หน้า 1 จากทั้งหมด 1

รู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตตอนนี้

โพสต์แล้ว: 19 เม.ย. 2019 09:15
โดย นินาโกะ
เราใช้ชีวิตมาตั้งแต่เด็กจนโต เราไม่เคยไม่ได้ในสิ่งที่เราอยากได้เลย แค่เพียงเรานึกขึ้นในใจ แล้วเราก็ได้มันมาตลอด ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเงิน เรื่องความรัก แต่สามปีมานี่ตอนสอบเข้ามหาลัย เราสอบไม่ติดคณะที่เราอยากเรียนถึง 3 ครั้ง เราผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก ชอบผู้ชายคนหนึ่งมา 7 ปี แต่เขาก็ไม่เคยเหลียวมองเราเลยแม้แต่นิด การเงินที่บ้านที่เคยคล่องตัวกับติดๆขัดๆ เราไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่ ไปเที่ยว มาสองปีแล้ว ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเราที่เคยได้อะไรมาง่ายๆ วันนี้มันกับยากเย็นเหลือเกินค่ะ เรารู้สึกทุกข์ใจ ไม่มีความสุขมาสักพักแล้ว แต่มันก็ทำให้เห็นสัจธรรมของชีวิต ว่าทุกสิ่งมันเป็นของไม่แน่นอน ความสุข ความทุกข์ไม่แน่นอน ผ่านมา ผ่านไปอยู่แบบนี้ เราเหนื่อย เมื่อก่อนเราเคยมั่วข้อสอบ 10 ข้อ ถูก 10 ข้อมาแล้ว มาตอนนี้ขาดอีกเพียงข้อเดียวเราก็จะสอบติด แต่มันไม่ได้เลย... แถมมิหนำซ้ำมหาลัยยังกำหนดเกณฑ์ผ่าน 50 ซึ่งทุกปีไม่มีเกณฑ์นี้ ถ้าไม่มีเกณฑ์นี้เราคงติดไปแล้ว เรา งง ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา เราเหนื่อย เราร้องไห้เป็นหมื่นครั้งแล้ว แล้วก็ลุกขึ้นมาพยายามต่อทั้งน้ำตา ไม่มีใครเข้าใจเรา แม่พูดกับเราว่า ทำไมต้องมีแต่ปัญหา ทั้งๆที่เราไม่เคยดื้อเลย ตั้งใจเรียนมาตลอด ไม่เคยทำให้ต้องลำบากใจอะไร ยกเว้นเรื่องเดียวที่เราสอบไม่ติด มันเป็นความฝันของเรา เราจะปกป้องมันให้ได้ เหนื่อย เราอยากมีคนให้กำลังใจเราสักคน ใครสักคนที่เราอยู่ด้วยสบายใจ อุ่นใจ มีกำลังใจขึ้นมาโดยที่เขาไม่ต้องพูดอะไร เราอยากให้ฟ้าส่งคนๆนั้นมาให้เราจัง ตอนนี้เราไม่เหลือคนแบบนั้นในชีวิตแล้ว เรารู้สึกสับสน วุ่นวายหัวใจเต็มไปหมด แต่เราก็ไม่สามารถ solve มันได้เลย แถมเราก็ยังป่วย ไม่ใช่โรคร้ายแรง แต่ก็เป็นโรคที่เป็นแล้วใช้ชีวิตลำบาก คุณหมอก็พยายามรักษาอยู่ มันก็ไม่หายสักที จนเราเริ่มชินกับอาการเจ็บปวดเหล่านี้แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันประดังเข้ามาตอนที่เราเพียง 17 จนตอนนี้ 20 ทุกอย่างก็ยังคงเดิม เราก็ยังทนเหมือนเดิม อดทนขนาดไหนแล้ว ทั้งทน ทั้งรอเก่ง ไม่รู้ทำแล้วได้อะไร เราแค่ทำทุกสิ่งตามเสียงหัวใจ ทำไม เราถึงมีความสุขไม่ได้สักที ทั้งๆที่เราก็ยังมีข้าวกิน มีที่นอนให้นอน ถ้าตอนนี้เราขออะไรได้ เราขอแค่ส่งใครสักคนมาให้เรา ให้เรามีแรง มีกำลังใจใช้ชีวิต มีกำลังใจที่จะอ่านหนังสือสอบอีกครั้ง please.....