้องรักษาต่อเนื่องเกือบทุกเดือน

จากนั้นมา พ่อตามองไม่เห็นเป็นต้อ ผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์ตา 2 ข้าง ต้องผ่าทีละข้าง
เราเป็นครูมา เงินเดือนไม่ได้พอใช้อะ/ไร เพราะต้องหาหมอ ไกล ค่าเดินทาง เกือบทุกเดือน
แม่เราเป็นโรคข้อเข่าเสื่อม ขาผิดรูป

พี่สาวคนละแม่ คนโต ทำงานอยุ่กทมมา 10กว่าปี มีลูก พาลูกหนีสามีมา ได้ข่าวว่าไปหลอกแชร์ หรือหวยนี่แหละ เค้าตามด่ากันพรึบ แต่พ่อไม่รุ้นะ
รุ้แค่ว่าพี่สาวทะเลาะกะแฟน พอมาอยุ่นี่ พ่อแอบเอาที่ไปจำนองธนาคาร ได้มา 200000 แม่เพิ่งมารุ้ตอนหลัง ก้อรุ้มาว่าเอามาให้พี่สาว ก้อทะเลาะกันอีก
จากนั่นพี่สาวก้อยืมเงินเรา น้องเรา ก้อไม่คืน เราก้อไม่ว่าไรนะ เพราะถือว่าให้หลาน ต่อมาพี่สาวแต่งงานกับเพื่อนเก่า

ทีนี้ พ่อต้องผ่าตัด น้องเราก้อพาไป กับรถตู้ ไปหาหมอ ดีหน่อยเราเป็นข้าราชการแล้ว ได้สิทธิจ่ายตรง ถ้าไม่มีตรงนี้ พ่อก้อคงไม่ได้ผ่า เพราะเราไม่มีเงินพอ ต้องจ่ายหนี้กยศ จ่ายค่าเดินทางหาหมอ จ่ายจีปาถะ กว่าจะเก็บเงินได้คงอีกนาน
จนวันผ่า พี่สาวพาไปกับพี่เขย แล้วก้อน้องเรา ไปรถส่วนตัวของพี่เขย ไม่มีห้องพิเศษ แต่พ่อเป็นคนที่ขี้โวยวายอารมณรุนแรง ร่วมกับที่กลัวหมอ เลยโวยวายจะกลับบ้านไม่ผ่าแล้ว เรากับน้องก้อจนใจ เพราะไม่มีเส้นสายในโรงพยาบาล จนพี่เขยรู้ พี้เขยมีคนรุ้จักที่อยู่ในโรงพยาบาล รอบแรกเลยได้ห้องมา ต่อมา หลังๆเวลาไปโรงพยาบาลพ่อก้อจะไปกับพี่เขย พี่สาวและน้องเรา
ลืมบอก เงินที่ต้องจ่ายส่วนเกิน ค่ายา ค่าห้อง ค่าผ่าตัด เราแม่และน้องช่วยกันออก
ถึงเวลาผ่ารอบสอง วันแรก หมอนัดมา แต่น้องมีประชุม เลยให้พี่สาวกับพี่เขย พาพ่อไปโรงพยาบาลก่อน และให้โทรไปยืนยันห้อง แล้วโทรหาคนรู้จักของพี่เขย เพื่อล๊อคห้อง แต่.... พี่สาวไม่ได้โทรยืนยันห้องกับฝ่ายจอง แค่โทรหาคนรุ้จักของพี่เขยอย่างเดียว เลยไม่ได้ห้อง ต้องกลับบ้านแล้วมาอีกครั้งเพื่อผ่า ในวันรุ่งขึ้น พอเช้ามา ผ่าตัด น้องโทรยืนยัน แต่ได้ห้องตอนเย็น ก้อผ่านไป
เราเดือนนี้เงินเหลือแค่สองสามพัน เนื่องจากจ่ายค่ากยศ แล้วก้อเดินทางไปหาหมอ และต้องไปประชุมต่างจังหวัดอีก เลยบอกน้องว่าให้เอาเงินที่แม่มาก่อน น้องก้อจ่ายกยศไปเหมือนกัน เลยมีไม่พอ เราคิดว่ารวมๆกันมันคงพอ แต่... เรามารุ้จากน้องทีหลังว่า วันผ่า พี่สาวพาลูกและหลานของพี่เขยมาด้วย และจะพาไปเที่ยว เลยขอเงินที่น้องเราเพื่อพาเด็กไปเที่ยว และก่อนหน้านั้น ทั้งพ่อและพี่สาวก้อจะพูดทำนองว่า โอนเงินมาเลยๆ ไม่ได้มาเฝ้าก้อโอนเงินมาเลย ค่าน้ำมัน ค่ากินอยู่ด้วย อะไรแบบนี้
คือเราอยากจะถามว่า ทำไม พี่สาวนี่ไม่คิดบ้างเหรอ ว่านั่นคือพ่อมึงเหมือนกัน มึงทำเรื่องไว้เยอะแยะ เงินที่จะจ่ายค่ายาค่าผ่าค่าห้องยังไม่รุ้จะพอไม๊ ค่ารถออกเองบ้างไม่ได้เหรอ จะเป็นคนเห็นแก่ตัวไปถึงไหน มีสมองคิดบ้างไม๊
พ่อก้อไม่เคยรุ้เลยว่าเรา น้องและแม่ เครียดขนาดไหน มีแต่การเอาแต่ใจตัวเอง โวยวาย อารมรุนแรง ทะเลาะกับแม่ตลอด กับเราและน้องไม่เคยดีเลย บ่น ด่าว่าตลอด ไม่ได้ห้อง ก้อบอกน้องไม่รุ้เรื่องด่าน้อง แต่ตัวต้นเหตุคือพี่สาว ไม่เคยบ่น ไม่เคยว่า ตอนพี่สาวขอเงินน้อง พ่อก้อเห็น แต่ไม่พูดอะไรซักอย่าง เราโทรหาเบอร์พ่อ คุยกับน้องเรื่องอาการ เรื่องค่ารักษา เรื่องห้อง บอกให้วาง บอกว่าเงินจะหมด นึกว่าใช้เบอร์พ่อโทรหาเรา บอกว่าให้คุยเรื่องที่มีสาระ มันน่าน้อยใจไม๊ คนที่คอยดูแล เค้าไม่เห็นหัว บางทีเราก้อเหนื่อย รุ้สึกแย่มากๆเลยนะ แค่อยากจะระบายค่ะ ยังมีอีกเยอะ คิดอะไรได้ก้อพิม แค่นั้น อยากระบายความอึดอัดในใจ เพราะเราก้อคุยกะไครไม่ได้เลยเรื่องนี้ กับแม่ก้อกลัวแม่ไม่สบายใจ